Mieczysław Wiśniewski

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mieczysław Wiśniewski

Mieczysław Wiśniewski 2.jpg

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Mieczysław Zygmunt Wiśniewski
Urodzony 23 listopada 1892, Monasterzysk koło Tarnopola, Polska
Zmarły 10 października 1952, Kraków
Pseudonim "Netschi"
Pozycja bramkarz
Wzrost 187 cm
Waga 76 kg
Wychowanek Wacker Wiedeń
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1919
1920
1921
1927
1928
b.d.
KA - 1 (-0)
-
KA - b.d.
1L - 3 (-6)
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Debiut 1919
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1907-1908
1909
1910-1911
1911-1912
1912-1919
1919-1921
1921-1924
1927-1928
Wacker Wiedeń
Weiner Sportfreunde
Viktoria Wiedeń
Vienna Cricket
Rudolfshügel Wiedeń
Cracovia
Wisła Kraków
Cracovia



1 (- )
20 (- )

9 (-17)
3 (-6)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1922-1924 Polska 6 (-15)

j - jesień, w - wiosna




1913 r. Rudolfshügel Wiedeń
Mieczysław Wiśniewski (stoi trzeci z prawej) w barwach tego klubu.
Mieczysław Wiśniewski 1926 r.

Mieczysław Zygmunt WIŚNIEWSKI urodził się 23 listopada 1892 w Monasterzysk koło Tarnopola, zmarł 10 października 1952 w Krakowie.

Bramkarz, olimpijczyk.

Jako dwuletnie dziecko wyjechał z rodzicami do Wiednia. Tam ukończył gimnazjum (dwa lata studiował też w Wyższej Szkole Handlowej) i uczył się grać w piłkę nożną (Wacker, Phoenix, WAC, Simmering, Rudolfshügel). Po przeniesieniu się do Krakowa reprezentował barwy tamtejszych klubów: Cracovii (1919-1921, 1927-1928) i Wisły (1921-1924) będąc kapitanem "Białej Gwiazdy" podczas finałów mistrzostw Polski (1923), kiedy rozegrał 9 meczów. Według opinii fachowców był w tamtych czasach najlepszym polskim bramkarzem (187 wzrostu, 76 wagi), solidnie wyszkolonym w austriackich klubach. Szybko skorzystano z jego usług w narodowej reprezentacji, w której rozegrał 6 spotkań (1922-1924) debiutując w zwycięskim meczu ze Szwecją (28 maja 1922). Po paryskim nieudanym występie przyjął pracę zawodowego trenera (krakowski Wawel) tracąc prawa amatorskie. Odzyskał je (1926) podczas zjazdu PZPN i potem krótko grał w Cracovii. Jeszcze inny ciekawy szczegół jego biografii przeszedł do historii naszej piłki. To dzięki niemu wprowadzono w Cracovii (1920) wiedeński zwyczaj piłkarzy Florisdorfu - noworoczny trening w samo południe. W pracy jako trener nie miał szczęścia ani też wyników. Żył z pracy jako urzędnik kolei.

Poza tym działacz Cracovii w katach 20 i 30tych m.in

Członek Sekcji narciarskiej, kierownik sekcji piłki nożnej. 

Członek Rady Seniorów od 1945 r..

Prasa