Sekcja tenisa ziemnego: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 38: Linia 38:


W roku '''1945''' trzeba było odbudować sekcję od podstaw, już na wiosnę, jako pierwsza w kraju, wznowiła działalność. Z persektywy tamtejszej prasy opisującej sekcję bardzo dobra przyszłość przed sobą miała<ref>[[:Grafika:Echo_Krakowa_1946-06-05_86_2.png|Echo Krakowa z 5 czerwca 1946r.]]</ref><ref>[[:Grafika:Echo_Krakowa_1946-06-05_86_3.png|Echo Krakowa z 5 czerwca 1946r.]]</ref>. Kraków, w porównaniu z innymi ośrodkami najszybciej zorganizował życie sportowe. Niemal równocześnie z odnową sekcji reaktywowany został okręgowy związek.  
W roku '''1945''' trzeba było odbudować sekcję od podstaw, już na wiosnę, jako pierwsza w kraju, wznowiła działalność. Z persektywy tamtejszej prasy opisującej sekcję bardzo dobra przyszłość przed sobą miała<ref>[[:Grafika:Echo_Krakowa_1946-06-05_86_2.png|Echo Krakowa z 5 czerwca 1946r.]]</ref><ref>[[:Grafika:Echo_Krakowa_1946-06-05_86_3.png|Echo Krakowa z 5 czerwca 1946r.]]</ref>. Kraków, w porównaniu z innymi ośrodkami najszybciej zorganizował życie sportowe. Niemal równocześnie z odnową sekcji reaktywowany został okręgowy związek.  
W Roku 1946 r. Słonecki zostaje mistrzem Polski w tenisie ziemnym<ref>[[:Grafika:Echo_Krakowa_1946-09-13_183.png|dziennik ''Echo Krakowa'' nr. 183 z 13 września 1946 r.]]</ref>.<br>
W Roku '''1946''' r. Słonecki zostaje mistrzem Polski w tenisie ziemnym<ref>[[:Grafika:Echo_Krakowa_1946-09-13_183.png|dziennik ''Echo Krakowa'' nr. 183 z 13 września 1946 r.]]</ref>.<br>
W sierpniu wznowił działalność Polski Związek Tenisowy, który do roku 1948 miał siedzibę w naszym mieście. Kraków przez kilka lat był, obok Warszawy, najsilniejszym ośrodkiem w Polsce, a odbudowane korty biało-czerwonych stały się centralnym ośrodkiem. Sekcją kierował dr [[Wiktor Szembek]] oraz [[Adam Gajewski]], [[Krzysztof Herbst]], [[Ada Schram]], [[Jan Schram]], [[Zgigniew Ulberski]] i [[Stanisław Michalski]]. W skład zarządu PZT weszli [[Wiktor Szembek]], [[Krzysztof Herbst]] i F. Dziuba.  
W sierpniu wznowił działalność Polski Związek Tenisowy, który do roku '''1948''' miał siedzibę w naszym mieście. Kraków przez kilka lat był, obok Warszawy, najsilniejszym ośrodkiem w Polsce, a odbudowane korty biało-czerwonych stały się centralnym ośrodkiem. Sekcją kierował dr [[Wiktor Szembek]] oraz [[Adam Gajewski]], [[Krzysztof Herbst]], [[Ada Schram]], [[Jan Schram]], [[Zgigniew Ulberski]] i [[Stanisław Michalski]]. W skład zarządu PZT weszli [[Wiktor Szembek]], [[Krzysztof Herbst]] i F. Dziuba.  





Wersja z 08:42, 21 cze 2020

Historia sekcji

Z dokumentów klubu wynika, że druga z kolei, po sekcji piłki nożnej, była sekcja tenisowa. Już w 1908 w Cracovii grano w tenisa, pierwszymi graczami byli naturalnie piłkarze, którzy grywali na kortach w parku dr. Jordana. Urządzano nawet turnieje, lecz były to imprezy całkowicie sporadyczne.
W rozpoczętym 19 września 1909 r. turnieju zorganizowanym przez sekcyę sportową Krajowego Związku Turystycznego brali również udział zawodnicy Cracovii.[1][2] [3] [4] [5][6]

Pierwsze wzmianki o początki sekcji tenisowej Cracovii sięgają roku 1910, w którym jak to wynika ze „sprawozdania wydziału klubu za lata 1910/11" liczyła 21 zawodników. Wydzierżawiono od gminy miasta Krakowa dwa boiska, położone na tyłach pawilonu parkowego w parku dra Jordana[7], przebudowano je na korty tenisowe i udostępniono zawodnikom. Zawodnicy Cracovii udział wzięli m.in. w turnieju w Zakopanem, który rozpoczął się 25 lipca 1910 r.[8][9]. W następnym w sierpniu też brali udział, który zakończył się 18 sierpnia.[10][11].
W tym samym roku Cracovia zorganizowła również własny turniej w dniach 14-15 września na Błoniach (w pierwotnym terminie 8-11 nie doszedł do skutku z powodu opadów deszczu[12][13][14][15][16][17][18][19].
W dniu 26 kwietnia 1911 r. Cracovia przejęła od Krajowego Związku Turystycznego 9 boisk tenisowych przy ul. Żabiej[20]. Już w 1911 zorganizowano pierwszy turniej mistrzostwo Krakowa . W klasie pierwszej, w grze pojedynczej, zwyciężył Władysław Szwede, w grze podwójnej Władysław Szwede i Jerzy Leszczyński (wszyscy jak łatwo się domyśleć byli zawodnikami Cracovii) -[21] [22] [23]


W 1911 r. od 28 września do 1 października miał też odbyć się turniej, który ostatecznie został odwołany ( informacja cz.1, cz.2)

14-15.09.1910r. Informacja o turnieju tenisowym
14-15.09.1910r. Uczestnicy turnieju tenisowego
Informacja odnoście sekcji z dn.11.06.1911 r.
Zapowiedź turnieju tenisowego w dniach 27-29 czerwiec 1911 r.
1935 r. Po prawej drużyny Cracovii i AZS-u po meczu zakończonym zwycięstwem Cracovii - 1935 r.
Sekcja tenisa ziemnego - 1937 r. na jubileuszu 30-lecia Cracovii

W pierwszym zarządzie sekcji tenisowej znajdowali się dr. Jerzy Bielawski, J. Leszczyński oraz Władysław Szwede, którzy przyczynili się w ogromnym stopniu do spopularyzowania tego sportu wydzierżawiając w 1911 od Krajowego Związku Turystycznego dziewięć kortów (położonych przy zbiegu dzisiejszej al. Słowackiego i ul. Czystej - w tym momencie trudno nawet sobie nawet wyobrazić tyle kortów w tej częsci miasta). Gdy Cracovia rok później posiadał już własny stadion, znalazły się tam cztery własne korty.

Trenerem był świetny szkoleniowiec tenisowy i piłkarski, František Koželuh. Na rozegranych w 1912 drugich, a w dwa lata potem czwartych mistrzostwach Krakowa, Władysław Szwede zdobył pierwsze miejsca. Opiekę nad sekcją sprawowali wówczas: Tadeusz Zabierzewski oraz Franciszek Jachieć, Józef Lustgarten i Stanisław Szeligowski.

Po zakończeniu I wojny światowej w lipcu 1919 r. zostały oddane do użytku korty tenisowe Cracovii[24].

informacja z Przeglądu Sportowego

Sekcja po wojnie została reaktywowana 1 września 1924, kierował ją nadal Tadeusz Zabierzewski, przy współudziale M. Frąckiewicza, A. Mirockiego, Z. Rosengartena i W. Szembeka. Mieli oni trudne zadanie odzyskania pozycji w krakowskim tenisie, ponieważ działająca już od czterech lat sekcja AZS, grupowała najlepszych zawodników, z Władysław Szwede na czele. Klubowe kontakty ograniczały się do spotkań z drużynami krakowskimi: AZS, Jutrzenką, Sokołem oraz Katowickim KT i Pogonią ze Śląska. W tym okresie barw biało-czerwonych bronili: Helena Sławikowska, Zofia Wajdzianka, Jan Prochowski, Gustaw Ladau i Wiktor Szembek. W 1924 Cracovia została przyjęta na członka Polskiego Związku Lawn Tenisowego i była inicjatorką powołania Krakowsko-Sląskiego OZTL. W skład zarządu wchodził z ramienia klubu, Tadeusz Gajda.

W latach następnych tenisiści Cracovii odgrywali coraz poważniejszą rolę, już w skali ogólnopolskiej. Pojawiły się nowe nazwiska utalentowanych zawodniczek i zawodników: Landauowa, Marguliesowa, Zglińska, Reben, Turnau, Horain, Czyżowski. Kapitan T. Gajda ufundował w 1925 puchar przechodni, który był dla zawodników biało-czerwonych cenną nagrodą. Zdobywali go J. Prochowski (1925, 1927), W. Horain (1928, 1929), potem Andrzejewski, dr Liebling, aż stał się własnością K. Herbsta.

Pierwsze rozgrywki drużynowe o mistrzostwo okręgu odbyły się w 1928 roku. Cracovia uplasowała się na czwartej pozycji, za AZS, Krakowskim KT, Katowickim KT, a przed „Sokołem" Kraków. W mistrzostwach Polski Cracovia zdobyta dwa pierwsze miejsca wśród juniorów: w singlu przez Witolda Horaina i w deblu przez W. Horaina i Zygmunta Czyżowskiego. W roku później nastąpiła zmiana najlepszym polskim juniorem został Z. Czyżowski. Na listach klasyfikacyjnych PZLT Horain w 1929—30 zajmował dziewiątą lokatę, a dr O. Liebling w 1930—33 byt w pierwszej dziesiątce.

W roku 1930 Cracovia była organizatorem dużego turnieju o mistrzostwo Małopolski. Grę pojedynczą wygrał W. Horain. Wkrótce, wraz z kilkoma innymi zawodnikami przeszedł do AZS. Pod nowym kierownictwem rotmistrza Grudniewicza młodzi i nowi tenisiści starali się utrzymać czołową pozycję. W latach 1934/35 Cracovia znów stała się najsilniejszą sekcją w Krakowie. Trzeba jednak przyznać, że wówczas poziom tenisistów podwawelskiego grodu nie był najwyższy. Corocznie pierwsze miejsca w mistrzostwach okręgu zajmowali nasi zawodnicy: Ogrodziński (1935—39), Herbst (1935—36), Liebling (1935), Lechner (1937, 1938) oraz panie: Bielecka (1935), Sławikowska (1936).

W drużynowych mistrzostwach okręgu w 1939 po pierwszej rundzie zdecydowanie prowadziła Cracovia przed Krakowskim Klubem Towarzyskim, Katowickim Klubem Tenisowym i Bata. Na liście klasyfikacyjnej okręgu odpowiednie miejsca zajmowały panie: Potuczkowa drugie, Babirecka —czwarte, oraz panowie: Ogrodziński trzecie, Lechner czwarte, Gajewski siódme, Drozdowski dziewiąte i Łabużek dziesiąte.

W roku 1945 trzeba było odbudować sekcję od podstaw, już na wiosnę, jako pierwsza w kraju, wznowiła działalność. Z persektywy tamtejszej prasy opisującej sekcję bardzo dobra przyszłość przed sobą miała[25][26]. Kraków, w porównaniu z innymi ośrodkami najszybciej zorganizował życie sportowe. Niemal równocześnie z odnową sekcji reaktywowany został okręgowy związek. W Roku 1946 r. Słonecki zostaje mistrzem Polski w tenisie ziemnym[27].
W sierpniu wznowił działalność Polski Związek Tenisowy, który do roku 1948 miał siedzibę w naszym mieście. Kraków przez kilka lat był, obok Warszawy, najsilniejszym ośrodkiem w Polsce, a odbudowane korty biało-czerwonych stały się centralnym ośrodkiem. Sekcją kierował dr Wiktor Szembek oraz Adam Gajewski, Krzysztof Herbst, Ada Schram, Jan Schram, Zgigniew Ulberski i Stanisław Michalski. W skład zarządu PZT weszli Wiktor Szembek, Krzysztof Herbst i F. Dziuba.


CDN - --COCO 11:56, 2 sie 2006 (CEST)

Historia sekcji opracowana została na podstawie książki jubileuszowej "KS Cracovia: 80-lecie".

Sukcesy

4 x mistrzostwo indywidualne Polski (1937, 2 x 1946, 1960)
12 x indywidualne MP juniorów

Na stronie Polskiego Związku tenisowego można znaleźć miejsca zawodników w poszczególnych latach- PZT(do 1939 r.). PZT(po 1945)

Zobacz też