1939-05-18 Cracovia - Polonia Warszawa 2:1

Trener: (bez trenera)

Liga , 7 kolejka Kraków, Stadion Cracovii, czwartek, 18 maja 1939, 17:15 Cracovia - Polonia Warszawa 2 : 1 (1:0)

Trener: Karol Kossok

Skład: W. Pawłowski Lasota Pająk E. Jabłoński Grünberg Góra Z. Skalski Młynarek Korbas Szeliga Zembaczyński Ustawienie: 2-3-5

Sędzia: Jan Laband z Załęża Widzów: 4 000 Bramki Korbas (34') Korbas (70' k.) 1:0 2:0 2:1 Dziekański (78')

Skład: Strauch Szczepaniak Z. Lewandowski E. Brzozowski Nyc Wolańczyk Dziekański A. Przybysz Jaźnicki Gosk W. Kisieliński Ustawienie: 2-3-5

Zapowiedź meczu

• Pierwsza zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny
• Druga zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny
• Trzecia zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny

Opis meczu

"Liga: Cracovia - Polonia 2:1" -

Przegląd Sportowy

Liga: Cracovia - Polonia 2:1

KRAKÓW, 18.5. - Tel. wł. - Cracovia - Polonia 2:1 (1:0). Obie bramki dla Cracovii uzyskał Korbas; dla Polonii Dziekański. Sędzia p. Laband. Publiczności 4 tys.

Cracovia: Pawłowski; Lasota, Pająk; Jabłoński, Grünberg, Góra; Skalski, Młynarek, Korbas, Szeliga, Zembaczyński.

Polonia: Strauch; Szczepaniak, Lewandowski; Brzozowski, Nyc, Wolańczyk; Dziekański, Justynowicz, Jaźnicki, Wilek, Kisieliński.

Po serii porażek i niepowodzeń nareszcie zwycięstwo. Wprawdzie nieznaczne i ciężko wywalczone, ale dwa punkty zapisane będą na koncie Cracovii. Nasuwa się tylko pytanie, czy dzisiejsza wygrana stanowić będzie punkt przełomowy w korowodzie klęsk, czy jest jedynie sporadycznym sukcesem, nie pozwalającym jeszcze na wyciągnięcie wniosków.

Naszym zdaniem zachodzi raczej ta pierwsza ewentualność. Mecz z Polonią może stanowić punkt zwrotny. Przede wszystkim dlatego, że po smutnych doświadczeniach dni minionych i po obserwacjach dzisiejszego meczu dwa fakty są bezsporne. W obronie Cracovii musi pozostać Lasota, który w obecnej chwili stanowi z Pająkiem najlepszy duet defenzywny, na jaki stać biało-czerwonych. A dzisiaj był on nawet lepszy od Pająka, ustępując mu jedynie wykopem.

Nie ulega również wątpliwości, że mimo błędów Pawłowski jest obecnie najlepszym bramkarzem, jakiego Cracovia posiada. To trio było dzisiaj pewne i funkcjonowało raczej dobrze. Linia pomocy pozostanie chyba także w obecnym układzie. Znaczy to, że nie zobaczymy w najbliższym czasie Góry w ataku, gdyż nie stać „biało-czerwonych” na taki luksus osłabiania pomocy. Grünberg wykazuje równą formę, szwankuje tylko kondycja. Wreszcie Jabłoński jest coraz lepszy i można go tylko pochwalić.

Na tym jednak koniec. Teraz zaczynają się słabe punkty drużyny, wymagające bardzo poważnego zastanowienia i pewnych zmian. Przede wszystkim uderza więc w ataku słaba gra Szeligi, bezwzględnie najsłabszego w całej linii. Daleki od formy jest jego sąsiad Zembaczyński. Korbas na środku powolny, orientuje się fatalnie w sytuacjach podbramkowych i razem z Młynarskim [!] tworzy trójkę środkową pozbawioną celowych poczynań i tworzącą lukę w drużynie.

O piątym napastniku Skalskim trudno coś napisać. Zadebiutował bowiem po dłuższej przerwie. Tak więc atak Cracovii stanowi jej piętę Achillesową. Duże nadzieje pokłada się w fakcie, że w najbliższym czasie zasilić ma atak „biało-czerwonych”, były gracz Bratislavy i Polonii karwińskiej, Stanowski, który przebywa w Krakowie.

Polonia pokazała trzy nowe twarze. Są to: Brzozowski, Dziekański i Wilek - trzej juniorzy, chowu p. Kosoka, którzy mu absolutnie wstydu nie przyniosą. Szczególnie wiele spodziewać się można po Dziekańskim, który był najgroźniejszym napastnikiem w drużynie „czarnych koszul”. Chybki i obrotny, przedzierał się groźnie pod bramkę i dysponuje ostrym strzałem. Nyc na środku pomocy utykał na nogę, skarżąc się na dolegliwości mięśniowe, co wpływa na jego ruchliwość. Wolańczyk chyba najlepszy z pomocy. Atak warszawski szybki i nieźle strzelający.

Mecz stał na przeciętnym poziomie i obfitował w ostrzejsze momenty. Sędzia miał bardzo kiepski dzień i robił nieraz fatalne błędy. Na szczęście skończyło się wszystko spokojnie. Cracovia miała już w pierwszej połowie przewagę i uzyskała prowadzenie w 34 min., gdy Korbas wyzyskał odbicie piłki przez Straucha.

Po przerwie biało-czerwoni zwiększyli przewagę z karnego, podyktowanego za faul na Młynarku. Korbas podwyższył wynik. Groźny przebój Dziekańskiego przyniósł Polonii bramkę. Cracovia, a szczególnie Szeliga miał wspaniałe pozycje, których nie wyzyskał.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 40 z 19 maja 1939 [1]

"Jedyne zawody ligowe" -

Ilustrowany Kuryer Codzienny

Jedyne zawody ligowe

Relacja z meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny

We czwartek odbyt się tylko jeden mecz ligowy, w którym drużyna Cracovii pokonała warszawską Polonie w stosunku 2:1 (1:0). Białoczerwoni mieli naogół więcej z gry. częściej atakowali, ale pod bramka nie byli skuteczniejsi od swego przeciwni¬ka. Poprawy formy jeszcze nie widać, zwłaszcza w linji napadu, który nadal jest najsłabszą formacją zespołu.

Polonja wystąpiła w składzie osłabionym, głównie w linji napadu, gdzie brakło jej najlepszych strzelców Kuli i Odrowąża. Przedstawiała się ona, jako bardzo słaby zespół, nie górujący nad Union-Touringiem. Właściwie jest tam trzech dobrych graczy: Szczepaniak, Nyc i Strauch.
Reszta to może dopiero maetrjał na zawodników, z którymi dobry trener miałby pole do pracy.
Cracovia wystąpiła w starym składzie: Pawłowski, Lasota i Pniak, Jabłoński. Grűnberg i Góra, Skalski, Młynarek. Kor- bas, Szeliga i Zembaczyński. Polonja: Strauch. Lewandowski i Szczepaniak. Brzozowski, Nyc i Wolańczyk, Dziekański, Justynowicz, Jaźnicki. Wilek i Kisieliński. Jak widzimy, w składzie białoczerwonych wystąpił po raz pierwszy no dłuższej przerwie (spowodowanej leczeniem kontuzji) Skalski, który jednak był najsłabszym graczem drużyny. Powodem jest widocznie jeszcze lęk przed zetknięciem z przeciwnika. Już do przerwy dała, się zaznaczyć lekka przewaga Cracovii, której lin je ofensywne nie umiały sobie poradzić z defensywą gości. Wielokrotnie w najłatwiejszych sytuacjach napastnicy gospodarzy nie trafiają do bramki, względnie oddają lekki strzał w ręce bramkarzowi. Strauchowi, który broni dość szczęśliwie. Raz Korbas, to znowu Szeliga zaprzepaszczają najdogodniejsze sytuacje podbramkowe, a Młynarek zawsze za późno startuje, względnie daje sobie łatwo piłkę odebrać z powodu za małej zwrotności i szybkości.
Do słabej gry obu linji napadu dostraja się sędzia, który nie zauważa takich „ofsidów”, na których wyznaje się nawet przeciętny widz. Błędy jego stwarzają groźna sytuacje podbramkowe, które jednak wobec słabości napastników obu drużyn nie zostają wykorzystane. Bramka pada dopiero w 32 min, przyczem winowajca jest Strauch, który wypuścił piłkę z rąk po dalekim strzale Szeligi, a nadlatujący Korbas dobił ją do siatki.
Zdawało się, iż Cracovia podniecona tym sukcesem zdoła podwyższyć szybko wynik, ale znowu na przeszkodzie stanęła słaba forma jej napadu. Nawet Góra nie potrafił wyzyskać rzutu wolnego tuż z poza pola karnego, zaś po drugiej stronie napastnicy warszawscy również strzelają niecelnie.
Sytuacja nie wiele się zmienia w stosunku do tego obrazu gry, który obserwować się dało w pierwszej części zawodów. Znowu lekka przewaga jest po stronie biało- czerwonych, którzy nie umieją jej cyfrowo zaznaczyć. Wolny rzut Pająka, bity z odległości 20 m. broni z powodzeniem Strauch, zaś decyzja przychodzi w 21 min. po przyznaniu rzutu karnego za nieco wątpliwy „faul” wobec Młynarka. Egzekutorem jest Korbas. 2:0 dla Cracovii.
W 28 mm. Polonia zdobywa po pięknym przeboju swoją jedyną bramkę przez Dziekańskiego, który wyzyskał uprzednie błąd Pająka. W 31 min. Szeliga marnuje niebywałą wprost sposobność do zrobienia bramki. Polonia atakuje dość energicznie pod koniec, przyczem Janicki i Kisieliński zamieniają się pozycjami.
Na wyróżnienie z Cracovii zasługuje linia pomocy, która była najlepszą formacją. W trio obronnem najlepszy Lasota. O ataku już wspominaliśmy. W Polonii wybijali się ponad poziom Szczepaniak, Nyc, Dziekański i Strauch. Sędzia p. Laband był najsłabszym punktem zawodów. Lepiej dla piłkarstwa będzie, jeśli prze¬stanie odwiedzać w roli arbitra boiska ligowe. Widzów 3.000.
♦ ♦ *

Dzięki zwycięstwu nad Polonją, Cracovia wysunęła się na czwarte miejsce w Lidze (po Ruchu. Wiśle i Warcie) z 8 punktami i stosunkiem bramek 10:16. Polonja nadal zajmuje ostatnią pozycję w tabeli.

Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 138 z 20 maja 1939

Mecze sezonu 1939

1939-01-29 Cracovia - Juvenia Kraków   1939-02-02 Cracovia - Garbarnia Kraków 4:1   1939-02-05 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 10:1   1939-02-12 Cracovia - Naprzód 1912 Załęże 5:1   1939-02-19 Cracovia - PPW Katowice 4:0   1939-02-26 Cracovia - Slavia Ruda 7:0   1939-03-05 Cracovia - Warta Zawiercie 16:0   1939-03-12 Cracovia - Krowodrza Kraków 9:1   1939-03-19 Cracovia - Junak Drohobycz 2:2   1939-03-26 Cracovia - Olsza Kraków 6:0   1939-04-02 AKS Chorzów - Cracovia 1:2   1939-04-05 Makkabi K. - Cracovia 0:2   1939-04-10 Cracovia - Elektromos Budapeszt 0:1   1939-04-16 Cracovia - Warszawianka Warszawa 2:1   1939-04-23 Cracovia - Union-Touring Łódź 1:0   1939-04-30 Ruch Chorzów - Cracovia 5:1   1939-05-07 Wisła Kraków - Cracovia 5:1   1939-05-14 Cracovia - Warta Poznań 1:3   1939-05-18 Cracovia - Polonia Warszawa 2:1   1939-05-22 Granat Skarżysko - Cracovia 1:5   1939-05-28 Pogoń Lwów - Cracovia 1:6   1939-05-29 Cracovia - Junak Drohobycz 5:1   1939-06-11 Garbarnia Kraków - Cracovia 1:2   1939-06-18 Pogoń Lwów - Cracovia 3:0   1939-06-25 Cracovia - Ruch Chorzów 2:5   1939-07-02 Warszawianka Warszawa - Cracovia 1:3   1939-07-22 Skra Częstochowa - Cracovia 3:7   1939-07-23 Hakoah Będzin - Cracovia 1:4   1939-07-30 Polonia Przemyśl - Cracovia 1:7   1939-08-02 Cracovia - Szegedi AC 2:2   1939-08-06 Wisła Kraków - Cracovia 1:0   1939-08-15 Cracovia - Pogoń Lwów 3:4   1939-08-20 Union-Touring Łódź - Cracovia 2:3