Antoni Amirowicz

AMIROWICZ Antoni Marian (ur. 29 sierpnia 1904 w Krzeszowicach, zm. 09 listopada 1993 w Londynie). Absolwent warszawskiego seminarium nauczycielskiego (1925); urzędnik - do 1939 w policji śledczej. Napastnik, potem pomocnik, 178 cm - 68 kg, ps. „Amor". Wychowanek Cracovii (1921-1923), potem warszawska Legia (1923-1928), Czarni Lwów (1929-1931). Dla Legii - dwa sezony ligowe (27-28, 40 meczów i dwa gole), reprezentant (1A) - pierwszy w kronikach Legii jako... piąty wychowanek „Pasów" w narodowej drużynie; liga dla Czarnych - trzy sezony (29-31, 34 gry i jedna bramka). Uczestnik kampanii wrześniowej, w rosyjskiej niewoli więzień NKWD, potem żołnierz armii gen. Andersa. Przeszedł „włoski" szlak z 3. Dywizją Karpacką - walczył pod Monte Cassino, Loretto i Anconą; ranny pod Senigalle, skąd trafił do Anglii. Liczne odznaczenia bojowe, m.in. za udział w obronie Warszawy jako ochotnik (1920) oraz polskie i brytyjskie za walki podczas drugiej wojny światowej. Osiadł w Brentford, gdzie aż do emerytury pracował w wytwórni filmów.