1984-03-18 Cracovia - Wisła Kraków 0:0

I liga , 17 kolejka niedziela, 18 marca 1984 Cracovia - Wisła Kraków 0 : 0

Skład: Koczwara Nazimek Dybczak Konieczny Podsiadło Hnatio (64' Kasperek) Graba Surowiec Kuć Janikowski Kubisztal

Widzów: 15 000

Skład: Zajda Motyka Nawrocki Skrobowski Jałocha Targosz Nawałka Krupiński Wróbel Iwan Banaszkiewicz

	Mecze tego dnia:
	1984-03-18 Cracovia - Wisła Kraków 0:0 1984-03-18 Karpaty Krosno - Cracovia II 3:1

Opis meczu

Gdyby nie grupy rozwydrzonych łobuziaków zakłócających atmosferę na stadionie i próbujących sprowokować piłkarzy do brutalności i chamstwa, to do widowiska nie można by wnosić większych zastrzeżeń. Tym bardziej u progu kalendarzowej wiosny. Grano bowiem ambitnie i w miarę szybko, a kilka ostrzejszych starć wynikało bardziej z woli walki, niż ze złośliwości.
O meczu można by powiedzieć kilka prawd. Przede wszystkim ofensywne plany „Pasiaków” nie zostały zrealizowane, a siły wykruszały się zawodnikom w miarę upływu czasu. I choć Janikowski wespół z Grabą i Surowcem mieli lepsze pozycje strzeleckie, niż ich vis a vis, to jednak wiślacy, szczególnie po przerwie mieli nie tylko optyczną przewagę ale też w kornerach (8-3). Po kilku akcjach gospodarzy w 16 min Iwan mało precyzyjnie zmienił lot piłki uderzonej z wolnego przez Motykę. Po drugiej stronie boiska Nawrocki zapłacił tanią cenę za gapiostwo, bowiem Janikowski z pozycji, w której nie zwykł chybiać, posłał piłkę obok słupka. W 3 min później tylko Zajdzie mogą zawdzięczać wiślacy, że gry nie wznowiono ze środka boiska, bo po pomysłowej akcji zainicjowanej przez Hnatię, Janikowski – po centrze Graby – strzelił „głowąâ€ w dolny róg lecz golkiper rywali jakimś cudem wyczuł intencje i zażegnał niebezpieczeństwo. Od tego momentu gra „siadła”i dopiero w 30 min. po rogu egzekwowanym przez Wróbla nad głowami rywali wyskoczył Iwan i skierował piłkę w róg. Piłka „minęła” już Koczwarę lecz drogę do siatki zagrodził jej, na linii bramkowej Podsiadło. Jeszcze nie odetchnęli kibice „Pasiaków” a już w kontrataku Hnatio podał Janikowskiemu, ten Surowcowi, który jednak nie zdołał przechytrzyć Zajdy.
Po zmianie stron emocji było więcej. Próby sforsowania obrony wiślackiej przez Janikowskiego i Kubisztala nie powiodły się. Tym bardziej, że Skrobowskiemu dzielnie pomagali boczni obrońcy. Jednak Jałocha nie uniknął błędu, wystawiając w 57 min piłkę na nogę Grabie. Strzał w róg i... Zajda zdołał naprawić błąd współpartnera. Wkrótce byliśmy jednak świadkami „popisu” Wróbla, który po przejęciu idealnego podania od Skrobowskiego, zachował się jak niedoświadczony sztubak. Będąc tuż przed Koczwarą dał sobie odebrać piłkę przez Nazimka. Niektórzy szukali wytłumaczenia w faulu!
Najciekawszy był ostatni kwadrans. Stał on pod znakiem falowych ataków Wisły i kontr Cracovii. W 73 min mało energicznie zachował się Janikowski i na linii strzału (z bliska) zdołał „wyrosnąć” Motyka. W chwilę później Dybczak spudłował, a rywale też nie zdołali zmusić do kapitulacji Koczwary.
Po meczu wzajemnie komplementowali się trenerzy. Solenizant Józef Walczak stwierdził, że... lepszy remis (użył określenia „wróbel”) w garści, niż... porażka. To samo podkreślał trener Edmund Zientara. W końcu punkt, to punkt. Na domiar, w wypadku Wisły, uzyskany w trzecim pojedynku w ciągu 8 dni.
Na koniec uwaga, obok „gwiazdkowiczów” dobre momenty zaprezentowali: Podsiadło, Hnatio, Kuć i Surowiec w Cracovii oraz Skrobowski, Jałocha, Krupiński i Iwan (głównie za opisaną „główkę”). Natomiast Motyka to gracz tak nierówny, że w odstępie sekund zyskiwał poklask i zbierał słowa krytyki.
Niedzielne derby rozegrano już po raz 154. W dotychczasowym bilansie 65 razy triumfowali piłkarze Wisły, 53 razy Cracovia, a w 36 spotkaniach padł wynik remisowy. Bilans bramkowy 256 – 210 dla Wisły.

Źródło: Tempo