1926-12-05 Cracovia - Klub Turystów 7:1: Różnice pomiędzy wersjami
Benedictus (Dyskusja | edycje) (Nowa strona: {{Mecz | gospodarz = Cracovia | gosc = Klub Turystów Łódź | gospodarz_owczesna_nazwa = | gosc_owczes...) |
Benedictus (Dyskusja | edycje) m |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
Przebieg gry w polu nie wykazywał tak znacznej różnicy, jakim jest powyższy stosunek bramek. Przyznać nawet trzeba, że drużyna łódzka pod względem szybkości przeprowadzania ataków przewyższała mistrza Krakowa, jednak braki techniczne i zbyt prymitywne posunięcia Turystów, uzasadniają w zupełności tak znaczną wygraną Cracovii. | Przebieg gry w polu nie wykazywał tak znacznej różnicy, jakim jest powyższy stosunek bramek. Przyznać nawet trzeba, że drużyna łódzka pod względem szybkości przeprowadzania ataków przewyższała mistrza Krakowa, jednak braki techniczne i zbyt prymitywne posunięcia Turystów, uzasadniają w zupełności tak znaczną wygraną Cracovii. | ||
Cały szereg pięknych zwycięstw kolejnych Cracovii (nad [[Hasmonea Lwów|Hasmoneą]], [[Czarni Lwów|Czarnymi]], [[AKS Chorzów|Amatorskim]]) wykazuje, że drużyna ta znajduje się pod koniec sezonu zimowego w formie nadzwyczajnej, przypominającej czasy najlepsze exmistrza Polski. | Cały szereg pięknych zwycięstw kolejnych Cracovii (nad [[Hasmonea Lwów|Hasmoneą]] [http://www.wikipasy.pl/1926-11-07_Cracovia_-_Hasmonea_Lw%C3%B3w_5:1], [[Czarni Lwów|Czarnymi]] [http://www.wikipasy.pl/1926-11-14_Cracovia_-_Czarni_Lw%C3%B3w_4:3], [[AKS Chorzów|Amatorskim]] [http://www.wikipasy.pl/1926-11-21_Cracovia_-_AKS_Kr%C3%B3lewska_Huta_3:1]) wykazuje, że drużyna ta znajduje się pod koniec sezonu zimowego w formie nadzwyczajnej, przypominającej czasy najlepsze exmistrza Polski. | ||
W napadzie technicznie niezrównany [[Leon Sperling|Sperling]], do rozpaczy doprowadza przeciwników, szachując ich wprost baletmistrzowską techniką opanowania piłki. W pomocy "stary" [[Edward Strycharz|Strycharz]] gra jak za dawnych swych najlepszych czasów, zaś młodsi obrońcy ([[Edward Bill|Bill]] i [[Franciszek Zastawniak|Zastawniak I]]) tworzą dzisiaj jedną z najlepszych par Krakowa. Słowem mistrz Krakowa swemi ostatniemi zawodami broni najgodniej honoru grodu podwawelskiego. | W napadzie technicznie niezrównany [[Leon Sperling|Sperling]], do rozpaczy doprowadza przeciwników, szachując ich wprost baletmistrzowską techniką opanowania piłki. W pomocy "stary" [[Edward Strycharz|Strycharz]] gra jak za dawnych swych najlepszych czasów, zaś młodsi obrońcy ([[Edward Bill|Bill]] i [[Franciszek Zastawniak|Zastawniak I]]) tworzą dzisiaj jedną z najlepszych par Krakowa. Słowem mistrz Krakowa swemi ostatniemi zawodami broni najgodniej honoru grodu podwawelskiego. | ||
Wersja z 10:07, 9 mar 2008
|
 Kraków, niedziela, 5 grudnia 1926
(2:0)
|
| ||||||||||
|
Sędzia: Rumpler
|
||||||||||||||||||||
Bramki
Opis meczu
Po raz pierwszy zawitała do Krakowa drużyna Turystów i mimo wysokocyfrowej klęski zareprezentowała się nie najgorzej.
Wybitną cechą tej drużyny jest wysoka ambicja i zapał do gry, nie malejący - mimo fatalnego wyniku - do końca zawodów. Gdyby tylko umiejętności techniczne stały na równym poziomie z chęciami jedenastki łódzkiej, wtedy zapewne i wynik zawodów byłby znacznie korzystniejszy.
Przebieg gry w polu nie wykazywał tak znacznej różnicy, jakim jest powyższy stosunek bramek. Przyznać nawet trzeba, że drużyna łódzka pod względem szybkości przeprowadzania ataków przewyższała mistrza Krakowa, jednak braki techniczne i zbyt prymitywne posunięcia Turystów, uzasadniają w zupełności tak znaczną wygraną Cracovii.
Cały szereg pięknych zwycięstw kolejnych Cracovii (nad Hasmoneą [1], Czarnymi [2], Amatorskim [3]) wykazuje, że drużyna ta znajduje się pod koniec sezonu zimowego w formie nadzwyczajnej, przypominającej czasy najlepsze exmistrza Polski.
W napadzie technicznie niezrównany Sperling, do rozpaczy doprowadza przeciwników, szachując ich wprost baletmistrzowską techniką opanowania piłki. W pomocy "stary" Strycharz gra jak za dawnych swych najlepszych czasów, zaś młodsi obrońcy (Bill i Zastawniak I) tworzą dzisiaj jedną z najlepszych par Krakowa. Słowem mistrz Krakowa swemi ostatniemi zawodami broni najgodniej honoru grodu podwawelskiego.
Boisko pokryte lekkim, sypkim śniegiem było znakomitym terenem walki, terenem bezsprzecznie lepszym jak twarde boiska w upalnych dniach lata, lub jesiennej szarugi.
Dwie bramki do pauzy strzelił dla Cracovii Gintel. Po pauzie punkt honorowy dla Łodzi zdobywa Kubik, poczem kolejno uzyskują bramki dla krakowian: Kubiński, Kałuża, Nawrot, Ptak i znowu Kałuża. Sperling, aczkolwiek żadnej bramki nie strzelił, był najlepszym w tym kwintecie. Sędziował pewnie i spokojnie p. Rumpler. Publiczności, mimo mroźnej pogody około 1.000 osób.
Źródło: Przegląd Sportowy