1946-07-10 ŠK Bratislava - Cracovia 5:0

mecz towarzyski
Bratysława, środa, 10 lipca 1946

ŠK Bratislava - Cracovia
5	:	0

(2:0)

Widzów: 20 000

		Mecz następnego dnia:
		1946-07-11 Cracovia II - Olsza Kraków 2:2

Echo Krakowa

Do rewanżowego meczu z Bratysławą stanęła Cracovia osłabiona brakiem Bobuli, — z kulejącym Różankowskim I. Bratysława natomiast wzmocniła skład czterema świeżymi zawodnika¬mi, — zawodowcami z budapeszteńskich klubów Kispesti i Ujpesti. Na marginesie tej sprawy trzeba wspomnieć, że na Słowacji i Morawach obserwuje się istną inwazję najlepszych piłkarzy węgierskich, — którzy uciekają z wygłodzonych Węgier. Słowackie i czeskie kluby, chętnie przygarniają „resłowakizowanych” wędrowców.

Efekt jest taki, — że na boisku — w gorączce gry — częściej słyszy się okrzyki węgierskie niż czeskie czy słowackie, — co publiczność przyjmuje z pobłażliwą wesołością. Oprócz czterech wypoczętych „debiutantów" w ataku grało jeszcze dwóch innych świeżo upieczonych „Słowaków", tworząc wewnątrz klubu silną „większość". Debiutanci chcąc wykazać swoją wartość grali jak diabli i pokonali przemęczoną — zdekompletowaną Cracovię w stosunku 5:0.
Także i w tym meczu swój udział miał opisany wyżej sędzia Vlasek.
Z K. S. Piszczany, który niedawno pokonał ligową Victorię (Pilzno) 5:0 przegrywa Cracovia po ciężkiej walce 1:2.
Także K. S. Piszczany, ustaloną modą w Czechach został wzmocniony przeciw Cracovii dwoma zawodowcami węgierskimi oraz wypożyczonym bramkarzem o fenomenalnej klasie.
W ostatnim meczu remisuje Cracovia z K. S. Rożenbork 1:1, przy czym jedną bramkę strzela z wypracowania Jabłońskiego — Cisowski. Atak w tym meczu zagrał bardzo słabo i cały ciężar gry spoczywał na formacjach defensywnych, które pracowały ponad siły. Rybicki bronił świetnie, przy czym zademonstrował dwie wspaniałe parady (powietrzną i przyziemną), które nagrodzone zostały burzą oklasków. Bilans wyjazdu zamyka Cracovia dwoma zwycięstwami, jednym remisem, trzema porażkami.
Jeśli się weźmie pod uwagę wszystkie okoliczności — wynik taki trzeba uznać za bardzo do¬bry. Cała drużyna ciężko nań pracowała. Niektórym zawodnikom brakło pod koniec wyjazdu sił — i dlatego mimo dalszych korzystnych propozycyj trzeba było tę wycieczkę sportową przerwać. W drużynie Cracovii, w lini ataku Bobula grał tylko dwa i pól meczu, aby uległszy kontuzji pauzować do końca wyjazdu. On jeden dorównywał przeciwnikom w szybkości, wytrzymywał tempo. a bywały chwile, ze ich nawet przewyższał. Szeliga grał dobrze w turnieju, szczególnie z Bratysławą, potem całkowicie opadł z sił. To samo mniej więcej można powiedzieć o Zbroji. Bracia Różankowscy również tylko w turnieju wypadli dobrze, później — mimo ambicji — było dużo słabiej— nie dopisywała kondycja. Cisowski na dobrym poziomie grał bardzo ambitnie i często wracał się na tyły, aby wspomóc przeciążoną pomoc.
Najlepszą częścią drużyny — jak zwykle — byłą linia pomocy. Ona to dźwigała cały ciężar gry na swych barkach. Wszyscy na doskonałym poziomie, a wyróżnić można Parpana za krańcową pracowitość. Mazur sprawił milą niespodziankę i w zupełności dociągnął do poziomu towarzyszy.
W obronie doskonały Gędłek leniej rozwiązywał problemy taktyczne, natomiast Glimas zadziwił niesłychaną ambicją, zaciętością i szybkością.
Rybicki za wyjątkiem pierwszego meczu spisał ślę doskonałe. Szczególnie z Bratysławą zademonstrował wysoką klasę. Nauczył się na tym wyjeździe obrony bramki na przedpolu i to po-zostanie mu w zysku.
Czesi grają bardzo szybko i ostro. Imponują startem, kondycją i przygotowaniem technicznym. Ostra gra ciałem, której często nadużywają, skuteczne proste środki, zmierzające najkrótszą drogę do celu, charakteryzują ich całkowi¬cie. Jest to gra skuteczna, ale widowiskowo nieciekawa. Węgrzy (przepraszam „nowi Słowacy"), których nie brakowało w żadnej z oma¬wianych drużyn, doskonali technicznie, grali z niesamowitą ambicją i zaciętością, stanowiąc klasę dla siebie.
Od takich przeciwników można się było wiele nauczyć i istotnie nasi zawodnicy poczynili mnóstwo obserwacyj, które wydatnie wzbogacą ich wiedzę piłkarską.

Sumując, wyjazd należy uznać za udany — a propagandowo spełnił swoje zadanie całkowicie. Cracovia wszędzie była serdecznie witana i żegnana, a prasę miała doskonałą.

Źródło: Echo Krakowa nr 128 z 19 lipca 1946

Wzmianka w dzienniku Echo Krakowa.

Mecze sezonu 1946

1946-07-10 ŠK Bratislava - Cracovia 5:0

Echo Krakowa

Menu nawigacyjne

Szukaj