1958-10-12 Cracovia - Polonia Bytom 0:2: Różnice pomiędzy wersjami
Benedictus (Dyskusja | edycje) |
Benedictus (Dyskusja | edycje) m |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
===Opis meczu=== | ===Opis meczu=== | ||
Do | Do 84 minuty gry utrzymywała Cracovia nie tylko wynik bezbramkowy, ale również równorzędną i otwartą grę, w której częściej miał pole do popisu Szymkowiak niż Michno. Ale zmusić do kapitulacji Szymkowiaka "przerasta" ludzkie możliwości napastników Cracovii, którzy bili wprawdzie nieraz jak z katapulty, ale tygrysie robinsonady Szymkowiaka za każdym razem zagradzały piłce drogę do siatki. Zapatrzywszy się na Szymkowiaka dokonał Michno w 63 minucie podobnej sztuki, kiedy to zdołał ostry strzał Liberdy wybić na korner. Był to drugi z rzędu korner dla drużyny bytomskiej. Ale przy trzecim rzucie rożnym nastąpił dramat Cracovii. Nieobstawiony Pogrzeba doszedł do dobrej centry Sąsiadka i z najbliższej odległości umieścił piłkę w siatce. Cracovia z desperacką furią rzuciła natychmiast wszystkie siły do ataku. Ten słuszny manewr taktyczny kosztował ją jednak stratę drugiej bramki. Oto w momencie, kiedy Cracovia gościła pod bramką Szymkowiaka, Kempny stojący na linii środkowej boiska, otrzymał dalekie podanie swojego obrońcy. Na polu Cracovii poza Mazurem, stojącym obok środkowego napastnika Polonii nie było już nikogo. Stoper Cracovii, który w stu innych razach nie dał się wyminąć Kempnemu, tym razem przegrał jednak pojedynek. Kempny pognał z piłką naprzód jak burza. Michno próbował ratować sytuację wybiegiem, ale i tę przeszkodę wyminął Kempny i przeszedłszy rzucającego się mu pod nogi bramkarza Cracovii ustalił wynik meczu. | ||
Z porównania umiejętności jest on zasłużony - z przebiegu gry nie. Białoczerwoni mieli absolutnie więcej z gry i bez wątpienia więcej korzystnych sytuacji podbramkowych. Szymkowiak obronił kilka strzałów oddanych z najbliższej odległości, a ponadto interweniować musiał przy kilkunastu kornerach oraz przy wyłapywaniu dośrodkowań obu skrzydłowych. Michno natomiast, poza obronionym strzałem Liberdy miał do czynienia 2-krotnie z ostrymi strzałami Pogrzeby oraz po jednym ostrym strzale Kempnego i Sąsiadka. | Z porównania umiejętności jest on zasłużony - z przebiegu gry nie. Białoczerwoni mieli absolutnie więcej z gry i bez wątpienia więcej korzystnych sytuacji podbramkowych. Szymkowiak obronił kilka strzałów oddanych z najbliższej odległości, a ponadto interweniować musiał przy kilkunastu kornerach oraz przy wyłapywaniu dośrodkowań obu skrzydłowych. Michno natomiast, poza obronionym strzałem Liberdy miał do czynienia 2-krotnie z ostrymi strzałami Pogrzeby oraz po jednym ostrym strzale Kempnego i Sąsiadka. | ||
Wersja z 22:28, 23 kwi 2009
|
 Kraków, niedziela, 12 października 1958, 11:30
(0:0)
|
| ||||||||||
| Skład: L. Michno Wołoch Mazur Szymczyk Malarz Dudoń Opoka Jarczyk Manowski Czarnecki Kasprzyk Ustawienie: 3-2-5 |
Sędzia: Wołkowski z Warszawy
|
Skład: Szymkowiak Dymarczyk Olejniczak Widawski Kohut Wieczorek Sąsiadek Trampisz Kempny Liberda N. Pogrzeba Ustawienie: 3-2-5 | ||||||||||||||||||
Bramki
Opis meczu
Do 84 minuty gry utrzymywała Cracovia nie tylko wynik bezbramkowy, ale również równorzędną i otwartą grę, w której częściej miał pole do popisu Szymkowiak niż Michno. Ale zmusić do kapitulacji Szymkowiaka "przerasta" ludzkie możliwości napastników Cracovii, którzy bili wprawdzie nieraz jak z katapulty, ale tygrysie robinsonady Szymkowiaka za każdym razem zagradzały piłce drogę do siatki. Zapatrzywszy się na Szymkowiaka dokonał Michno w 63 minucie podobnej sztuki, kiedy to zdołał ostry strzał Liberdy wybić na korner. Był to drugi z rzędu korner dla drużyny bytomskiej. Ale przy trzecim rzucie rożnym nastąpił dramat Cracovii. Nieobstawiony Pogrzeba doszedł do dobrej centry Sąsiadka i z najbliższej odległości umieścił piłkę w siatce. Cracovia z desperacką furią rzuciła natychmiast wszystkie siły do ataku. Ten słuszny manewr taktyczny kosztował ją jednak stratę drugiej bramki. Oto w momencie, kiedy Cracovia gościła pod bramką Szymkowiaka, Kempny stojący na linii środkowej boiska, otrzymał dalekie podanie swojego obrońcy. Na polu Cracovii poza Mazurem, stojącym obok środkowego napastnika Polonii nie było już nikogo. Stoper Cracovii, który w stu innych razach nie dał się wyminąć Kempnemu, tym razem przegrał jednak pojedynek. Kempny pognał z piłką naprzód jak burza. Michno próbował ratować sytuację wybiegiem, ale i tę przeszkodę wyminął Kempny i przeszedłszy rzucającego się mu pod nogi bramkarza Cracovii ustalił wynik meczu.
Z porównania umiejętności jest on zasłużony - z przebiegu gry nie. Białoczerwoni mieli absolutnie więcej z gry i bez wątpienia więcej korzystnych sytuacji podbramkowych. Szymkowiak obronił kilka strzałów oddanych z najbliższej odległości, a ponadto interweniować musiał przy kilkunastu kornerach oraz przy wyłapywaniu dośrodkowań obu skrzydłowych. Michno natomiast, poza obronionym strzałem Liberdy miał do czynienia 2-krotnie z ostrymi strzałami Pogrzeby oraz po jednym ostrym strzale Kempnego i Sąsiadka.
Drużyna bytomska miała w swoich szeregach dwóch zawodników, którzy wybili się na czoło 22 aktorów spotkania. Byli nimi Szymkowiak i Liberda. Za tą dwójką w pewnej kolejności trzeba postawić Michnę, Mazura, Malarza i Manowskiego z Cracovii oraz Widawskiego, Kempnego, Olejniczaka w Polonii. Pozostali ustępowali wyraźnie zarówno pierwszej dwójce, jak i wyżej wymienionym.
Źródło: Przegląd Sportowy