1918-10-13 Cracovia - 33 FC Budapeszt 3:3: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 49: Linia 49:


Źródło: ''Ilustrowany Kuryer Codzienny''
Źródło: ''Ilustrowany Kuryer Codzienny''
===Mecz we wspomnieniach Stanisława Mielecha====
===Mecz we wspomnieniach Stanisława Mielecha===


W 1918 r. przyjechał do Krakowa budapesztański klub „33”, którego bramki bronił słynny Zsak. Należał on do takich fenomenów jak Zamorra, Platko, Hiden, Stuchlfauth, Planicka, o których ówczesna prasa cuda pisała. Ale strzelców Cracovii to nie speszyło. Poznański założył się przed meczem z Zsakiem, iż mu strzeli bramkę i strzelił mu dwie, jedna z rzutu karnego, drugą z „voru” Kałuży. O trzecią postarał się Kałuża w sposób następujący: po przerwie, zaraz po rozpoczęciu gry, do piłki doszedł Dąbrowski grający na prawym skrzydle i  na wysokości pola bramkowego oddał wysoką centrę. Wybiegł do niej Zsak z bramki i skoczył obrońca. Kałuża, który nigdy nie pozwalał obrońcom na swobodne odbijanie piłki głową, wyczekał na odpowiedni moment i również skoczył do piłki, lecz nie w zamiarze jej odbicia, lecz przeszkodzenia przeciwnikowi. Jakoż wszyscy trzej zderzyli się w powietrzu i wszyscy piłkę chybili. Piłka upadła za nimi, a ja podnosząc się z kozła piłkę skierowałem główką do pustej bramki. Grałem na lewym łączniku.
W 1918 r. przyjechał do Krakowa budapesztański klub „33”, którego bramki bronił słynny Zsak. Należał on do takich fenomenów jak Zamorra, Platko, Hiden, Stuchlfauth, Planicka, o których ówczesna prasa cuda pisała. Ale strzelców Cracovii to nie speszyło. Poznański założył się przed meczem z Zsakiem, iż mu strzeli bramkę i strzelił mu dwie, jedna z rzutu karnego, drugą z „voru” Kałuży. O trzecią postarał się Kałuża w sposób następujący: po przerwie, zaraz po rozpoczęciu gry, do piłki doszedł Dąbrowski grający na prawym skrzydle i  na wysokości pola bramkowego oddał wysoką centrę. Wybiegł do niej Zsak z bramki i skoczył obrońca. Kałuża, który nigdy nie pozwalał obrońcom na swobodne odbijanie piłki głową, wyczekał na odpowiedni moment i również skoczył do piłki, lecz nie w zamiarze jej odbicia, lecz przeszkodzenia przeciwnikowi. Jakoż wszyscy trzej zderzyli się w powietrzu i wszyscy piłkę chybili. Piłka upadła za nimi, a ja podnosząc się z kozła piłkę skierowałem główką do pustej bramki. Grałem na lewym łączniku.

Wersja z 16:03, 15 kwi 2009


Herb_Cracovia


pilka_ico
mecz towarzyski
Kraków, niedziela, 13 października 1918, 15:00

Cracovia - 33 FC Budapeszt

3
:
3

(1:1)



Herb_33 FC Budapeszt


Skład:
Wittek
Dąbrowski II
Fryc
Wykręt
Cikowski
Majcherczyk
Dąbrowski I
Poznański
Kałuża
Mielech
Prochowski

Ustawienie:
2-3-5

Sędzia: Józef Lustgarten z Krakowa

bramki Bramki
Poznański x2
Mielech

Mecz poprzedniego dnia:

1918-10-12 Cracovia - 33 FC Budapeszt 1:2


Mecz poprzedniego dnia

Zapowiedź meczu

Opis meczu

Relacja z meczu w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym

      Jeśli możesz, przepisz znajdujący się obok lub linkowany poniżej opis meczu.


Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny

Mecz we wspomnieniach Stanisława Mielecha

W 1918 r. przyjechał do Krakowa budapesztański klub „33”, którego bramki bronił słynny Zsak. Należał on do takich fenomenów jak Zamorra, Platko, Hiden, Stuchlfauth, Planicka, o których ówczesna prasa cuda pisała. Ale strzelców Cracovii to nie speszyło. Poznański założył się przed meczem z Zsakiem, iż mu strzeli bramkę i strzelił mu dwie, jedna z rzutu karnego, drugą z „voru” Kałuży. O trzecią postarał się Kałuża w sposób następujący: po przerwie, zaraz po rozpoczęciu gry, do piłki doszedł Dąbrowski grający na prawym skrzydle i na wysokości pola bramkowego oddał wysoką centrę. Wybiegł do niej Zsak z bramki i skoczył obrońca. Kałuża, który nigdy nie pozwalał obrońcom na swobodne odbijanie piłki głową, wyczekał na odpowiedni moment i również skoczył do piłki, lecz nie w zamiarze jej odbicia, lecz przeszkodzenia przeciwnikowi. Jakoż wszyscy trzej zderzyli się w powietrzu i wszyscy piłkę chybili. Piłka upadła za nimi, a ja podnosząc się z kozła piłkę skierowałem główką do pustej bramki. Grałem na lewym łączniku.

Źródło: Stanisław Mielech "Gole, Faule i Ofsaidy"