1959-09-09 Cracovia - Ruch Chorzów 5:1

Trener: Michał Matyas

I liga , 16 kolejka Kraków, środa, 9 września 1959 Cracovia - Ruch Chorzów 5 : 1 (4:0)

Trener: Edward Cebula

Skład: L. Michno Durniok Mazur Gołąb Malarz Buda Fudalej Jarczyk Marciniak Manowski Lusina Ustawienie: 3-2-5

Sędzia: Pasierski Widzów: 20 000 Bramki Marciniak (5') Jarczyk (24') Manowski (41') Manowski (44' k.) Marciniak (80') 1:0 2:0 3:0 4:0 4:1 5:1 Polok (53')

Skład: Wyrobek. E. Pohl Siekiera J. Pohl Suszczyk Nieroba Bem Polok Cieślik Pala Koenig (Gasz).

Opis meczu

"Jak za czasów MIELECHA I KAŁUŻY zagrały "Pasiaki" z Ruchem" -

Przegląd Sportowy

Jak za czasów MIELECHA I KAŁUŻY zagrały "Pasiaki" z Ruchem

Relacja z przeglądu Sportowego

Gdyby w bardzo szczegółowy sposób zanalizować sytuacje poprzedzającą momenty zdobycia pierwszej i drugiej bramki dla Cracovii — to wówczas wyszłoby na jaw jak olbrzymie „dziury” miała defensywa Rucha. Oto w 5 min. młodszy Pohl w karygodny sposób zwlekał z wybiciem piłki z najbliższej okolicy pola karnego. Szybki i ambitnie walczący Fudalej natarł zdecydowanie na niego, zdobył piłkę, podprowadził jeszcze kilka kroków i strzelił. Strzał był tak ostry, że Wyrobek zdołał go jedynie sparować w stroną nadbiegającego Marciniaka, który główką przeniósł piłkę ponad bramkarzem Ruchu do siatki.

19 minut później powtórzyła się podobna niepotrzebna zabawa obrońców Ruchu. Zakończyła się ona zdobyciem piłki przez Lusinę, który momentalnie przekazał ją do środka a że Jarczykowi wyszedł strzał „nie z tej ziemi”, więc Wyrobek zobaczył już tylko piłkę w siatce.
Po utracie dwóch bramek defensorzy Ruchu jeszcze bardziej stracili głowę, a „biało-czerwoni” ku uciesze swoich zwolenników, grali jak z nut. zdobywając jeszcze przed przerwą dostał dwie bramki Jurczykowi pięknego strzału i posłał tak piekielną bombę na bramkę Wyrobka, że ten rutynowany goalkeaper był zupełnie bezradny.
Niech nikt nie myśli jednak, że zwycięstwo swoje zawdzięcza Cracovia słabej grze defensywy Ruchu. Stale zwyżkująca forma „biało-czerwonych”, która znalazła swój wyraz w pokonaniu Lechii na jej terenie, osiągnęła w meczu z Ruchem swój bodaj szczytowy punkt. Przez pierwsze 45 min. grali piłkarze w biało-czerwonych koszulkach tak, juk ongiś Kałuża-Mielech i Poznański. Młodzi skrzydłowi z których jeden jeszcze kilka dni temu wałczył w drużynie juniorów, zdobywającej tytuł mistrza Polski — rwali do przodu, wygrywali pojedynki z rutynowanymi przeciwnikami i kierowali pliki do środka, gdzie Manowski, Marciniak i Jarczyk znakomicie spełniali rolę egzekutorów.
W pomocy młody Buda dorównywał niemal całkowicie Malarzowi, będącemu jednym najlepszych zawodników na boisku. Mazur i Durniok grali prawie bezbłędnie i nieśli zawsze pomoc najsłabszemu, a przy tym nieczysto grającemu Gołąbowi. Michno właściwie był nie zatrudniony, ale to co robił czynił spokojnie, budząc zaufanie własnych partnerów i widowni.

Ruch dopiero po przerwy zdołał nieco skonsolidować się i doprowadzić do wyrównanej gry. Główną zasługą w tym mieli Cieślik i Suszczyk. Cieślik grający jak zwykle okresami dłuższych "przestojów" dał jednak znać o sobie kilka kąśliwymi strzałami i szeregiem klasycznych podań w uliczki, nie wykorzystanych przez partnerów Suszczyk wraz z Nierobą stanowili najlepszą linię w drużynie pokonanym. Wiele dobrach i efektownych parad zademonstrował również Wyrobek.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 162 z 10 września 1959 [1]

"Jak za dawnych lat.

Zwycięstwo Cracovii w pięknym stylu nad Chorzowskim Ruchem.

Pięć razy kapitulował Wyrobek przed strzałami biało-czerwonych." -

Echo Krakowa

Jak za dawnych lat.

Zwycięstwo Cracovii w pięknym stylu nad Chorzowskim Ruchem.

Pięć razy kapitulował Wyrobek przed strzałami biało-czerwonych.

Takiego nastroju zadowolenia i optymizmu, jaki po wczorajszym meczu z Ruchem zapanował wśród zwolenników Cracovii dawno nie notowały pióra sprawozdawców sporto­wych. Roześmiane twarze ki­biców opuszczających stadion przy al. Puszkina stanowiły nieomylny znak sukcesu biało-czerwonych. Nie chodzi już o wysokie zwycię­stwo 5:1 (4:0) i zdobycie dwóch punktów tak bardzo potrzeb­nych w obecnej sytuacji dru­żynie krakowskiej, lecz o styl w jakim zostało wywalczone. To, co obserwowaliśmy przez pierwsze 20 minut na boisku, wystawia jak najlepszą notę wszystkim zawodnikom Cracovii i stanowiło prawdziwą sjestę dla entuzjastów piłki nożnej. Rozjaśniły się oblicza nawet największych pesymi­stów.

Mecz dla krakowskiej drużyny miał ogromne znaczenie. A prze­cież wiadomo było, że Ruch nie zrezygnuje z walki. Toteż wielu sympatyków biało-czerwo­nych obawiało się o wynik. Wśród nich i red. Grzybowski, który w przedmeczowych rozmowach zwracał uwagę na tradycyjnego pecha prześladującego Cracovię w meczach z chorzowską jede­nastką.
Tymczasem okazało się, że "nie taki diabeł straszny, jak go ma­lują”. Po rozpoczęciu zawodów przez gości inicjatywę natych­miast przejmują gospodarze, przez długi okres panując niepodzielnie na boisku. W 5 min. Fudalej z daleka strzela — Wyrobek od­bija piłkę, a nadbiegający Marci­niak głową dopełnia reszty, zdo­bywając pierwszą bramkę. Entuzjazm na widowni szalony. Cracovia prowadzi 1:0.
— Tylko tak dalej — mówi zna­ny literat Tadeusz Kwiatkowski.
I rzeczywiście piłkarze w biało-czerwonych dresach spisują się bez zarzutu. Strzela młody lewoskrzydłowy Lusina, to znów Buda próbuje zatrudnić Wyrobka, jed­nak piłka szybuje wysoko po­nad bramką. Za chwilę pomocnik Cracovii posyła istną bombę...
— Jeeest — wyrwało się z ust red. Książka.
Okrzyk był przedwczesny. Pił­ka i tym razem ominęła świąty­nię Wyrobka. W ferworze walki Marciniak dość często wpada w pułapki ofsajdowe. Cracovia nadal naciera.
— Ale grają, ale grają — mówi wzruszonym głosem red. Słupek.
Obrona Ruchu zwija się jak w ukropie. Jest jednak bezbronna wobec efektownej a zarazem skutecznej gry „pasiaków”. W pewnym momencie Lusina wykorzystał błąd Siekiery strzelił — lecz bramkarz Ruchu przytomnie zażegnał niebezpieczeństwo. Za chwilę Fudalej z Marciniakiem inicjują groźną akcję. Nie została ona wykorzystana ponieważ żaden z współpartnerów nie nadążył za nimi. Ataki na bramkę chorzowian suną jak lawina.
— Ruch wydaje się być speszo­ny. Trzeba wykorzystać okazję. Już mogły być przynajmniej dwa ,,baniaki” — mówi któryś z są­siadów.
To prawda. Tym niemniej dru­gą bramkę zdobył dopiero Jarczyk w 20 m.
— Drużyna chorzowska wydaje się przereklamowana — dodaje inny z widzów.
Jakby w odpowiedzi na to Cie­ślik wykorzystuje sytuację pod­biega do piłki strzela — niezwy­kle groźnie.
— Stary lis — mówi z uznaniem red. Dobosz.
Michno w ładnym stylu zaże­gnał niebezpieczeństwo. Biało-czerwoni znów przechodzą do ataku. Finezyjne zagrania publi­czność nagradza oklaskami. Miło patrzeć na składne akcje.
— Ta Cracovia dwoi się i troi — zauważa przyjemnie zaskoczo­ny dobrą grą red. Merta.
Za chwilę strzał Cieślika idzie ponad poprzeczkę, to znów rzut wolny egzekwowany przez Suszczyka łapie Michno. Na 4 min. przed przerwą Manowski strzela trzecią bramkę, przy której nie bez winy był Wyrobek. 3 min. później sędzia dyktuje rzut kar­ny nie za rękę obrońcy, jak wie­lu widzów sądziło, lecz za faul na Jarczyku. Strzela Manowski. Wy­nik do przerwy 4:0.
Widzowie ostrzą sobie apetyty na dalsze bramki.
— To tak zawsze — wtrącił red. Habzda. Gdyby przed meczem po­wiedzieć kibicom, że Cracovia wygra 2:1 wszyscy przyjęliby tę wiadomość z zadowoleniem. Ape­tyt jednak rośnie w miarę jedze­nia...
Zaczyna się druga połowa za­wodów. Ruch w tym okresie gra lepiej. Strzeleckich umiejętności próbują Gasz, Suszczyk, Cieślik i Polok, który w 53 min. posyła pił­kę do siatki, obok wybiegającego Michny 4:1. Gospodarze znów atakują. Piękny strzał Marciniaka idzie tuż ponad poprzeczkę.
— Aaa-aaa -aa — rozlega się na widowni. Szkoda — dodaje red. Vogler. Przydałaby się jeszcze je­dna bramka. Wynik wyglądałby lepiej.
W pewnym momencie Manow­ski idealnie wybiega do piłki. Sę­dzia boczny dopatruje się urojo­nego spalonego, co spotkało się z ostrym protestem widzów.
— Pewnie postawił w „Totku” na Ruch — zauważył aktor scen dramatycznych M. Cebulski.
— Te mecze nie są objęte zakładami — wyjaśnia ktoś.
— Ale on o tym nie wie — replikuje Cebulski.
Gra toczy się dalej. Publiczność żądna jest bramki. Strzela ją Marciniak w 79 min. wykorzystu­jąc błąd obrony. 5:1. Wynik do końca spotkania nie ulega zmia­nie.
Cała drużyna Cracovii zagra­ła wczoraj swój wielki mecz. Wszyscy zawodnicy wykazali niezwykłą wolę zwycięstwa . i należą się im słowa uznania. Szczególnie dzielnie spisywał się Buda i Marciniak. Dobrze wypadł debiut Lusiny. W Ru­chu jedynym wyróżniającym się w ataku zawodnikiem był Polok. Obrona nie mogła sprostać dobrze usposobionym napastnikom gospodarzy.
W przedmeczu juniorzy Cracovii (mistrzowie Polski) pokonali w towarzyskich za­wodach juniorów Górnika Siersza 13:2. Na tablicy ukazał się jednak tylko wynik 9:2. Nie było wyższych cyfr, po­nieważ obsługa nie przypusz­czała, że młodzi piłkarze bia­ło-czerwonych będą aż tak bramkostrzelni.

Trenerzy o meczu

M. MATYAS (Cracovia)
- Jestem zadowolony nie tyl­ko ze zwycięstwa lecz także z postawy drużyny, która zagra­ła najlepszy mecz w sezonie. Wszyscy zawodnicy w pełni zapracowali na uzyskany wy­nik. Tym niemniej najwięcej cieszy mnie dobra gra Budy, czyniącego z meczu na mecz postępy oraz Marciniaka. Nie zawiódł również Lusina. Ruch miał momenty dobrej gry w drugiej połowie zawo­dów, wskazujące na spore umiejętności drużyny.

E. CEBULA (Ruch)
— Na grze naszego zespołu odbił się brak Lercha, który ostatnio doznał bardzo ciężkiej kontu­zji. Drużyna była załamana psychicznie. Atak prawie nie istniał. Cracovii mecz wyszedł. Dru­żyna biało-czerwonych grała jak za najlepszych czasów. Bardzo pocieszającym objawem jest fakt, że widać w niej dużo młodych piłkarzy. Gdyby Cracovia tak grała, jak w meczu przeciw Ruchowi z pewnością nie znajdowałaby się w stre­fie zagrożonej spadkiem.

Antoni Ślusarczyk
Źródło: Echo Krakowa nr 210 z 10 września 1959

Mecze sezonu 1959

1959 Trening Noworoczny   1959-02-15 Spartacus Békéscsaba - Cracovia 1:2   1959-02-18 Ferencváros Budapeszt - Cracovia 2:0   1959-02-22 EVTC Budapeszt - Cracovia 3:1   1959-02-25 Spartacus Budapeszt - Cracovia 1:0   1959-03-01 Spartacus Budapeszt - Cracovia 1:2   1959-03-08 Cracovia - Stal Sosnowiec 2:1   1959-03-12 Cracovia - Hutnik Nowa Huta 2:1   1959-03-15 Cracovia - ŁKS Łódź 2:2   1959-03-22 Polonia Bytom - Cracovia 4:2   1959-03-29 Cracovia - FC Stadlau 2:2   1959-03-30 Cracovia - Cambridge University 4:0   1959-04-05 Legia Warszawa - Cracovia 1:1   1959-04-12 Cracovia - Lechia Gdańsk 0:0   1959-04-19 Ruch Chorzów - Cracovia 3:0   1959-04-26 Cracovia - Wisła Kraków 0:1   1959-05-03 Gwardia Warszawa - Cracovia 6:1   1959-05-10 Cracovia - Polonia Bydgoszcz 3:1   1959-05-16 Cracovia - Wawel Kraków 0:3   1959-05-24 Górnik Radlin - Cracovia 0:0   1959-06-06 Cracovia - Pogoń Szczecin 3:5   1959-06-14 Górnik Zabrze - Cracovia 3:0   1959-06-21 Stal Mielec - Cracovia 0:1   1959-07-04 Cracovia - Unia Lublin 5:0   1959-07-12 Piast Nowa Ruda - Cracovia 3:0   1959-07-18 Śląsk Wrocław - Cracovia 2:1   1959-07-22 Bielawianka Bielawa - Cracovia 3:3   1959-08-01 ŁKS Łódź - Cracovia 0:2   1959-08-08 Cracovia - Polonia Bytom 1:2   1959-08-22 Cracovia - Legia Warszawa 1:2   1959-08-30 Unia Tarnów - Cracovia 3:3   1959-09-03 Cracovia - Hutnik Nowa Huta 3:1   1959-09-06 Lechia Gdańsk - Cracovia 0:3   1959-09-09 Cracovia - Ruch Chorzów 5:1   1959-09-13 Wisła Kraków - Cracovia 2:3   1959-09-17 Cracovia - Kraków (młodzież) 2:2   1959-09-20 Cracovia - Gwardia Warszawa 0:1   1959-10-04 Polonia Bydgoszcz - Cracovia 6:0   1959-10-10 Cracovia - Calisia Kalisz 3:0   1959-10-11 Tarnovia Tarnów - Cracovia 0:0   1959-10-25 Cracovia - Górnik Radlin 2:1   1959-11-01 Pogoń Szczecin - Cracovia 0:0   1959-11-08 Cracovia - Garbarnia Kraków 1:1   1959-11-15 Cracovia - Górnik Zabrze 0:1