Eugeniusz Mazur
| Eugeniusz Mazur | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Eugeniusz Mazur | ||
| Urodzony | 9 lutego 1921, Kraków, Polska | ||
| Zmarły | 26 października 1985, Kraków | ||
| Pozycja | napastnik, pomocnik | ||
| Wzrost | 171 cm | ||
| Waga | 57 kg | ||
| Wychowanek | Cracovia | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 |
MP - 15 (0) 1L - 6 (0) 1L - 10 (0) 1L - 20 (0) 1L - 17 (0) + PP - 1 (0) 1L - 6 (0) + PP - 1 (0) 1L - 20 (0) + PP - 1 (0) 1L - 21 (0) + PP - 2 (0) 2L - 23 (0) + PP - 1 (0) 2L - 24 (0) + PP - 1 (0) 2L - 11 (0), PP - 1 (0) 1L - 20 (0) 1L - 11 (0) | ||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1936-1939 okupacja 1945-1959 |
Cracovia Krakowianka Kraków Cracovia |
1L - 131 (0) II liga i elim. - 73 (0) PP - 7 (0) | |
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
|
j - jesień, w - wiosna | |||
 Mistrz Polski 1948
|
 Wicemistrz Polski 1949
|
 Finalista pucharu ligi 1952
|
 Brązowy medalista MP 1952
|
Eugeniusz Mazur - piłkarz i trener. Wychowanek Pasów. Zawodnik Cracovii od 1936 do 1959 z przerwą na okupacyjne gry w Krakowiance - będącej wówczas filią Cracovii.
Rozegrał w Cracovii 131 meczów w I lidze (0 bramek).
Klubowy rekordzista pod względem rozegranych w pierwszej drużynie piłkarskiej, Rekord ten - 503 występy - przy obecnym „przywiązaniu” zawodników do barw prawdopodobnie już nigdy nie zostanie pobity.
Całe życie wierny Cracovii. Zaczynał w 1936, jako junior był napastnikiem, w miarę kariery cofano go coraz bardziej na boisku (nie zagrał tylko w bramce). Oficjalnie zadebiutował w Pasach 16.09.1945 w meczu z Lechem.
Karierę zakończył 15.11.1959 meczem z Górnikiem Zabrze. W każdym z nich dawał z siebie wszystko. Jednocześnie był bardzo skromny. Symptomatyczne było zachowanie Mazura w roku 1951.
Otrzymał bowiem propozycję zagrania w meczu reprezentacji z Węgrami, ale... pod warunkiem przejścia do Gwardii lub CWKS. Pan Eugeniusz odmówił, co za¬mknęło mu drogę do kadry, w której grali wtedy znacznie słabsi od niego, ale „poprawni politycznie” gracze.
Cracovii został wierny także i po spadku z ligi w 1954, choć i wtedy miał propozycje z innych klubów. Przez trzy lata pomagał kolegom wywalczyć awans i w 1957 mógł go świętować. Zagrał jeszcze dwa sezony w 1 lidze. Po meczu z Górnikiem i kolejnym spadku do II ligi zakończył karierę. Następnie zajął się trenerką (m.in. juniorów Cracovii) pracując jednocześnie w Zakładach Offsetowych.
W związku z 50 leciem klubu został oznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi zgodnie z uchwałą Rady Państwa z 20 czerwca 1956 r.[1].
Opracowane na podstawie książki: „Pany 1906-2016” Marek Pampuch
Członek Rady Seniorów od 1976 r..
