1981-11-22 Cracovia - Resovia Rzeszów 2:1

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Herb_Cracovia


pilka_ico
II liga grupa wschodnia , 15 kolejka
niedziela, 22 listopada 1981

Cracovia - Resovia Rzeszów

2
:
1

(0:0)



Herb_Resovia Rzeszów


Skład:
Koczwara
Nazimek
Turecki
Dybczak
Podsiadło
Liszka (46' Wrześniak)
Kuć
Karaś
Gacek (49' Sasnal)
Błachno
Konieczny

Sędzia: J.Kruszyński z Wrocławia
Widzów: 5 000

bramki Bramki
Podsiadło (60')
Sasnal (66')
1:0
2:0
2:1


Bąk (84')


Opis meczu

Czy „Pasiaki” wygrają, a tym samym wywalczą „mistrzostwo jesieni”? Z takim oto pytaniem przybyło na stadion pomimo chłodu i deszczu – blisko 5 tys. widzów.
Cracovia nie zaprzepaściła szansy, wygrała zasłużenie, chociaż nie zaprezentowała się tak dobrze, jak w poprzednim meczu w Krakowie, z Radomiakiem. Owszem, i tym razem krakowianie zasłużyli na uznanie za serce do gry, ofiarność, ale ze skutecznością było kiepsko. Inna sprawa, że Cracovia miała wczoraj mocno osłabioną linię ataku; Bujak wyjechał na krótkotrwały pobyt do Francji, a Gacek tuż po przerwie uległ bolesnej kontuzji.
Przebieg spotkania? Do przerwy miejscowi posiadali przewagę w polu, ale ani raz nie potrafili zmusić bramkarza Resovii do większego wysiłku. Po zmianie stron Cracovia jeszcze wyraźniej „przycisnęła”, ale dopiero w 60 min – a zatem po godzinie gry – oddała pierwszy naprawdę groźny strzał. Podsiadło w zamieszaniu podbramkowym silnie strzelił z kilku metrów i 1-0!. W 66 min – po rajdzie Kucia przez pół boiska – piłkę otrzymał dobrze ustawiony Sasnal, a na trybunach po raz drugi rozległy się wiwaty. W 4 minuty później sędzia ukarał czerwoną kartką Urbana (brutalne faule), a zatem wydawało się, że gospodarze pójdą „za ciosem” i zdobędą dalsze gole. Jednakże krakowianie nieoczekiwanie zwolnili, a odprężenie w ich zespole wykorzystał Bąk, strzelając w 84 min honorowego gola.
W zwycięskiej drużynie dobrze – jako formacja – zaprezentowała się obrona , a zwłaszcza Turecki i Podsiadło. W drugiej linii wyróżniał się pracowity Kuć, a w ataku najwartościowszy był Konieczny.

Źródło: Tempo