Plik:Illustriertes Österreichisches Sportblatt 1911-06-24 foto 1.jpg

Illustriertes Österreichisches Sportblatt nr 26 z 24 czerwca 1911 część 1 z 4

Zobacz też

• Grafika: Illustriertes_Österreichisches_Sportblatt_1911-06-24_foto_2.jpg
• Grafika: Illustriertes_Österreichisches_Sportblatt_1911-06-24_foto_3.jpg
• Grafika: Illustriertes_Österreichisches_Sportblatt_1911-06-24_foto_4.jpg
• odpowiedź prezesa Cracovii

Tłumaczenie

(z wszystkich trzech plików)

Piłka nożna w Krakowie

Jeszcze kilka lat temu, wydawało się niemożliwe by w Galicji mogło rozwijać się życie sportowe. Patrząc na niekorzystne położenie dwóch miast Lwowa i Krakowa, aż dziwi fakt, że w Krakowie rozgrywane są mecze piłkarskie, bo praktycznie jedynym osiągalnym przeciwnikiem dla Krakowa był Troppau, sam zresztą zdobywający jeszcze doświadczenie. Krakowscy gracze często wyjeżdżali do tego śląskiego miasta, by trenować i grać w barwach Troppau. Na przykład osiadły w Krakowie Anglik Calder często wyjeżdżał do Troppau i był jej zawodnikiem

W Krakowie jednak nie próżnowano. Dzięki reklamie prowadzonej przez małą początkowo grupę entuzjastów sportu którzy utworzyli Klub Sportowy Cracovia i ich ogromnemu zaangażowaniu, niespodziewanie szybko i znacznie wzrosła liczba członków i sympatyków Klubu.Dzisiaj Cracovia kierowana znakomicie i ofiarnie przez swojego prezesa pana von Kopernickiego należy do największych i najlepiej zorganizowanych związków sportowych Monarchii. Do klubu należy 900 członków w tym 400 trenujących piłkarzy, którzy przeważnie są uczniami szkół średnich. Uczniowie tych szkół w swoich charakterystycznych mundurkach w większości stanowią publiczność na meczach piłkarskich. Klub stara się zbudować własne boisko.Obecnie mecze rozgrywane są na ogromnym stadionie zbudowanym z okazji Rocznicy Grunwaldzkiej, który mieści się na ogromnej łące mogącej pomieścić trzy wielkie boiska. Wysokie trybuny tego stadionu mogą pomieścić co najmniej 60.000 widzów. Dlatego zwyczajowa ilość 5.000 kibiców przychodząca tu na mecze jest prawie niewidoczna. Publiczność jest bardzo żywiołowa i bezstronna.Krakowska drużyna, której trzon stanowią Winer, Singer i Traub jest klasą zbliżona do naszych słabszych drużyn pierwszoligowych i z pewnością jest silniejsza od Troppau. Jest lojalnym członkiem Austriackiego Związku Piłki Nożnej i stale podnosi swoje umiejętności dzięki licznym kontaktom z naszymi renomowanymi klubami. Zasługą Cracovii jest trwanie przy Związku klubów lwowskich Pogoni i Czarnych pomimo różnych przeciwności i nawoływania do bojkotu Związku przez Czechów. Należy podziękować Panu Kopernickiemu za jego starania na rzecz jedności Związku Piłkarskiego i wierności idei wspólnej i silnej federacji klubów.

Wisła, która przyłączyła się do zainicjowanego przez Czechów bojkotu Federacji, jest znacznie słabsza od Cracovii zarówno sportowo jak i finansowo. Przyłączenie się do bojkotu czeskiego przyniosło jej niewiele korzyści. Mecz ze szkockim Aberdeenem był jedyną godną uwagi imprezą, która zakończyła się przykrym zgrzytem. W dzień poprzedzający mecz, w tajemnicy złożono wieńce na pomnikach narodowych i rozpuszczono pogłoski, że zrobili to Szkoci w uznaniu i poparciu dla Narodu Polskiego. Taki podstęp był jednak niegodny i skompromitował Wisłę co skutkowało bojkotem meczu przez znaczną ilość widzów.

Pozostałe kluby krakowskie są zbyt słabe by uczestniczyć w kontaktach i meczach międzynarodowych.

Podróż do Krakowa była dla piłkarzy bardzo interesująca i ciekawa. Samo miasto niewiele może co prawda zaoferować dla rozkapryszonych przybyszy z wielkich metropolii, rzuca się w oczy brak czystości i dobrej wody do picia, pouczającym było jednak zwiedzanie starego królewskiego zamku Wawel.Czuło się tu historię sławnego Królestwa Polskiego. Niestety jest tu wszystko ogromnie zaniedbane, pomieszczenia zabite deskami, wspaniałe komnaty Jagiellonów spustoszone, stiuki zdrapane ze ścian. Drzwi zamurowane, prawie ze wszystkich ścian odpada tynk, tak że widać tylko gołe cegły. Jedynie Katedra zamkowa zachowała swoje skarby i bogactwo.Budzą podziw wspaniałe gobeliny wiszące na ścianach, piękne marmurowe grobowce z postaciami polskich królów i biskupów. Szczególnie okazały jest grób Jana Sobieskiego. Krakowianie przyjęli swoich gości bardzo uprzejmie i gościnnie rekompensując tym skutki i niedogodności długiej podróży. Chętnie będzie się wspominać pobyt w tym starym znamienitym mieście koronacji Królów Polski.