Arnold Reben: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{Dane osobowe | imię = Arnold | nazwisko = Reben | zdjęcie = | pe...") |
|||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
| nazwisko = Reben | | nazwisko = Reben | ||
| zdjęcie = | | zdjęcie = | ||
| pełneimięinazwisko = Arnold Reben | | pełneimięinazwisko = Arnold Dunek Reben | ||
| kraj = | | kraj = POL | ||
| dzien_urodzenia = | | dzien_urodzenia = 3 | ||
| miesiac_urodzenia = | | miesiac_urodzenia = 5 | ||
| rok_urodzenia = | | rok_urodzenia = 1900 | ||
| miastourodzenia = | | miastourodzenia = Tarnobrzeg | ||
| krajurodzenia = | | krajurodzenia = | ||
| dzien_smierci = 12 | | dzien_smierci = 12 | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| rolawCracovii = Tenisista | | rolawCracovii = Tenisista | ||
}} | }} | ||
Tenisista ziemny Cracovii, został zastrzelony 12 października 1926 r. w kasynie w Tarnobrzegu.<BR><BR> | '''Arnold Dunek Reben''' - Tenisista ziemny Cracovii, został zastrzelony 12 października 1926 r. w kasynie w Tarnobrzegu.<BR><BR> | ||
===Dodatkowe informacje=== | |||
Urodzony 3 maja 1900 roku w Tarnobrzegu. Syn Wilhelma (1860– 1921), adwokata, i Cecylii z d. Probstein (1862–?). Od 1906 roku uczęszczał do 5-klasowej Szkoły Ludowej w Tarnobrzegu. W 1910 roku podjął naukę w Szkole Realnej w Tarnobrzegu. Był zawodnikiem Klubu Sportowego „Dzikovia” oraz sędzią w odbywających się w Tarnobrzegu zawodach sportowych. W sierpniu 1914 roku, jego ojciec zagrożony aresztowaniem, tuż przed wkroczeniem wojsk rosyjskich do Tarnobrzega, zabrał całą rodzinę i wyjechał do Krakowa, a następnie do Wiednia. W lipcu 1915 roku, po opuszczeniu miasta przez Rosjan, wrócił do Tarnobrzega. 15 czerwca 1917 roku uzyskał świadectwo dojrzałości w tarnobrzeskiej Szkole Realnej i podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1918 roku zdał egzamin uzupełniający maturę w III Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie. W 1918 roku został powołany do służby w armii austro-węgierskiej. Służył w 17 pułku piechoty. Jesienią 1918 roku, po upadku Austro-Węgier, wrócił na studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, przenosząc się na Wydział Prawa. W lipcu 1920 roku zgłosił się do oddziału ochotników tworzonego przez Zdzisława Tarnowskiego w Dzikowie. Wstąpił do Wojska Polskiego i prawdopodobnie w oddziale kawalerii wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu wojny kontynuował studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 czerwca 1925 roku uzyskał I rygorozum. 3 lutego 1926 roku uzyskał absolutorium. [http://tbc.tarnobrzeg.pl/Content/5218/tsb3.pdf] | |||
* [[:Plik:Polski_Związek_LAwn_Tenisowy_1929.png|Informacja o zdobyciu w 1925 r. Mistrzostwa Zachodniego Zagłębia Naftowego przez Rebena ''Polski Związek LAwn Tenisowy 1929'']] | |||
* [[:Grafika:IKC_1926-10-18_287.png|Informacja o zastrzeleniu Arnolda Rebena w dzienniku ''Ilustrowany Kuryer Codzienny'' z dn. 18 października 1926 r.]] | * [[:Grafika:IKC_1926-10-18_287.png|Informacja o zastrzeleniu Arnolda Rebena w dzienniku ''Ilustrowany Kuryer Codzienny'' z dn. 18 października 1926 r.]] | ||
[[Kategoria:Tenisiści|Reben, Arnold]] | [[Kategoria:Tenisiści|Reben, Arnold]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:35, 25 lut 2024
| Arnold Reben | |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Arnold Dunek Reben | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 3 maja 1900, Tarnobrzeg | ||
| Zmarły | 12 października 1926, Tarnobrzeg | ||
Arnold Dunek Reben - Tenisista ziemny Cracovii, został zastrzelony 12 października 1926 r. w kasynie w Tarnobrzegu.
Dodatkowe informacje
Urodzony 3 maja 1900 roku w Tarnobrzegu. Syn Wilhelma (1860– 1921), adwokata, i Cecylii z d. Probstein (1862–?). Od 1906 roku uczęszczał do 5-klasowej Szkoły Ludowej w Tarnobrzegu. W 1910 roku podjął naukę w Szkole Realnej w Tarnobrzegu. Był zawodnikiem Klubu Sportowego „Dzikovia” oraz sędzią w odbywających się w Tarnobrzegu zawodach sportowych. W sierpniu 1914 roku, jego ojciec zagrożony aresztowaniem, tuż przed wkroczeniem wojsk rosyjskich do Tarnobrzega, zabrał całą rodzinę i wyjechał do Krakowa, a następnie do Wiednia. W lipcu 1915 roku, po opuszczeniu miasta przez Rosjan, wrócił do Tarnobrzega. 15 czerwca 1917 roku uzyskał świadectwo dojrzałości w tarnobrzeskiej Szkole Realnej i podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1918 roku zdał egzamin uzupełniający maturę w III Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie. W 1918 roku został powołany do służby w armii austro-węgierskiej. Służył w 17 pułku piechoty. Jesienią 1918 roku, po upadku Austro-Węgier, wrócił na studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, przenosząc się na Wydział Prawa. W lipcu 1920 roku zgłosił się do oddziału ochotników tworzonego przez Zdzisława Tarnowskiego w Dzikowie. Wstąpił do Wojska Polskiego i prawdopodobnie w oddziale kawalerii wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu wojny kontynuował studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 czerwca 1925 roku uzyskał I rygorozum. 3 lutego 1926 roku uzyskał absolutorium. [1]
