Jan Reyman

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Jan Reyman

Jan Reyman.jpg

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Jan Edward Reyman
Kraj Polska
Urodzony 21 października 1902, Kraków, Galicja
Zmarły 27 października 1984, Kraków
Pseudonim Reyman III
Pozycja środkowy napastnik / łącznik
Wzrost 172 cm
Waga 65 kg
Wychowanek Wisła Kraków Flaga POL.png
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1921
1922
1923
1924
KA - 1 (1)
MP - 4 (4), KA - 2 (2)
KA - 7 (1)
KA - 2 (1)
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Debiut 1921-06-11 Cracovia - Jutrzenka Kraków 4:0
Ostatni mecz 1924-09-08 Cracovia - DFC Praga 2:3
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
do 1921
1921-1924
1925-1928
1929-1931
1932-1935
Wisła Kraków Flaga POL.png
Cracovia Flaga POL.png
Wisła Kraków Flaga POL.png
Czarni Lwów Flaga POL.png
Wisła Kraków Flaga POL.png

4 (4)
49 (19)
65 (12)
22 (6)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Kariera trenerska
Lata Klub

1939

Bieżanowianka Kraków Flaga POL.png
OZPN Kraków Flaga POL.png
Plania Racibórz Flaga POL.png

j - jesień, w - wiosna



zdjęcie grobu w Krakowie
Jan Reyman, 31-12-1922, Paryż, przed meczem z Servette Genewa
Jan Reyman

Jan Reyman - piłkarz Cracovii. Absolwent UJ i Politechniki Lwowskiej., dr chemii, pracownik naukowy, przedsiębiorca.

Nazywany Reymanem III, dla odróżnienia od swych starszych braci grających w Wiśle. Odszedł z Cracovii obrażony po tym gdy nie został wystawiony do derbowego meczu z czerwonymi (na jego pozycji wystąpił w tym spotkaniu Ludwik Gintel, zdobywca obu dających zwycięstwo bramek). Po odejściu z Pasów trafił do Wisły, której zawodnikiem był przez wiele lat.

W pierwszej drużynie Cracovii wystąpił w 17 spotkaniach oficjalnych rozgrywek zdobywając 9 bramek. W finałach Mistrzostw Polski wystąpił czterokrotnie notując cztery trafienia.
W czasie okupacji odgrywał poważną rolę w ruchu oporu. W listopadzie 1939 został żołnierzem konspiracyjnego Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) jako łącznik przy szefie sztabu Okręgu Krakowskiego. Zajmował się również ukrywaniem broni i rozprowadzaniem prasy konspiracyjnej. Zagrożony aresztowaniem, otrzymał polecenie wyjazdu z Krakowa. 27 maja 1942, podczas odwiedzin u chorej matki, z którą chciał się pożegnać, został aresztowany przez gestapo. Przesłuchano go przy Pomorskiej 2, a następnie przewieziono do więzienia przy ulicy Montelupich 7. 3 czerwca 1942 wywieziono go do obozu koncentracyjnego (Konzentrationslager, KL) Auschwitz. Został tam poddany eksperymentom medycznym, mającym na celu wywołanie zmiany grupy krwi. Spowodowało to gruźlicę i chorobę serca. Po ewakuacji obozu w styczniu 1945 został przewieziony do KL Gross-Rosen, a następnie KL Dora. Przeżył wojnę i wrócił do Krakowa, gdzie pracował w przemyśle chemicznym. [1]

  • dodatkowe informacje [1].

Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: 26Rząd: płd Miejsce: po lewej Sroczyńskich.

Galeria