Wincenty Danek: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dane osobowe | |||
'''Wincenty Danek''' | | imię = Wincenty | ||
| nazwisko = Danek | |||
| zdjęcie = | |||
| pełneimięinazwisko = Wincenty Danek | |||
| kraj = | |||
| dzien_urodzenia = 8 | |||
| miesiac_urodzenia = 10 | |||
| rok_urodzenia = 1907 | |||
| miastourodzenia = Krzeszowice | |||
| krajurodzenia = | |||
| dzien_smierci = 17 | |||
| miesiac_smierci = 8 | |||
| rok_smierci = 1976 | |||
| miasto_smierci = Kraków | |||
| rolawCracovii = sympatyk | |||
}} | |||
'''Wincenty Danek''' (ur. 8 października 1907 w Krzeszowicach koło Krakowa, zm. 17 sierpnia 1976 w Krakowie) - profesor, polonista, pedagog, historyk literatury. | |||
W okresie II wojny światowej współorganizator tajnego nauczania w okolicach Krzeszowic, rektor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (1956-1972), od 1960 redaktor naczelny "Ruchu Literackiego", w 1975 przewodniczący rady naukowej Instytutu Badań Literackich PAN. | |||
Badacz życia i twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego (m.in. monografia ''Józef Ignacy Kraszewski. Zarys biografii'', ''Powieści historyczne Kraszewskiego'', ''Matejko i Kraszewski''. ''Dwie koncepcje dziejów Polski'') oraz Adolfa Dygasińskiego (wydał m.in. jego ''Pisma pedagogiczne''). | |||
Cracovia w biografii: | |||
''Profesor Wincenty Danek i jego bliski przyjaciel - profesor [[Kazimierz Wyka]] - byli najwierniejszymi kibicami Cracovii. Na meczach zachowywali się jak inni ówcześni kibice: były okrzyki, żarty, zabawa. Nie było agresji. Ale to także były inne czasy i inni ludzie. Kibicowanie Cracovii miało swoje zakorzenienie w autentycznej pasji: w młodości grał w drużynie z Krzeszowic sporo meczów: był obrońcą i jak wyznawał w przypływie piłkarskiej szczerości, spowodował 18 karnych. „Ale tylko - dodawał zadowolony - sześć strzelili”. ''<ref>[http://www.up.krakow.pl/konspekt/25/09-nasi-mistrzowie.html] "Konspekt 1/2006 (25),Stanisław Burkot - Nasi Mistrzowie: Wincenty Danek"</ref> | |||
W 1948 roku został usunięty z urzędu naczelnika wydziału szkół średnich i kuratora okręgu szkolnego pod pretekstem wznoszenia okrzyków antypaństwowych na meczu Cracovii. | |||
=== Informacje o śmierci === | |||
* [[:Plik:Gazeta Południowa 1976-08-18 187.png|Informacje o śmierci w dzienniku ''Gazeta Południowa'']] | |||
===Linki zewnętrzne=== | ===Linki zewnętrzne=== | ||
* [http://www.up.krakow.pl/konspekt/25/09-nasi-mistrzowie.html | * [http://www.up.krakow.pl/konspekt/25/09-nasi-mistrzowie.html Konspekt 1/2006 (25)] | ||
* [http://pl.wikipedia.org/wiki/Wincenty_Danek | * [http://pl.wikipedia.org/wiki/Wincenty_Danek Wincenty Danek w Wikipedii] | ||
{{przypisy}} | {{przypisy}} | ||
[[Imię::Wincenty| ]] [[Nazwisko::Danek| ]] [[Sportowiec::Sympatyk| ]] | [[Imię::Wincenty| ]] [[Nazwisko::Danek| ]] [[Sportowiec::Sympatyk| ]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:48, 18 paź 2021
| Wincenty Danek | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Wincenty Danek | ||
| Urodzony(a) | 8 października 1907, Krzeszowice | ||
| Zmarły | 17 sierpnia 1976, Kraków | ||
Wincenty Danek (ur. 8 października 1907 w Krzeszowicach koło Krakowa, zm. 17 sierpnia 1976 w Krakowie) - profesor, polonista, pedagog, historyk literatury.
W okresie II wojny światowej współorganizator tajnego nauczania w okolicach Krzeszowic, rektor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (1956-1972), od 1960 redaktor naczelny "Ruchu Literackiego", w 1975 przewodniczący rady naukowej Instytutu Badań Literackich PAN.
Badacz życia i twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego (m.in. monografia Józef Ignacy Kraszewski. Zarys biografii, Powieści historyczne Kraszewskiego, Matejko i Kraszewski. Dwie koncepcje dziejów Polski) oraz Adolfa Dygasińskiego (wydał m.in. jego Pisma pedagogiczne).
Cracovia w biografii:
Profesor Wincenty Danek i jego bliski przyjaciel - profesor Kazimierz Wyka - byli najwierniejszymi kibicami Cracovii. Na meczach zachowywali się jak inni ówcześni kibice: były okrzyki, żarty, zabawa. Nie było agresji. Ale to także były inne czasy i inni ludzie. Kibicowanie Cracovii miało swoje zakorzenienie w autentycznej pasji: w młodości grał w drużynie z Krzeszowic sporo meczów: był obrońcą i jak wyznawał w przypływie piłkarskiej szczerości, spowodował 18 karnych. „Ale tylko - dodawał zadowolony - sześć strzelili”. [1]
W 1948 roku został usunięty z urzędu naczelnika wydziału szkół średnich i kuratora okręgu szkolnego pod pretekstem wznoszenia okrzyków antypaństwowych na meczu Cracovii.
