Boiska Cracovii
Park Jordana, boisko nr VIII
Henryk Jordan wprowadził piłkę nożna do repertuaru zajęć w swoim Parku w roku 1890. Grano na boisku nr VIII, owalnym i pozbawionym trawy (którą uznawano za przeszkadzającą w grze). W najszerszym miejscu liczyło 30 metrów, w najdłuższym 50. Bramki były wykonane z drewna i miały 2,5 metra wysokości i 3 metry szerokości. Tam grały mecze pierwsze szkolne i klasowe drużyny - wśród nich byli ludzie, którzy później utworzyli Cracovię. Wspomina te gry np. Józef Lustgarten. Zarys tego boiska jest widoczny do dziś.
Park Jordana, boisko nr XII
Na owalnym boisku nr XII (wówczas jedynym trawiastym boisku w Parku Jordana) rozegrano dwa historyczne dla Krakowa i Cracovii mecze. 4 czerwca 1906 o 17:30 Czarni Lwów pokonali 2:0 studencką (studentami nazywano nazywano wówczas uczniów szkół średnich) drużynę "przodowników", a o 19:00 Klub Gimnastyczno-Sportowy IV Gimnazjum ze Lwowa, później znany jako Pogoń Lwów, pokonał 4:0 doraźnie zebraną drużynę złożoną głównie z akademików (czyli studentów uczelni wyższych). Pierwsza z tych drużyn dała początek Biało-Czerwonym, druga Cracovii, a oba kluby w 1907 połączyły się. Dla potrzeb tych meczów wytyczono pole gry o wymiarach 60x35. Boisko to jest dobrze zachowane do dziś.
W Parku Jordana (lecz nie ma pewności, na którym z tych boisk) swój pierwszy opisany w prasie mecz rozegrała drużyna Cracovii - 23 września 1906 bezbramkowo remisując z Biało-Czerwonymi.
Błonia
Błonia krakowskie to miejsce rozgrywek w piłkę nożna tych dzikich drużyn, które nie mieściły się w Parku Jordana bądź nie chciały tracić czasu na inne promowane tam przez dr Jordana gry, zabawy i ćwiczenia. Zaroiły sie one graczami po owych meczach z 4 czerwca 1906, które pokazały krakowskiej młodzieży jak wygląda prawdziwy futbol. Na Błoniach toczono pierwsze poważne mecze. Tam w niedzielny poranek 5 sierpnia 1906 I Drużyna Studencka (jak wówczas nazywano Biało-Czerwonych) pokonała 1:0 zespół pracowników cyrku Buffalo Bill's Wild West. To na Błoniach na trzech wytyczonych boiskach rozgrywano zawody turnieju jesiennego w 1906. Grano tu także w późniejszych latach. Tutaj 14 czerwca 1908 Cracovia gościła (i pokonała 5:2) niemiecki zespół Troppauer SV z Opawy - i był to pierwszy przypadek, że niepolski klub, przyjechał na mecz na polską ziemię.
Dla potrzeb meczów odgradzano odpowiedni obszar łąki sznurem lub sznurami i ustawiano wokół ławki i krzesła dla płacącej publiczności. Zazwyczaj za sznurem gromadziła się znacznie liczniejsza grupa widzów nie planujących zapłacić. 31 maja 1908 w przerwie meczu Wisła Kraków - Pogoń II Lwów niesforny tłum młodzieży siłą próbował wedrzeć sie za sznury - był to pierwszy przypadek by na meczach w Krakowie interweniowała policja. Aby uniknąć niepłacenia stosowano także rozwieszanie na sznurach zasłaniającego widok płótna. Cracovia na takich boiskach Błoniach grała swoje mecze do roku 1910.
Tor wyścigów konnych
Niesiniejący już dziś tor wyścigów konnych posiadał w swoim obrębie plac, na którym okazyjnie grywała Cracovia. Tor znajdował się tuz za ówczesnymi granicami mniejszego niż dziś Parku Jordana - mniej więcej w miejscu gdzie dziś znajduje się ul.Reymana i stadion Wisły. Pierwszym rozegranym tam meczem był zakończony 1:1 mecz z Pogonią Lwów z 26 kwietnia 1908. Tu rozegrano drugie derby z Wisłą Kraków - była to pierwsza Święta Wojna, która wyłoniła zwycięzcę - 18 października 1908 Cracovia zwyciężyła swą rywalkę 3:1. Po tym boisku i po torze wyścigów konnych nie został do dziś żaden ślad.
Boisko zlotowe na Błoniach
W lipcu 1910 z okazji hucznie obchodzonej w Krakowie 500. rocznicy bitwy pod Grunwaldem na Błoniach wybudowano boisko z drewnianymi trybunami. Na nim swój zlot odbyli członkowie towarzystwa "Sokół" - powszechnej i popularnej wówczas organizacji krzewiącej kulturę fizyczną i gimnastykę. Stadion zlotowy nie został rozebrany po uroczystościach i służył krakowskim drużynom. Miał 23 tysiące miejsc siedzących i 12 tysięcy stojących. Prawdopodobnie pierwszym meczem na nim było zakończone 6:3 spotkanie Cracovii z Robotniczym Klubem Sportowym z 10 lipca 1910, a z całą pewnością tu grała Cracovia swój następny mecz - 4 września 1910 przegrywając aż 1:15 ze Spartą Praga co do dziś jest największą porażką w całej historii klubu.. Boisko zlotowe znajdowało się w połowie drogi między rogatką miejska u wylotu ul.Piłsudskiego (wówczas Wolskiej), a wejściem do parku Jordana. Stadion został rozebrany w listopadzie 1911 i nie pozostał po nim żaden ślad.
Park Gier KS Cracovia
Park Gier KS Cracovia i znajdujący się na nim stadion Cracovii wybudowano za pieniądze pochodzące ze zbiórki publicznej wśród mieszkańców Krakowa w 1912 na terenach wydzierżawionych od sióstr norbertanek. Stadion ten znajdował sie dokładnie tam gdzie dziś - jest to najstarsza istniejąca do dziś lokalizacja stadionowa w Polsce.
Zobacz więcej w osobnym artykule: Stadion im. Józefa Piłsudskiego.
