1934-01-14 Lechia Lwów - Cracovia 2:1: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{Mecz - hokej | gospodarz = Lechia Lwów | gosc = Cracovia | gospodarz_owczesna_nazwa = |...") |
|||
| Linia 62: | Linia 62: | ||
| Skan = [[Grafika:IKC_1934-01-16_16_2.png|thumb|Relacja z meczu w dzienniku ''Ilustrowany Kuryer Codzienny'' ]] | | Skan = [[Grafika:IKC_1934-01-16_16_2.png|thumb|Relacja z meczu w dzienniku ''Ilustrowany Kuryer Codzienny'' ]] | ||
| Tytul_artykulu = | | Tytul_artykulu = Porażka hokeistów Cracovii | ||
we Lwowie. | |||
| Autor = | | Autor = | ||
| Tresc = | | Tresc = | ||
Cracovia wystąpiła w składzie: Antoszewki, Zienkiewicz, Tryl ko, Nowak, Wołkowski, Kowal¬ski i Balcer. — Lechja: Bebryło. Heil, Sokołowski I, Demkowski, Pierczak, Gotz, Kurczak, Kamiński i Sokołowski II. Cracovia grała osłabiona brakiem Czarnika i Kellera. | |||
Miejscowi początkowo są zaskoczeni b. dobrą grą napadu Cracovii, coraz bardziej jednak uwalniają się od przewagi przeciwnika i dochodzą pod bramkę Cracovii. W 6-ej min. wyjazd Sokołowskiego po obegraniu obrońców Cracovii przynosi Lechji pierwszą bramkę i prowadzenie 1:0. Gra toczy się przy zmiennych atakach obu drużyn, przyczem po stronic Cracovii w pierwszym rzędzie wyróżnia się Wołkowski. W 13-ej minucie następuje zamieszanie pod bramka Lechji. Doskonały pozatem bramkarz Bebryło opuszczą swe stanowisko, co wykorzystuje Wołkowski, lokując krążek w bramce.<BR> | |||
W drugiej tercji tempo jest już słabsze. Gra w tym okresie jest wyrównana.<BR> | |||
W trzeciej tercji uwidacznia się coraz silniejsza przewaga Lechji Cracovia jest wyraźnie osłabiona, w dodatku Wołkowski upadając, potłukł sobie kolano, na skutek czego na parę minut schodzi z toru, a miejsce jego zajmuje Balcer.<BR> | |||
Wobec remisowego rezultatu następują 10-minutowe przedłużenia.<BR> | |||
W pierwszem z nich obustronne zmagania. mające na celu uzyskanie decydującej bramki, nie zostały uwieńczone powodzeniem. Dopiero w drugiem przedłużeniu w trakcie którego więcej z gry ma Lechja, i to na 2 minuty przed końcem Sokołowski z dalekiego strzału uzyskuje zwycięską bramkę.<BR> | |||
Cracovia, mimo porażki, dobra. Lechja zaś grą swą w tern spotkaniu zasługuje na daleko idącą pochwałę, poprawiając się na całej linji. Obok Sokołowskiego wyróżnił się Gotz. tudzież spokojny i pewny bramkarz Bebryło. Sędziował p. Sachs. <BR> | |||
Widzów około 2.000. | |||
Wersja z 17:59, 3 lut 2021
|
 Lwów, niedziela, 14 stycznia 1934
|
| ||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
Opis spotkania
Ilustrowany Kuryer Codzienny
Miejscowi początkowo są zaskoczeni b. dobrą grą napadu Cracovii, coraz bardziej jednak uwalniają się od przewagi przeciwnika i dochodzą pod bramkę Cracovii. W 6-ej min. wyjazd Sokołowskiego po obegraniu obrońców Cracovii przynosi Lechji pierwszą bramkę i prowadzenie 1:0. Gra toczy się przy zmiennych atakach obu drużyn, przyczem po stronic Cracovii w pierwszym rzędzie wyróżnia się Wołkowski. W 13-ej minucie następuje zamieszanie pod bramka Lechji. Doskonały pozatem bramkarz Bebryło opuszczą swe stanowisko, co wykorzystuje Wołkowski, lokując krążek w bramce.
W drugiej tercji tempo jest już słabsze. Gra w tym okresie jest wyrównana.
W trzeciej tercji uwidacznia się coraz silniejsza przewaga Lechji Cracovia jest wyraźnie osłabiona, w dodatku Wołkowski upadając, potłukł sobie kolano, na skutek czego na parę minut schodzi z toru, a miejsce jego zajmuje Balcer.
Wobec remisowego rezultatu następują 10-minutowe przedłużenia.
W pierwszem z nich obustronne zmagania. mające na celu uzyskanie decydującej bramki, nie zostały uwieńczone powodzeniem. Dopiero w drugiem przedłużeniu w trakcie którego więcej z gry ma Lechja, i to na 2 minuty przed końcem Sokołowski z dalekiego strzału uzyskuje zwycięską bramkę.
Cracovia, mimo porażki, dobra. Lechja zaś grą swą w tern spotkaniu zasługuje na daleko idącą pochwałę, poprawiając się na całej linji. Obok Sokołowskiego wyróżnił się Gotz. tudzież spokojny i pewny bramkarz Bebryło. Sędziował p. Sachs.
Przegląd Sportowy
Brawo hokeiści Lwowa
Jeśli możesz, przepisz znajdujący się obok lub linkowany poniżej opis meczu.Źródło: Przegląd Sportowy nr 5 z 17 stycznia 1934 [1]