Stanisław Różankowski

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stanisław Różankowski

Stanisław Różankowski.jpg

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Zbigniew Stanisław Różankowski
Urodzony 25 stycznia 1925, Myślenice
Zmarły 1 lipca 2004
Wychowanek Cracovia
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1945
1946
1947
1948
1949
1950
1951
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Debiut 1945-10-21 Wisła Kraków - Cracovia 2:1
Ostatni mecz 1951-06-24 Ogniwo MPK Kraków - Gwardia Szczecin 1:1
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1937
1938
1939

1945
1945
1946
1947
1948
1949
1950
1951

1954
Cracovia
Cracovia
Cracovia
Dalin Myślenice
Dalin Myślenice
Cracovia
Cracovia
Cracovia
Cracovia
Cracovia
Cracovia
Cracovia
Dalin Myślenice
Cracovia

liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju

j - jesień, w - wiosna

Młodszy brat Eugeniusza. Znany jako Różankowski II.


RÓŻANKOWSKI Stanisław (25.01.1925 - 01.07.2004) - urodził się w Myślenicach. Uczęszczał do szkoły w Krakowie, po zajęciach grał w piłkę z kolegami na Błoniach, gdzie wypatrzył go i zwerbował do drużyny juniorów Cracovii Ignacy Książek. W czasie wojny mieszkał w Myślenicach i grał w tamtejszym Dalinie. Po wojnie wrócił do Cracovii - debiutował w derbach 21 października 1945. Jedyną w tym meczu bramkę dla Pasów zdobył głową właśnie Stanisław Różankowski. Był bowiem fenomenalnie skoczny i potrafił tę głowę przyłożyć odpowiednio. Ze 111 bramek jakie strzelił dla Cracovii - ponad 90 procent zdobył właśnie głową. 126 meczy w barwach Cracovii. Zawodnik mistrzowskiej drużyny z sezonu 1948. Ostro krytykował ustrój socjalistyczny i z tego powodu w wieku 26 lat dostał od władz "wilczy bilet". Odtąd mógł kopać piłkę tylko w B-klasowym Dalinie Myślenice. Ostatni mecz w Pasach Pan Stanisław rozegrał 24 czerwca 1951.
Łącznie - w ciągu niecałych 6 lat zagrał tych meczy 126, mając imponującą bramkostrzelność 0,88 bramki na mecz - lepiej niż legendarny Józef Kałuża. Nikt w Cracovii dotąd tego rekordu nie pobił. Strzelił m.in. dwie decydujące bramki w meczu barażowym o mistrzostwo z Wisłą w 1948.
Po przejściu na piłkarską emeryturę trenował juniorów Cracovii, a później aktywnie działał w Radzie Seniorów