1926-08-29 Pogoń Lwów - Cracovia 3:1

Najwyższa w historii porażka Cracovii w nieligowych Mistrzostwach Polski.

Trener: (bez trenera)

Mistrzostwa Polski grupa południowa Lwów, Stadion Pogoni Lwów, niedziela, 29 sierpnia 1926, 16:00 Pogoń Lwów - Cracovia 3 : 1 (2:1)

Trener: František Koželuh

Skład: Lechowicz Olearczyk Giebratowski Hanke B. Fichtel Deutschmann Urich Batsch W. Kuchar Garbień Szabakiewicz Ustawienie: 2-3-5

Sędzia: Jerzy Grabowski z Warszawy Widzów: 4 000 Bramki Garbień (11') Batsch (33' k.) Urich (86') 1:0 1:1 2:1 3:1 Kubiński (29' k.)

Skład: Szumiec Bill T. Zastawniak Strycharz Chruściński Hyla Kubiński Nawrot Kałuża Makowski S. Wójcik Ustawienie: 2-3-5

Zapowiedź meczu

• Zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny

Opis meczu

"Walka kandydatów do mistrzostwa piłkarskiego
POGOŃ - CRACOVIA 3:1" -

Przegląd Sportowy

Walka kandydatów do mistrzostwa piłkarskiego
POGOŃ - CRACOVIA 3:1

Pogoń – Cracovia! Dwa magiczne słowa, które sprawiły, że na boisku Pogoni zebrało się zgórą 4000 osób mimo deszczu i błota.

Przed sędzią p. Grabowskim z Warszawy ustawiły się drużyny w następujących składach:

Pogoń: Lachowicz; Olearczyk – Gebartowski; Deutschmann – Fichtel; Hanke; Szabakiewicz – Garbień – Kuchar – Bacz – Urich.

Cracovia: Szumiec; Zastawniak – Bil; Hyla – Chruściński – Strycharz; Wójcik – Nawrot – Kałuża – Makowski – Kubiński.

Jak widzimy, Cracovia bez trzech najlepszych swych graczy: Gintla, Zastawniaka i Sperlinga, Pogoń w komplecie.

Powiedzmy odrazu: Cracovia zawiodła i to na całej linji.

Możliwe, a raczej prawie pewne jest, że wpłynął na to właśnie brak trzech, wyżej wymienionych graczy, ale pozostali, a były tam przecie słynne nazwiska, nie pokazali też niczego, godnego uwagi.

Blado wypadli nawet reprezentacyjni gracze tej miary, co Kałuża, Chruściński i Kubiński.

Kałuża skarżył się na brak Sperlinga. Faktem jest, że obstawiony doskonale przez Fichtla nie mógł się całkiem poprostu ruszyć i klasę swą i wartość wykazał w nielicznych tylko momentach.

Pogoń miała „swój dzień”. Cała drużyna owiana była takim zapałem, ambicją i chęcią do gry, że zwycięstwo jej przyszło jako nieunikniona konsekwencja lepszej kondycji nietylko fizycznej, ale i psychicznej.

Zupełnie na wysokości zadania stanęła niepewna ostatniemi czasy obrona.

Gebratowski był nietylko najlepszym w swej drużynie, ale i najlepszym graczem na boisku. Doskonały, czysty wykop i intuicyjne wprost ustawianie się obok spokoju i potrzebnej obrońcy twardości, stawiają go w rzędzie najlepszych obrońców Polski.

Bardzo wyrównaną była linja pomocy. Fichtel na środku nadrabiał pracowitością pewne braki taktyczne. Wspomagał on doskonale napad swój, zasilając go pięknie wypuszczanemi piłkami. Największą zaletą obu bocznych pomocników Pogoni, jest przedewszystkiem twardość i nieustępliwość w grze.

Przy dobrem i dość daleko już posuniętem opanowaniu technicznem, mają jeszcze jedną wadę, grę zbyt defensywną.

Uwidoczniło się to tembardziej, że zawody obfitowały w cały szereg, szybko po sobie następujących i zmieniających się okresów zdeklarowanej przewagi to jednej, to drugiej strony.

Napad mistrza, a specjalnie jego trójka środkowa, przypominała najlepsze swe czasy.

Dr. Garbień reprezentował jak zwykle siłę i przebój, Kuchar ofiarność posuniętą aż do ostatecznych granic, Bacz kończoną technikę. Ta trójka też uzupełniając się wzajemnie, przeprowadzała wzorowe akcje kombinacyjne i przebojowe. Ze skrzydłowych słabszy był Urich, który jednak przytomnie strzelił trzecią bramkę.

Gra z początku niezmiernie nerwowa, trzymała przez cały czas w napięciu licznie zgromadzoną publiczność. Oba napady były doskonale obstawione, tak, że bramkarze nie wiele tylko mieli do roboty. Napastnicy nie dochodzili formalnie do strzału.

Pierwsza bramka strzelona przez d-ra Garbienia, padła w 11’ gry. Dwie dalsze, tak Pogoni jak i Cracovii uzyskane zostały z rzutów karnych, podyktowanych w 29’ i 33’, a wyzyskanych pewnie przez Kubińskiego i Bacza. Trzecia bramka Pogoni była t. zw. „szparagą”. Piłkę scentrowaną przez Szabakiewicza, a zatrzymaną na samej linji bramkowej przez obrońcę Cracovii, pakuje przytomnie do siatki Urich.

Pogoń wygrała zasłużenie. Jaki jednak będzie wynik rewanżu w Krakowie, zwłaszcza gdy Cracovia wystąpi w pełnym składzie, to dopiero czas pokaże.

Sędziował dobrze, spokojnie i taktownie p. Grabowski. Przy rzutach karnych jednak uprawiał swoją politykę, z którą niezawsze można się było zgodzić.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 35 (276) z 4 września 1926 [1]

Nowy Dziennik

Relacja z meczu w dzienniku żydowskim Nowy Dziennik

Pierwsze zawody o mistrzostwo Polski nie przyniosły Cracovii upragnionego zwycięstwa nad Pogonią lwowską. Cracovia osłabiona brakiem Gintla, Zastawniaka i Sperlinga nie mogła bezwarunkowo oprzeć się silnej drużynie Pogoni. Gra sama mimo, że pomiędzy najlepszemi drużynami Polski, stała na bardzo niskim poziomie i nie wskazywała w cale na to by szło tu o mistrzostwo Polski. Cracovia słaba we wszystkich linjach, moralnie złamana z powodu braku wymienionych 3 graczy, nie miała na tyle sił, by uzyskać lepszy wynik. Przy normalnej grze i składzie Cracovii należałoby się spodziewać porażki lwowian.

Przebieg zawodów nie był interesujący. W 10 minucie zdobywa Garbień pierwszą bramkę. Cracovia wyrównuje z karnego przez Kubińskiego. Na skutek nawoływań publiki raczej, niż za jakieś przewinienie, przyznaje sędzia rzut karny przeciw Cracovii który zamienia w bramkę Batsch. Po przerwie gra zmienna z przewagą Pogoni, która zdobywa gracz Uricha trzecią bramkę.

Sędzia p. Grabowski z Warszawy, który prowadził zastępczo zawody za wyznaczonego sędziego Lotha, zawiódł jeszcze bardziej niż obie drużyny i rozstrzygał nieumiejętnie.

Źródło: Nowy Dziennik nr 198 z 1 września 1926

"Pogoń zwycięża Cracovię w mistrzostwie Polski 3:1" -

Ilustrowany Kuryer Codzienny

Pogoń zwycięża Cracovię w mistrzostwie Polski 3:1

Relacja z meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny

Pierwszy ten mecz Cracovii o mistrzostwo Polski wypadł dla niej nieszczęśliwie, gdyż zmuszoną była wystąpić do niego w osłabionym składzie, bez Gintla, Zastawniaka II i Sperlinga. Cracovię spotkał podobny pech, jaki miała Wisła, która w bielącym sezonie nie stanęła do żadnego decydującego meczu w mistrzostwie okręgowym z Cracovią w całkowitym zespole.

Zawody same nudne i zupełnie nie interesujące, zakończyły się zasłużonem zwycięstwem Pogoni, nie ze względu na jej dobrą formę, ile ze względu na bardzo marną grę biało-czerwonych, którzy zawiedli na wszystkich liniach, za wyjątkiem jednego Kałuży, a i ten był stosunkowo słabszy, jak zwykłe.
Zwycięstwo swoje zawdzięcza Pogoń dobrze usposobionej trójce środkowej napadu, dobrą też była i linja pomocy, w obronie Giebartowski lepszy od Olearczyka, bramkarz Lachowicz nie miał nic do roboty. Inicjatywna należała prawie zawsze do Pogoni, ataki rzadkie, które przeprowadzała Cracovia, były niewykończone, przyczem charakterystycznym jest to, iż Cracovia przy stanie 2:1 przeszła kompletnie do defensywy, skupiając się pod swoją bram¬ką i wysuwając na przedzie tylko samego Kałużę, a nie zaryzykowała przeprowadzenia działania ofensywnego.

Bramki zdobyto w nast. sposób: w 10 min. — zdobywa pierwszą bramkę dla Pogoni dr. Garbień po ładnej kombinacji z Kucharem i Batschem. W 29 min. dyktuje sędzia nieuzasadniony rzut karny przeciw Pogoni, z którego zdobywa wyrównującą bramkę Kubiński. To powoduje podniecenie na widowni, skąd słychać niemałe epitety pod adresem sędziego, który może tem dał się spowodować i w 3 minucie potem podyktował może jeszcze bardziej nieuzasadniony rzut kamy, tym razem przeciw Cracovii, z którego drugą bramkę dla Pogoni uzyskuje Batsch. Wreszcie ustala wynik końcowy Urich, najsłabszy gracz na boisku, zdobywając trzecią bramkę z centry Szabakiewicza. Sędziował niezdecydowanie p. Grabowski z Warszawy. Widzów do 3000 osób.

Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 239 z 31 sierpnia 1926

Mecze sezonu 1926

1926-02-14 Legia Kraków - Cracovia 2:9   1926-02-28 BBSV Bielsko - Cracovia 1:1   1926-03-07 Cracovia - Makkabi Kraków 10:0   1926-03-14 Cracovia - Wawel Kraków 5:0   1926-03-21 Wisła Kraków - Cracovia 1:2   1926-03-28 Cracovia - Jutrzenka Kraków 5:0   1926-04-04 Cracovia - Pogoń Lwów 3:1   1926-04-05 Pogoń Lwów - Cracovia 0:1   1926-04-11 Makkabi Kraków - Cracovia 4:6   1926-04-18 Cracovia - BBSV Bielsko 1:1   1926-04-25 Wawel Kraków - Cracovia 1:4   1926-05-03 Slawia Sofia - Cracovia 2:0   1926-05-04 Beogradski SK - Cracovia 2:1   1926-05-13 Cracovia - Makkabi Kraków 3:2   1926-05-16 Jutrzenka Kraków - Cracovia 1:6   1926-05-23 Cracovia - Vasas Budapeszt 3:6   1926-05-24 Cracovia - Vasas Budapeszt 0:2   1926-06-03 Cracovia - Wawel Kraków 3:3   1926-06-13 BBSV Bielsko - Cracovia 1:3   1926-06-20 Cracovia - Wisła Kraków 3:2   1926-06-27 Cracovia - Cracovia II 7:2   1926-07-04 Cracovia - BBSV Bielsko 5:0   1926-07-11 Cracovia - Makkabi Kraków 7:1   1926-08-08 Garbarnia Kraków - Cracovia 1:2   1926-08-15 Cracovia - ŁKS Łódź 5:1   1926-08-22 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 3:2   1926-08-22 Soła Oświęcim - Cracovia 1:6   1926-08-29 Pogoń Lwów - Cracovia 3:1   1926-09-05 Cracovia - Warta Poznań 2:2   1926-09-11 Cracovia - Lublinianka Lublin 9:1   1926-09-12 Cracovia - Lublinianka Lublin 12:0   1926-09-26 Cracovia - Pogoń Lwów 1:3   1926-10-03 ŁKS Łódź - Cracovia 0:2   1926-10-10 BBSV Bielsko - Cracovia 1:4   1926-10-17 Legia Warszawa - Cracovia 2:6   1926-10-31 Pogoń Lwów - Cracovia 2:2   1926-11-01 Hasmonea Lwów - Cracovia 3:5   1926-11-04 Cracovia - Uniwersytet Jagielloński 5:6   1926-11-07 Cracovia - Hasmonea Lwów 5:1   1926-11-14 Cracovia - Czarni Lwów 4:3   1926-11-21 Cracovia - AKS Królewska Huta 3:1   1926-11-28 Cracovia - Wawel Kraków 4:0   1926-12-05 Cracovia - Klub Turystów 7:1