1921-07-17 Soła Oświęcim - Cracovia II 0:7: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 39: | Linia 39: | ||
===Opis meczu === | ===Opis meczu === | ||
{{ | {{Artykul | ||
| | | Tytul_wydawnictwa = Przegląd Sportowy | ||
| | | Autor = | ||
| Dzien = 23 | |||
| | | Miesiac = 07 | ||
| Miesiac = 07 | | Rok = 1921 | ||
| | | Numer = 10 | ||
| | | Wydanie = | ||
| Wydanie = | | Tytul_artykulu = | ||
| | | Link = [http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1921/numer010/imagepages/image6.htm] | ||
| | | Skan = | ||
| | | Dodatkowe_informacje = | ||
| Tresc = Match ten zgromadził kilkaset osób, przeważnie niepłacących. Boisko 110 m długie i 75 m szerokie, idealne co do równości, znajduje się na pastwisku, dzierżawionem przez gminę pp. radcom i ich protegowanym, którzy czasem kijami i widłami starają się przeszkodzić zdrowej zabawie młodzieży. Podziwiać należy ten klub, że mimo tylu trudności, pędząc żywot koczowniczy, nie mając znikąd poparcia, jednak nie opuszcza rąk i wszelkiemi siłami stara się utrzymać swą egzystencję. | |||
Obie drużyny wystąpiły w komplecie. Gra żywa, interesująca. Krakowska drużyna nie mogła do przerwy przyzwyczaić się do niezwykłych dla niej rozmiarów boiska; toteż mimo przewagi zdołała zdobyć tylko jeden punkt. Dopiero po przerwie linja ataku Cracovii, zwłaszcza środkowa trójka, podając sobie krótko i więcej dokładnie, coraz częściej wyłania się pod bramką Soły, coraz groźniej naciera, wspomagana dzielnie przez Strycharza. Soła broni się rozpaczliwie i z poświęceniem; dopiero gdy piłka po raz drugi i trzeci znalazła się w jej bramce, opuszcza ręce i przyjmuje z rezygnacją utratę dalszych 4 punktów. Kilka bramek zawinił bramkarz Soły przez swoje stałe, często zupełnie niepotrzebne wybieganie z bramki. Soła nie wytrzymała tempa, gdyż połowa drużyny poprzedniej nocy brała udział w miejscowej zabawie. Może ta porażka otrzeźwi nieco tamtejszych piłkarzy, którym do prawdziwej kultury sportowej wiele jeszcze brakuje. Sędziował p. Seidner z Krakowa. | Obie drużyny wystąpiły w komplecie. Gra żywa, interesująca. Krakowska drużyna nie mogła do przerwy przyzwyczaić się do niezwykłych dla niej rozmiarów boiska; toteż mimo przewagi zdołała zdobyć tylko jeden punkt. Dopiero po przerwie linja ataku Cracovii, zwłaszcza środkowa trójka, podając sobie krótko i więcej dokładnie, coraz częściej wyłania się pod bramką Soły, coraz groźniej naciera, wspomagana dzielnie przez Strycharza. Soła broni się rozpaczliwie i z poświęceniem; dopiero gdy piłka po raz drugi i trzeci znalazła się w jej bramce, opuszcza ręce i przyjmuje z rezygnacją utratę dalszych 4 punktów. Kilka bramek zawinił bramkarz Soły przez swoje stałe, często zupełnie niepotrzebne wybieganie z bramki. Soła nie wytrzymała tempa, gdyż połowa drużyny poprzedniej nocy brała udział w miejscowej zabawie. Może ta porażka otrzeźwi nieco tamtejszych piłkarzy, którym do prawdziwej kultury sportowej wiele jeszcze brakuje. Sędziował p. Seidner z Krakowa. | ||
Wersja z 22:01, 15 lut 2009
|
 niedziela, 17 lipca 1921
(0:1)
|
| ||||||||||
|
Sędzia: Jakub Seidner z Krakowa |
||||||||||||||||||||
| Mecze tego dnia: | ||
|
|
Opis meczu
Przegląd Sportowy
Match ten zgromadził kilkaset osób, przeważnie niepłacących. Boisko 110 m długie i 75 m szerokie, idealne co do równości, znajduje się na pastwisku, dzierżawionem przez gminę pp. radcom i ich protegowanym, którzy czasem kijami i widłami starają się przeszkodzić zdrowej zabawie młodzieży. Podziwiać należy ten klub, że mimo tylu trudności, pędząc żywot koczowniczy, nie mając znikąd poparcia, jednak nie opuszcza rąk i wszelkiemi siłami stara się utrzymać swą egzystencję.
Obie drużyny wystąpiły w komplecie. Gra żywa, interesująca. Krakowska drużyna nie mogła do przerwy przyzwyczaić się do niezwykłych dla niej rozmiarów boiska; toteż mimo przewagi zdołała zdobyć tylko jeden punkt. Dopiero po przerwie linja ataku Cracovii, zwłaszcza środkowa trójka, podając sobie krótko i więcej dokładnie, coraz częściej wyłania się pod bramką Soły, coraz groźniej naciera, wspomagana dzielnie przez Strycharza. Soła broni się rozpaczliwie i z poświęceniem; dopiero gdy piłka po raz drugi i trzeci znalazła się w jej bramce, opuszcza ręce i przyjmuje z rezygnacją utratę dalszych 4 punktów. Kilka bramek zawinił bramkarz Soły przez swoje stałe, często zupełnie niepotrzebne wybieganie z bramki. Soła nie wytrzymała tempa, gdyż połowa drużyny poprzedniej nocy brała udział w miejscowej zabawie. Może ta porażka otrzeźwi nieco tamtejszych piłkarzy, którym do prawdziwej kultury sportowej wiele jeszcze brakuje. Sędziował p. Seidner z Krakowa.
Oba matche ze Sołą przyniosły Cracovii II dwa zwycięstwa (3:2 i 7:0) i 4 punkty; wskutek tego Cracovia II zdobyła ostatecznie po raz drugi z rzędu mistrzostwo klasy B całego okręgu krakowskiego.Źródło: Przegląd Sportowy nr 10 z 23 lipca 1921 [1]