Sekcja narciarska

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Emblemat sekcji narciarskiej - 1937 r.
Informacja o założeniu sekcji w Kurjerze Sportowym z 1925
Ćwiczenia sekcji na kursie w Siankach, 1935 r.
Zawodnicy sekcji na hali gąsienicowej, 1935 r.
Liczba członków sekcji w latach 1934-36
Graficzny wykres wycieczek - 1937 r.
Sekcja narciarska - 1937 r. na jubileuszu 30-lecia Cracovii
"Trening Noworoczny" na nartach - kurs narciarski w 1938

Sekcja narciarska w swojej działalności koncentrowała się głównie na turystyce narciarskiej i zdobywaniu odznak górskich. W znacznie mniejszym stopniu była nastawiona na sport wyczynowy. Została założona 15 listopada 1925 r., kierownikiem został prof Ignacy Król[1][2] nie objawiła jednak żadnej działalności jeśli nie liczyć turystycznego wyjazdu do Zakopanego.
W grudniu 1929 r. przystępiono do reaktywacji sekcji narciarskiej[3].
Praktycznie więc została założona 23 maja 1933, członkiem PZN została 7 października tegoż roku. Pod kierownictwem Bolesława Pągowskiego w zarządzie pracowali: Aleksander Rybka, Artur Irblich, Ernest Schaschek, Józef Walkowski. W początkowym okresie zorganizowano kilkanaście wycieczek w Wysokie Tatry, połączone ze zdobywaniem punktów do górskiej odznaki. Sezon 1934/35 wzbogacił działalność sekcji o udane kursy narciarskie. Były organizowane kursy w Krynicy[4], Zwardoniu[5], Wiśle[6].
Pod koniec sezonu kierownictwo sekcji objął Roman Loteczko, jeden z członków-założycieli Polskiego Związku Narciarskiego. Pierwsze rezultaty w wyczynie przyniósł sezon 1936/37. Tytuł najlepszego narciarza sekcji zdobył Franciszek Profit (powołany wraz z Satorą do reprezentacji Krakowa), narciarski - Helena Kamisińska. Doszedł do skutku mecz międzyklubowy z Tatrzańskim Towarzystwem Narciarskim. W programie był bieg zjazdowy z Kasprowego, liczył się łączny czas sześciu zawodników. Drużyna Cracovii w składzie: Profit, Czupryk, Górski, Użytczuk, Stanczykiewicz i Bruzda - odniosła nieoczekiwane zwycięstwo. Nie powiodło się natomiast Czuprykowi w zjeździe w mistrzostwach Polski, upadek spowodował, że zajął dalekie, nie odpowiadające umiejętnościom 79 miejsce.

Sekcja zaczęła zapisywać nowych członków po II wojnie światowej w dn.6 marca 1945[7], a wznowienie działalności nastąpiła w listopadzie tego samego roku[8], a sportową w sezonie 1946/47[9]. W 1946 r. wydała swój własny biuletyn[10]. Kierownictwo nadal spoczywało w rękach Pągowskiego. W skład zarządu wchodzili: mgr Zdzisław Czaczko, B. Grodzki, A. Ernest Schaschek i Józef Śliz . Podobnie jak w poprzednim okresie zorganizowano kilka kursów, obozów, wycieczek. Osiągano coraz lepsze rezultaty sportowe. Helena Hartwig zdobyła trzykrotnie mistrzostwo okręgu, piąte miejsce w mistrzostwach Polski; do czołowych zawodników zaliczali się Nowak i Poniedziałek.
Działało również od 1946 r. przedszkole narciarskie Cracovii, które cieszyło się dużym powodzeniem[11][12]. Sekcja, od grudnia 1947 kierowana przez mgr Czaczko - była bardzo organizacyjnie prężną, poszczególnymi komisjami kierowali: sportową - A. Rzepka, turystyczną - prof. Garbusińska, wyszkolenia - J. Stolf. W czasach przynależności klubu do ZS Ogniwo zrzeszenie to wybitnie faworyzowało sekcję narciarską bielskiego Ogniwa, stopniowo ograniczając możliwości naszej, która w 1951 zmieniła nazwę na sekcję narciarsko-turystyczną. W 1952 nastąpiło zawieszenie działalności sekcji. Obecnie niestety taka sekcja już nie istnieje.

Zobacz także

Cyfrowa książka