Antoni Amirowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 25: Linia 25:
|                              kluby = Cracovia<br> [[Legia Warszawa]]<br> [[Czarni Lwów]]<br>
|                              kluby = Cracovia<br> [[Legia Warszawa]]<br> [[Czarni Lwów]]<br>
|                      wystepy(gole) = -<br> 40 (2)<br> 34 (1)
|                      wystepy(gole) = -<br> 40 (2)<br> 34 (1)
|                latawreprezentacji =  
|                latawreprezentacji = 1924
|                      reprezentacja = Polska
|                      reprezentacja = Polska
|        wystepywreprezentacji(gole) = 1 (0)
|        wystepywreprezentacji(gole) = 1 (0)
Linia 33: Linia 33:


'''Antoni Marian Amirowicz''' urodził się 29 sierpnia 1904 w Krzeszowicach, zmarł 9 listopada 1993 w Londynie.
'''Antoni Marian Amirowicz''' urodził się 29 sierpnia 1904 w Krzeszowicach, zmarł 9 listopada 1993 w Londynie.
Pochodził z rodziny ormiańskiej.


W 1925 ukończył warszawskie seminarium nauczycielskiego, urzędnik, do 1939 w policji śledczej. Antoni Amirowicz był uczestnikiem kampanii wrześniowej, pod czas której trafił do rosyjskiej niewoli gdzie był więziony przez NKWD. Potem walczył jako żołnierz w armii gen. Andersa. Przeszedł „włoski" szlak z 3. Dywizją Karpacką, walczył pod Monte Cassino, Loretto i Anconą. Został ranny pod Senigalle, skąd trafił do Anglii. Otrzymał liczne odznaczenia bojowe, m.in. za udział w 1920 w obronie Warszawy jako ochotnik oraz polskie i brytyjskie za walki podczas drugiej wojny światowej. Osiadł w Brentford, tam też aż do emerytury pracował w wytwórni filmów.
W 1925 ukończył warszawskie seminarium nauczycielskiego, urzędnik, do 1939 w policji śledczej. Antoni Amirowicz był uczestnikiem kampanii wrześniowej, pod czas której trafił do rosyjskiej niewoli gdzie był więziony przez NKWD. Potem walczył jako żołnierz w armii gen. Andersa. Przeszedł „włoski" szlak z 3. Dywizją Karpacką, walczył pod Monte Cassino, Loretto i Anconą. Został ranny pod Senigalle, skąd trafił do Anglii. Otrzymał liczne odznaczenia bojowe, m.in. za udział w 1920 w obronie Warszawy jako ochotnik oraz polskie i brytyjskie za walki podczas drugiej wojny światowej. Osiadł w Brentford, tam też aż do emerytury pracował w wytwórni filmów.


W reprezentacji narodowej zagrał jeden mecz: 10 czerwca 1924 w Warszawie w przegranym meczu z USA (2:3). Był pierwszym piłkarzem Legii który zagrał w reprezentacji narodowej.
W reprezentacji narodowej zagrał jeden mecz: 10 czerwca 1924 w Warszawie w przegranym meczu z USA (2:3). Był pierwszym piłkarzem Legii który zagrał w reprezentacji narodowej.

Wersja z 15:13, 28 sie 2008

Antoni Amirowicz

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Antoni Amirowicz
Urodzony 29 sierpnia 1904, Krzeszowice, Polska
Zmarły 9 listopada 1993, Londyn
Pseudonim "Amor"
Pozycja Napastnik, pomocnik
Wzrost 178 cm cm
Waga 68 kg kg
Wychowanek Cracovii
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1921
1922
1923
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1921-1923
1923-1928
1929-1931
Cracovia
Legia Warszawa
Czarni Lwów
-
40 (2)
34 (1)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1924 Polska 1 (0)

j - jesień, w - wiosna



Antoni Marian Amirowicz urodził się 29 sierpnia 1904 w Krzeszowicach, zmarł 9 listopada 1993 w Londynie.

Pochodził z rodziny ormiańskiej.

W 1925 ukończył warszawskie seminarium nauczycielskiego, urzędnik, do 1939 w policji śledczej. Antoni Amirowicz był uczestnikiem kampanii wrześniowej, pod czas której trafił do rosyjskiej niewoli gdzie był więziony przez NKWD. Potem walczył jako żołnierz w armii gen. Andersa. Przeszedł „włoski" szlak z 3. Dywizją Karpacką, walczył pod Monte Cassino, Loretto i Anconą. Został ranny pod Senigalle, skąd trafił do Anglii. Otrzymał liczne odznaczenia bojowe, m.in. za udział w 1920 w obronie Warszawy jako ochotnik oraz polskie i brytyjskie za walki podczas drugiej wojny światowej. Osiadł w Brentford, tam też aż do emerytury pracował w wytwórni filmów.

W reprezentacji narodowej zagrał jeden mecz: 10 czerwca 1924 w Warszawie w przegranym meczu z USA (2:3). Był pierwszym piłkarzem Legii który zagrał w reprezentacji narodowej.