Boiska Cracovii: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 50: | Linia 50: | ||
===Stadion Wisły=== | ===Stadion Wisły=== | ||
Na Stadionie [[Wisła Kraków|Wisły]] przy ul.Reymonta po raz pierwszy w roli gospodarza Cracovia zagrała w 1958 w meczu z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]] przegranym aż [[1958-04-26 Cracovia - Ruch Chorzów 0:5|0:5]]. Paradoksalnie mecz ten jest do dziś największą porażką Cracovii w ekstraklasie ... u siebie. Na dłużej zagościła Cracovia przy ul.Reymonta po 16 grudnia 1963 czyli po podpaleniu przez "nieznanych sprawców" swojego stadionu. Rozegrała tu jeden ostatni mecz w sezonie [[1963/64]], sześć w sezonie [[1964/65]], i po rocznej przerwie znów trzy w sezonie [[1966/67]]. | Na Stadionie [[Wisła Kraków|Wisły]] przy ul.Reymonta po raz pierwszy w roli gospodarza Cracovia zagrała w 1958 w meczu z [[Ruch Chorzów|Ruchem Chorzów]] przegranym aż [[1958-04-26 Cracovia - Ruch Chorzów 0:5|0:5]]. Paradoksalnie mecz ten jest do dziś największą porażką Cracovii w ekstraklasie ... u siebie. Na dłużej zagościła Cracovia przy ul.Reymonta po 16 grudnia 1963 czyli po podpaleniu przez "nieznanych sprawców" swojego stadionu. Rozegrała tu jeden ostatni mecz w sezonie [[1963/64]], sześć w sezonie [[1964/65]], i po rocznej przerwie znów trzy w sezonie [[1966/67]]. Te ostatnie Cracovia grała już będąc z powrotem w I lidze. | ||
===Stadion Wawelu=== | ===Stadion Wawelu=== | ||
Wersja z 02:39, 3 lut 2008
Historyczne boiska
Park Jordana, boisko nr VIII
Henryk Jordan wprowadził piłkę nożna do repertuaru zajęć w swoim Parku w roku 1890. Grano na boisku nr VIII, owalnym i pozbawionym trawy (którą uznawano za przeszkadzającą w grze). W najszerszym miejscu liczyło 30 metrów, w najdłuższym 50. Bramki były wykonane z drewna i miały 2,5 metra wysokości i 3 metry szerokości. Tam grały mecze pierwsze szkolne i klasowe drużyny - wśród nich byli ludzie, którzy później utworzyli Cracovię. Wspomina te gry np. Józef Lustgarten. Zarys tego boiska jest widoczny do dziś.
Park Jordana, boisko nr XII
Na owalnym boisku nr XII (wówczas jedynym trawiastym boisku w Parku Jordana) rozegrano dwa historyczne dla Krakowa i Cracovii mecze. 4 czerwca 1906 o 17:30 Czarni Lwów pokonali 2:0 studencką (studentami nazywano nazywano wówczas uczniów szkół średnich) drużynę "przodowników", a o 19:00 Klub Gimnastyczno-Sportowy IV Gimnazjum ze Lwowa, później znany jako Pogoń Lwów, pokonał 4:0 doraźnie zebraną drużynę złożoną głównie z akademików (czyli studentów uczelni wyższych). Pierwsza z tych drużyn dała początek Biało-Czerwonym, druga Cracovii, a oba kluby w 1907 połączyły się. Dla potrzeb tych meczów wytyczono pole gry o wymiarach 60x35. Boisko to jest dobrze zachowane do dziś.
W Parku Jordana (lecz nie ma pewności, na którym z tych boisk) swój pierwszy opisany w prasie mecz rozegrała drużyna Cracovii - 23 września 1906 bezbramkowo remisując z Biało-Czerwonymi.
Błonia
Błonia krakowskie to miejsce rozgrywek w piłkę nożna tych dzikich drużyn, które nie mieściły się w Parku Jordana bądź nie chciały tracić czasu na inne promowane tam przez dr Jordana gry, zabawy i ćwiczenia. Zaroiły sie one graczami po owych meczach z 4 czerwca 1906, które pokazały krakowskiej młodzieży jak wygląda prawdziwy futbol. Na Błoniach toczono pierwsze poważne mecze. Tam w niedzielny poranek 5 sierpnia 1906 I Drużyna Studencka (jak wówczas nazywano Biało-Czerwonych) pokonała 1:0 zespół pracowników cyrku Buffalo Bill's Wild West. To na Błoniach na trzech wytyczonych boiskach rozgrywano zawody turnieju jesiennego w 1906. Grano tu także w późniejszych latach. Tutaj 14 czerwca 1908 Cracovia gościła (i pokonała 5:2) niemiecki zespół Troppauer SV z Opawy - i był to pierwszy przypadek, że niepolski klub, przyjechał na mecz na polską ziemię.
Dla potrzeb meczów odgradzano odpowiedni obszar łąki sznurem lub sznurami i ustawiano wokół ławki i krzesła dla płacącej publiczności. Zazwyczaj za sznurem gromadziła się znacznie liczniejsza grupa widzów nie planujących zapłacić. 31 maja 1908 w przerwie meczu Wisła Kraków - Pogoń II Lwów niesforny tłum młodzieży siłą próbował wedrzeć sie za sznury - był to pierwszy przypadek by na meczach w Krakowie interweniowała policja [1]. Aby uniknąć niepłacenia stosowano także rozwieszanie na sznurach zasłaniającego widok płótna. Cracovia na takich boiskach na Błoniach grała swoje mecze do roku 1910 i sporadycznie w 1911.
Tor wyścigów konnych
Niesiniejący już dziś tor wyścigów konnych posiadał w swoim obrębie plac, na którym okazyjnie grywała Cracovia. Tor znajdował się tuz za ówczesnymi granicami mniejszego niż dziś Parku Jordana - mniej więcej w miejscu gdzie dziś znajduje się ul.Reymana, stadion Wisły i dołączona później zachodnia część Parku. Pierwszym rozegranym tam meczem był zakończony 1:1 mecz z Pogonią Lwów z 26 kwietnia 1908. Tu rozegrano drugie derby z Wisłą Kraków - była to pierwsza Święta Wojna, która wyłoniła zwycięzcę - 18 października 1908 Cracovia zwyciężyła swą rywalkę 3:1. Po tym boisku i po torze wyścigów konnych nie został do dziś żaden ślad.
Boisko zlotowe na Błoniach
W lipcu 1910 z okazji hucznie obchodzonej w Krakowie 500. rocznicy bitwy pod Grunwaldem na Błoniach wybudowano boisko z drewnianymi trybunami. Na nim swój zlot odbyli członkowie towarzystwa "Sokół" - powszechnej i popularnej wówczas organizacji krzewiącej kulturę fizyczną i gimnastykę. Stadion zlotowy nie został rozebrany po uroczystościach i służył krakowskim drużynom. Miał 23 tysiące miejsc siedzących i 12 tysięcy stojących. Prawdopodobnie pierwszym meczem granym na nim było zakończone 6:3 spotkanie Cracovii z Robotniczym Klubem Sportowym z 10 lipca 1910, a z całą pewnością tu grała Cracovia swój następny mecz - 4 września 1910 przegrywając aż 1:15 ze Spartą Praga co do dziś jest największą porażką w całej historii klubu. Boisko zlotowe znajdowało się w połowie drogi między rogatką miejska u wylotu ul.Piłsudskiego (wówczas Wolskiej), a wejściem do parku Jordana. Stadion został rozebrany w listopadzie 1911 i nie pozostał po nim żaden ślad.
Park Gier KS Cracovia
Park Gier KS Cracovia i znajdujący się na nim stadion Cracovii wybudowano w latach 1911-12 za pieniądze pochodzące ze zbiórki publicznej wśród mieszkańców Krakowa w na terenach wydzierżawionych od sióstr norbertanek. Stadion ten znajdował sie dokładnie tam gdzie dziś - jest to najstarsza istniejąca nadal lokalizacja stadionowa w Polsce.
Zobacz więcej w osobnym artykule: Stadion im. Józefa Piłsudskiego.
Zastępcze boiska
![[1]](/Plik:Czas_1908-06-01.jpg){kind=link}
Stadiony, na których grała Cracovia jako gospodarz.
Stary stadion Wisły
Stary stadion Wisły znajdował się przy al.3 maja. Sąsiadował ze stadionem Jutrzenki i z wybudowanym później stadionem lekkoatletycznym Cracovii. Na starym stadionie Wisły jako gospodarz po raz pierwszy grała Cracovia w roku 1932 podczas meczu z Pogonią Lwów (2:1). Stadion Cracovii był wówczas zniszczony przez huragan. Ponownie gościła tu Cracovia na przełomie lat 1945/46, gdy jej macierzysty stadion, zniszczony podczas hitlerowskiej okupacji, był w remoncie.
Stadion lekkoatletyczny Cracovii
Znany tez pod nazwą Stadion Miejski. Mieścił się przy al.3 maja. Oprócz lekkoatletów Cracovii, korzystali z niego także piłkarze Legii Kraków. W trakcie remontu stadionu przy ul.Kałuży w 1945 i 1946 futboliści Cracovii kilkakrotnie grali mecze na Stadionie Miejskim. W 2002 wieku miasto wymogło na Cracovii wymianę gruntów z Wisłą, a ścisłej z jej sponsorem Tele-Fonicą. W zamian za znajdujący się na 4-hektarowej działce w centrum miasta teren stadionu lekkoatletycznego Pasy otrzymały zrujnowany stadion i budynek klubowy po zlikwidowanym KS Kabel (czyli obecne centrum treningowe przy ul. Wielickiej) i skromną dwumilionową dopłatę w gotówce. Umowa ta była jednak koniecznością dla zadłużonej wówczas Cracovii. Rok wcześniej "nieznani sprawcy" podpalili zrujnowany stadion lekkoatletyczny co wykluczyło jego ewentualną naprawę i przyspieszyło wymianę.
Stadion Wisły
Na Stadionie Wisły przy ul.Reymonta po raz pierwszy w roli gospodarza Cracovia zagrała w 1958 w meczu z Ruchem Chorzów przegranym aż 0:5. Paradoksalnie mecz ten jest do dziś największą porażką Cracovii w ekstraklasie ... u siebie. Na dłużej zagościła Cracovia przy ul.Reymonta po 16 grudnia 1963 czyli po podpaleniu przez "nieznanych sprawców" swojego stadionu. Rozegrała tu jeden ostatni mecz w sezonie 1963/64, sześć w sezonie 1964/65, i po rocznej przerwie znów trzy w sezonie 1966/67. Te ostatnie Cracovia grała już będąc z powrotem w I lidze.
Stadion Wawelu
Na stadion Wawelu przy ul.Bronowickiej Cracovia trafiła także po podpaleniu swojego stadionu - był to pierwszy klub, który przygarnął biało-czerwonych. Pasy zagrały tu sześc meczów w sezonie 1963/64, dziewięć w sezonie 1964/65 oraz wszystkie (15 ligowych i jeden pucharowy) w sezonie 1965/66.
Boczne boisko przy ul Kałuży
Nieistniejące już boisko treningowe koło stadionu przy ul.Kałuży było miejscem rozgrywania meczów sparingowych.
Trawiaste boisko przy ul.Wielickiej
Dawny stadion Kabla, a obecne trawiaste boisko treningowe Cracovii (otrzymane wskutek wspomnianej wyżej wymiany) było areną kilku spotkań sparingowych.
Boisko ze sztuczną trawą przy ul.Wielickiej
Pełnowymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią zostało oficjalnie oddane do użytku 5 grudnia 2006 o godz. 17. Pierwszym meczem I drużyny na nim rozegranym był sparing z Przebojem Wolbrom 20 stycznia 2007 (2:2). Było ono także miejscem rozgrywek wielu następnych zimowych sparingów.