Mieczysław Wiśniewski: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Piłkarz | |||
| imię = Mieczysław | |||
| nazwisko = Wiśniewski | |||
| zdjęcie = | |||
| pełneimięinazwisko = Mieczysław Zygmunt Wiśniewski | |||
| dzien_urodzenia = 23 | |||
| miesiac_urodzenia = 11 | |||
| rok_urodzenia = 1892 | |||
| miastourodzenia = Monasterzysk koło Tarnopola | |||
| krajurodzenia = <br>Polska (obecnie Ukraina) | |||
| dzien_smierci = 10 | |||
| miesiac_smierci = 10 | |||
| rok_smierci = 1952 | |||
| miasto_smierci = Kraków | |||
| wzrost = 187 cm | |||
| waga = 76 kg | |||
| pseudonim = | |||
| pozycja = | |||
| wychowanek = | |||
| obecnyklub = | |||
| numer = | |||
| sezonywCracovii = | |||
| występy(gole)wCracovii = | |||
| lata = | |||
| kluby = | |||
| wystepy(gole) = | |||
| latawreprezentacji = | |||
| reprezentacja = | |||
| wystepywreprezentacji(gole) = | |||
| latatrener = | |||
| klubytrener = | |||
}} | |||
'''Mieczysław Zygmunt WIŚNIEWSKI''' urodził się 23 listopada 1892 w Monasterzysk koło Tarnopola, zmarł 10 października 1952 w Krakowie. | |||
[[Kategoria: Piłkarze|Wiśniewski, Mieczysław | Bramkarz, olimpijczyk. | ||
Jako dwuletnie dziecko wyjechał z rodzicami do Wiednia. Tam ukończył gimnazjum (dwa lata studiował też w Wyższej Szkole Handlowej) i uczył się grać w piłkę nożną ([[Wacker Wiedeń|Wacker]], Phoenix, [[WAC Wiedeń|WAC]], [[Simmeringer Wiedeń|Simmering]], [[RudolfshĂźgel|RudolfshĂźgel]]). Po przeniesieniu się do Krakowa reprezentował barwy tamtejszych klubów: Cracovii (1919-1921, 1927-1928) i [[Wisła Kraków|Wisły]] (1921-1924) będąc kapitanem "białej gwiazdy" podczas finałów mistrzostw Polski (1923), kiedy rozegrał 9 meczów. Według opinii fachowców był w tamtych czasach najlepszym polskim bramkarzem (187 cm wzrostu, 76 kg wagi), solidnie wyszkolonym w austriackich klubach. Szybko skorzystano z jego usług w narodowej reprezentacji, w której rozegrał 6 spotkań (1922-1924) debiutując w zwycięskim meczu ze Szwecją (28 maja 1922). Po paryskim nieudanym występie przyjął pracę zawodowego trenera (krakowski Wawel) tracąc prawa amatorskie. Odzyskał je (1926) podczas zjazdu PZPN i potem krótko grał w Cracovii. Jeszcze inny ciekawy szczegół jego biografii przeszedł do historii naszej piłki. To dzięki niemu wprowadzono w Cracovii (1920) wiedeński zwyczaj piłkarzy Florisdorfu - noworoczny trening w samo południe. W pracy jako trener nie miał szczęścia ani też wyników. Żył z pracy jako urzędnik kolei. | |||
[[Kategoria: Piłkarze|Wiśniewski, Mieczysław]] [[Kategoria: Olimpijczycy|Wiśniewski, Mieczysław Zygmunt]] | |||
Wersja z 14:54, 30 lis 2007
| Mieczysław Wiśniewski | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Mieczysław Zygmunt Wiśniewski | ||
| Urodzony | 23 listopada 1892, Monasterzysk koło Tarnopola, Polska (obecnie Ukraina)Property "Kraj urodzenia" (as page type) with input value "Polska (obecnie Ukraina)" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process. | ||
| Zmarły | 10 października 1952, Kraków | ||
| Wzrost | 187 cm cm | ||
| Waga | 76 kg kg | ||
|
j - jesień, w - wiosna | |||
Mieczysław Zygmunt WIŚNIEWSKI urodził się 23 listopada 1892 w Monasterzysk koło Tarnopola, zmarł 10 października 1952 w Krakowie.
Bramkarz, olimpijczyk.
Jako dwuletnie dziecko wyjechał z rodzicami do Wiednia. Tam ukończył gimnazjum (dwa lata studiował też w Wyższej Szkole Handlowej) i uczył się grać w piłkę nożną (Wacker, Phoenix, WAC, Simmering, RudolfshĂźgel). Po przeniesieniu się do Krakowa reprezentował barwy tamtejszych klubów: Cracovii (1919-1921, 1927-1928) i Wisły (1921-1924) będąc kapitanem "białej gwiazdy" podczas finałów mistrzostw Polski (1923), kiedy rozegrał 9 meczów. Według opinii fachowców był w tamtych czasach najlepszym polskim bramkarzem (187 cm wzrostu, 76 kg wagi), solidnie wyszkolonym w austriackich klubach. Szybko skorzystano z jego usług w narodowej reprezentacji, w której rozegrał 6 spotkań (1922-1924) debiutując w zwycięskim meczu ze Szwecją (28 maja 1922). Po paryskim nieudanym występie przyjął pracę zawodowego trenera (krakowski Wawel) tracąc prawa amatorskie. Odzyskał je (1926) podczas zjazdu PZPN i potem krótko grał w Cracovii. Jeszcze inny ciekawy szczegół jego biografii przeszedł do historii naszej piłki. To dzięki niemu wprowadzono w Cracovii (1920) wiedeński zwyczaj piłkarzy Florisdorfu - noworoczny trening w samo południe. W pracy jako trener nie miał szczęścia ani też wyników. Żył z pracy jako urzędnik kolei.