Janusz Morbitzer

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Wersja z dnia 09:43, 21 kwi 2011 autorstwa Robas (Dyskusja | edycje) (stworzenie strony)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Janusz Morbitzer

Plik:Morbitzer.gif

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Janusz Piotr Morbitzer
Urodzony(a) 267 maja 1957, Kraków
Wiek 66 l.

Janusz Piotr Morbitzer urodził się 27 maja 1957 r. w Krakowie. Po ukończeniu Technikum Energetycznego w Krakowie (automatyka przemysłowa) podjął studia informatyczne na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH w Krakowie, uzyskując z wyróżnieniem dyplom magistra inżyniera informatyki - specjalność: budowa i programowanie maszyn cyfrowych. W latach 1981-1985 odbywał studia doktoranckie na Wydziale EAiE AGH, a następnie podjął pracę w naszej uczelni. Jednocześnie w l. 1986-91 prowadził pracownię komputerową w MDK im. K. I. Gałczyńskiego. Doktorat uzyskał w 1989 roku na Wydziale Humanistycznym krakowskiej WSP na podstawie rozprawy Adaptacyjny mikrokomputerowy system kontroli wiedzy, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Kazimierza Denka z UAM w Poznaniu. Od 1989 r. był zastępcą kierownika, a od 1990 kierownikiem COTN WSP, dzisiejszej Pracowni Technologii Nauczania. Za swoją pracę zawodową wyróżniony był nagrodami rektora WSP. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Autor kilku książek, m.in. Adaptacyjny minikomputerowy system kontroli wiedzy (1982), Mikrokomputery w kształceniu studentów kierunków humanistycznych (1993), Mikrokomputer dla nauczyciela humanisty (1994), Współczesna technologia kształcenia. Wybrane zagadnienia (1997) i wspólnie z B. Siemienieckim Komputerowe ABC dla nauczyciela humanisty (1994) oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych.

Janusz Morbitzer karierę sportową rozpoczął w 1971 r. będąc uczniem szkoły średniej. Uprawiał kolarstwo w Klubie Sportowym Cracovia, trenując pod kierunkiem Józefa Kupczaka, najlepszego torowca kraju. Należał do niezwykle obiecujących juniorów odnosząc szereg cennych sukcesów. W latach 1972-73 był mistrzem młodzików okręgu krakowskiego. W roku 1974 został mistrzem okręgu juniorów w kolarstwie szosowym oraz w jeździe indywidualnej na czas (30 km). W 1974 r. został powołany do kadry narodowej w jeździe na torze i jednocześnie zdobył trzecie kółko olimpijskie. Do I Mistrzostw Świata w Szwajcarii przygotowywał się pod kierunkiem Jerzego Płodziszewskiego i Mariana Więckowskiego. W 1975 r. wygrał wiele wyścigów juniorów, m.in. mistrzostwa okręgu krakowskiego, kryterium kolarskie w Oświęcimiu na dystansie 70 km, wyścig drużynowy w mistrzostwach okręgu w zespole Cracovii. Był reprezentantem regionu krakowskiego w finałach IV Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży. Należał do czołowych kolarzy w wyścigu szlakiem "Kurierów Beskidzkich". Z zespołem Cracovii zdobył drugie miejsce w strefowych drużynowych mistrzostwach Polski. Wygrał kryterium uliczne w Jaworznie na dystansie 40 km. Ścigał się w kolarskim wyścigu "Pierścień Podwawelskiego Grodu" razem z takimi sławami kolarskimi jak Ryszard Szurkowski, Janusz Kowalski, Mieczysław Nowicki (obecny szef Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu), Stanisław Szozda, Zygmunt Hanusik. Po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął działalność organizacyjną w sekcji kolarskiej KS Cracovia. W 1984 został instruktorem kolarstwa. Do dziś uprawia tę dyscyplinę sportu biorąc udział w okolicznościowych wyścigach. Mówi:

"Sport jest ważnym elementem holistycznego rozwoju człowieka. Warto tu przypomnieć znaną maksymę: W zdrowym ciele zdrowy duch. Myślę, że najważniejsze jest, by jego uprawianie, choćby nawet amatorskie, dostarczało radości i wzruszeń, zaspokajało naturalną potrzebę ruchu. Z przykrością trzeba stwierdzić, że współczesny skomercjalizowany i nastawiony na sukces za każdą cenę sport, coraz bardziej oddala się od tych ideałów".

Czesław Michalski



Linki zewnętrzne