Stefan Fryc

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stefan Fryc

Stefan Fryc.jpg

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Stefan Fryc
Urodzony 19 sierpnia 1894, Nowa Wieś Szlachecka (Liszki), Polska
Zmarły listopad 1943, Warszawa
Pseudonim 'Moryc'
Pozycja obrońca
Wzrost 178 cm
Waga 76 kg
Wychowanek Cracovia
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1910
1911
1912
1913
1914
1915
1916
1917
1918
1919
1920
1921
1922
1923
1924
1925
1926
-
tow - 2 (0)
tow - 5 (0) *
MG - 3 (0), tow - 22 (0) **
MG - 3 (0), tow - 15 (1)

-
-
tow - 7 (0)


MP - 8 (0)
MP - 6 (0)




* W 1912 brak składów i strzelców 1 meczu (2:5)
** W 1913 brak składów i strzelców 1 meczu (2:1)

1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Debiut 1911-10-08 Pogoń Lwów - Cracovia 0:1
Ostatni mecz 1926-11-28 Cracovia - Wawel Kraków 4:0
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1910-1926
1927
Cracovia
Legia Kraków
14 (0)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1922-1924 Polska 8 (0)

j - jesień, w - wiosna



Karykatura z 1921 roku przedstawiająca boiskowe dokonania Stefana "Moryca" Fryca.
Karykatura z 1922
Stefan Fryc w setnym meczu w barwch Cracovii

FRYC Stefan urodził się 19 sierpnia 1894, zginął w sierpniu 1944 w Powstaniu Warszawskim. Reprezentacyjny obrońca Cracovii, olimpijczyk, mistrz Polski.

Syn Izydora i Jadwigi z Kozłowskich uczęszczał do krakowskiego Gimnazjum św. Anny (1907-1914), ale naukę przerwała wojna i egzamin dojrzałości złożył w trybie eksternistycznym (1918). Wcielony do armii austriackiej (wrzesień 1914) walczył na froncie serbskim i włoskim (podoficer). 1 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i w składzie 6 pal (już jako oficer) walczył na froncie ukraińskim i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej (1920). Był słuchaczem Akademii Handlowej w Krakowie (1919-1920) pracując jednocześnie (po zakończonej wojnie) jako urzędnik w Banku Kupiectwa Polskiego. Przeniósł się następnie do Powszechnego Banku Kredytowego, gdzie pracował aż do wybuchu II wojny światowej. Piłką nożną zainteresował się w okresie gimnazjalnym (1910), kiedy to został członkiem Cracovii. Od października 1911 (wszedł do pierwszego zespołu) do listopada 1926 (zakończył karierę sportową) rozegrał w jej barwach 313 spotkań. Z drużyną tą zdobył tytuł mistrza Polski (1921) i rozegrał (1922-1924) 8 meczów w reprezentacji narodowej (podczas meczu z Rumunią 3 września 1922 w Czerniowcach był jej kapitanem). Wystąpił także na IO. Zarówno w Cracovii jak i reprezentacji grał na pozycji lewego obrońcy. Wraz ze swym kolegą klubowym Ludwikiem Gintelem tworzył na początku lat dwudziestych najlepszy duet obrońców w kraju. Panowała dość powszechna opinia, że był typem "kosyniera" dybiącego na kości przeciwników. W kampanii wrześniowej walczył w stopniu por. rez. art., choć żadne szczegóły nie są znane. W czasie okupacji przeniósł się do Warszawy, gdzie był żołnierzem AK. Aresztowany przez gestapo został przez sąd doraźny Policji Bezpieczeństwa skazany na śmierć (lista z 9 listopada 1943 zawiera 50 nazwisk). Nie wiadomo w którym miejscu został rozstrzelany.



Śmierć

Wg niektórych autorów opracowań dziejów Cracovii (np J.Kukulskiego i A. Gowarzewskiego) inny były okoliczności śmierci - Stefan Fryc miał jakoby zginąć w Powstaniu Warszawskim w sierpniu 1944. Rok 1943 podają M.Pampuch i B. Tuszyński.