Sekcja tenisa ziemnego: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 35: | Linia 35: | ||
Pierwsze rozgrywki drużynowe o mistrzostwo okręgu odbyły się w '''1928''' roku. Cracovia uplasowała się na czwartej pozycji, za AZS, Krakowskim KT, Katowickim KT, a przed „Sokołem" Kraków. W mistrzostwach Polski Cracovia zdobyta dwa pierwsze miejsca wśród juniorów: w singlu przez Witolda Horaina i w deblu przez W. Horaina i Zygmunta Czyżowskiego. W roku później nastąpiła zmiana najlepszym polskim juniorem został Z. Czyżowski. Na listach klasyfikacyjnych PZLT Horain w 1929—30 zajmował dziewiątą lokatę, a dr O. Liebling w 1930—33 byt w pierwszej dziesiątce. | Pierwsze rozgrywki drużynowe o mistrzostwo okręgu odbyły się w '''1928''' roku. Cracovia uplasowała się na czwartej pozycji, za AZS, Krakowskim KT, Katowickim KT, a przed „Sokołem" Kraków. W mistrzostwach Polski Cracovia zdobyta dwa pierwsze miejsca wśród juniorów: w singlu przez Witolda Horaina i w deblu przez W. Horaina i Zygmunta Czyżowskiego. W roku później nastąpiła zmiana najlepszym polskim juniorem został Z. Czyżowski. Na listach klasyfikacyjnych PZLT Horain w 1929—30 zajmował dziewiątą lokatę, a dr O. Liebling w 1930—33 byt w pierwszej dziesiątce. | ||
W roku '''1930''' Cracovia była organizatorem dużego turnieju o mistrzostwo Małopolski. Grę pojedynczą wygrał W. Horain. Wkrótce, wraz z kilkoma innymi zawodnikami przeszedł do AZS. Pod nowym kierownictwem rotmistrza Grudniewicza młodzi i nowi tenisiści starali się utrzymać czołową pozycję. W latach '''1934/35''' Cracovia znów stała się najsilniejszą sekcją w Krakowie. Trzeba jednak przyznać, że wówczas poziom tenisistów podwawelskiego grodu nie był najwyższy. Corocznie pierwsze miejsca w mistrzostwach okręgu zajmowali nasi zawodnicy: Ogrodziński (1935—39), Herbst (1935—36), Liebling (1935), [[Roman Lechner|Lechner]] (1937, 1938) oraz panie: Bielecka (1935), Sławikowska (1936). | W roku '''1930''' Cracovia była organizatorem dużego turnieju o mistrzostwo Małopolski. Grę pojedynczą wygrał W. Horain. Wkrótce, wraz z kilkoma innymi zawodnikami przeszedł do AZS. Pod nowym kierownictwem rotmistrza Grudniewicza młodzi i nowi tenisiści starali się utrzymać czołową pozycję. W latach '''1934/35''' Cracovia znów stała się najsilniejszą sekcją w Krakowie. Trzeba jednak przyznać, że wówczas poziom tenisistów podwawelskiego grodu nie był najwyższy. Corocznie pierwsze miejsca w mistrzostwach okręgu zajmowali nasi zawodnicy: Ogrodziński (1935—39), Herbst (1935—36), [[Otto Liebling| Liebling]] (1935), [[Roman Lechner|Lechner]] (1937, 1938) oraz panie: Bielecka (1935), Sławikowska (1936). | ||
W drużynowych mistrzostwach okręgu w '''1939''' po pierwszej rundzie zdecydowanie prowadziła Cracovia przed Krakowskim Klubem Towarzyskim, Katowickim Klubem Tenisowym i Bata. Na liście klasyfikacyjnej okręgu odpowiednie miejsca zajmowały panie: Potuczkowa drugie, Babirecka —czwarte, oraz panowie: Ogrodziński trzecie, Lechner czwarte, Gajewski siódme, Drozdowski dziewiąte i Łabużek dziesiąte. | W drużynowych mistrzostwach okręgu w '''1939''' po pierwszej rundzie zdecydowanie prowadziła Cracovia przed Krakowskim Klubem Towarzyskim, Katowickim Klubem Tenisowym i Bata. Na liście klasyfikacyjnej okręgu odpowiednie miejsca zajmowały panie: Potuczkowa drugie, Babirecka —czwarte, oraz panowie: Ogrodziński trzecie, Lechner czwarte, Gajewski siódme, Drozdowski dziewiąte i Łabużek dziesiąte. |
Wersja z 22:43, 3 sie 2020
Historia sekcji
Z dokumentów klubu wynika, że druga z kolei, po sekcji piłki nożnej, była sekcja tenisowa. Już w 1908 w Cracovii grano w tenisa, pierwszymi graczami byli naturalnie piłkarze, którzy grywali na kortach w parku dr. Jordana. Urządzano nawet turnieje, lecz były to imprezy całkowicie sporadyczne.
W rozpoczętym 19 września 1909 r. turnieju zorganizowanym przez sekcyę sportową Krajowego Związku Turystycznego brali również udział zawodnicy Cracovii.[1][2] [3] [4] [5][6]
Pierwsze wzmianki o początki sekcji tenisowej Cracovii sięgają roku 1910, w którym jak to wynika ze „sprawozdania wydziału klubu za lata 1910/11" liczyła 21 zawodników. Wydzierżawiono od gminy miasta Krakowa dwa boiska, położone na tyłach pawilonu parkowego w parku dra Jordana[7], przebudowano je na korty tenisowe i udostępniono zawodnikom. Zawodnicy Cracovii udział wzięli m.in. w turnieju w Zakopanem, który rozpoczął się 25 lipca 1910 r.[8][9]. W następnym w sierpniu też brali udział, który zakończył się 18 sierpnia.[10][11].
W tym samym roku Cracovia zorganizowła również własny turniej w dniach 14-15 września na Błoniach (w pierwotnym terminie 8-11 nie doszedł do skutku z powodu opadów deszczu[12][13][14][15][16][17][18][19].
W dniu 26 kwietnia 1911 r. Cracovia przejęła od Krajowego Związku Turystycznego 9 boisk tenisowych przy ul. Żabiej[20].
Już w 1911 zorganizowano pierwszy turniej mistrzostwo Krakowa . W klasie pierwszej, w grze pojedynczej, zwyciężył Władysław Szwede, w grze podwójnej Władysław Szwede i Jerzy Leszczyński (wszyscy jak łatwo się domyśleć byli zawodnikami Cracovii) -[21]
[22]
[23]
W 1911 r. od 28 września do 1 października miał też odbyć się turniej, który ostatecznie został odwołany ( informacja cz.1, cz.2)
W pierwszym zarządzie sekcji tenisowej znajdowali się dr. Jerzy Bielawski, J. Leszczyński oraz Władysław Szwede, którzy przyczynili się w ogromnym stopniu do spopularyzowania tego sportu wydzierżawiając w 1911 od Krajowego Związku Turystycznego dziewięć kortów (położonych przy zbiegu dzisiejszej al. Słowackiego i ul. Czystej - w tym momencie trudno nawet sobie nawet wyobrazić tyle kortów w tej częsci miasta). Gdy Cracovia rok później posiadał już własny stadion, znalazły się tam cztery własne korty.
Trenerem był świetny szkoleniowiec tenisowy i piłkarski, František Koželuh. Na rozegranych w 1912 drugich, a w dwa lata potem czwartych mistrzostwach Krakowa, Władysław Szwede zdobył pierwsze miejsca. Opiekę nad sekcją sprawowali wówczas: Tadeusz Zabierzewski oraz Franciszek Jachieć, Józef Lustgarten i Stanisław Szeligowski.
Po zakończeniu I wojny światowej w lipcu 1919 r. zostały oddane do użytku korty tenisowe Cracovii[24].
Sekcja po wojnie została reaktywowana 1 września 1924, kierował ją nadal Tadeusz Zabierzewski, przy współudziale M. Frąckiewicza, A. Mirockiego, Z. Rosengartena i W. Szembeka. Mieli oni trudne zadanie odzyskania pozycji w krakowskim tenisie, ponieważ działająca już od czterech lat sekcja AZS, grupowała najlepszych zawodników, z Władysław Szwede na czele. Klubowe kontakty ograniczały się do spotkań z drużynami krakowskimi: AZS, Jutrzenką, Sokołem oraz Katowickim KT i Pogonią ze Śląska. W tym okresie barw biało-czerwonych bronili: Helena Sławikowska, Zofia Wajdzianka, Jan Prochowski, Gustaw Ladau i Wiktor Szembek. W 1924 Cracovia została przyjęta na członka Polskiego Związku Lawn Tenisowego i była inicjatorką powołania Krakowsko-Sląskiego OZTL. W skład zarządu wchodził z ramienia klubu, Tadeusz Gajda.
W latach następnych tenisiści Cracovii odgrywali coraz poważniejszą rolę, już w skali ogólnopolskiej. Pojawiły się nowe nazwiska utalentowanych zawodniczek i zawodników: Landauowa, Marguliesowa, Zglińska, Reben, Turnau, Horain, Czyżowski. Kapitan T. Gajda ufundował w 1925 puchar przechodni, który był dla zawodników biało-czerwonych cenną nagrodą. Zdobywali go J. Prochowski (1925, 1927), W. Horain (1928, 1929), potem Andrzejewski, dr Liebling, aż stał się własnością K. Herbsta.
Pierwsze rozgrywki drużynowe o mistrzostwo okręgu odbyły się w 1928 roku. Cracovia uplasowała się na czwartej pozycji, za AZS, Krakowskim KT, Katowickim KT, a przed „Sokołem" Kraków. W mistrzostwach Polski Cracovia zdobyta dwa pierwsze miejsca wśród juniorów: w singlu przez Witolda Horaina i w deblu przez W. Horaina i Zygmunta Czyżowskiego. W roku później nastąpiła zmiana najlepszym polskim juniorem został Z. Czyżowski. Na listach klasyfikacyjnych PZLT Horain w 1929—30 zajmował dziewiątą lokatę, a dr O. Liebling w 1930—33 byt w pierwszej dziesiątce.
W roku 1930 Cracovia była organizatorem dużego turnieju o mistrzostwo Małopolski. Grę pojedynczą wygrał W. Horain. Wkrótce, wraz z kilkoma innymi zawodnikami przeszedł do AZS. Pod nowym kierownictwem rotmistrza Grudniewicza młodzi i nowi tenisiści starali się utrzymać czołową pozycję. W latach 1934/35 Cracovia znów stała się najsilniejszą sekcją w Krakowie. Trzeba jednak przyznać, że wówczas poziom tenisistów podwawelskiego grodu nie był najwyższy. Corocznie pierwsze miejsca w mistrzostwach okręgu zajmowali nasi zawodnicy: Ogrodziński (1935—39), Herbst (1935—36), Liebling (1935), Lechner (1937, 1938) oraz panie: Bielecka (1935), Sławikowska (1936).
W drużynowych mistrzostwach okręgu w 1939 po pierwszej rundzie zdecydowanie prowadziła Cracovia przed Krakowskim Klubem Towarzyskim, Katowickim Klubem Tenisowym i Bata. Na liście klasyfikacyjnej okręgu odpowiednie miejsca zajmowały panie: Potuczkowa drugie, Babirecka —czwarte, oraz panowie: Ogrodziński trzecie, Lechner czwarte, Gajewski siódme, Drozdowski dziewiąte i Łabużek dziesiąte.
W roku 1945 trzeba było odbudować sekcję od podstaw, już na wiosnę, jako pierwsza w kraju, wznowiła działalność. Z persektywy tamtejszej prasy opisującej sekcję bardzo dobra przyszłość przed sobą miała[25][26]. Kraków, w porównaniu z innymi ośrodkami najszybciej zorganizował życie sportowe. Niemal równocześnie z odnową sekcji reaktywowany został okręgowy związek.
W Roku 1946 r. Słonecki zostaje mistrzem Polski w tenisie ziemnym[27].
W sierpniu wznowił działalność Polski Związek Tenisowy, który do roku 1948 miał siedzibę w naszym mieście. Kraków przez kilka lat był, obok Warszawy, najsilniejszym ośrodkiem w Polsce, a odbudowane korty biało-czerwonych stały się centralnym ośrodkiem. Sekcją kierował dr Wiktor Szembek oraz Adam Gajewski, Krzysztof Herbst, Ada Schram, Jan Schram, Zgigniew Ulberski i Stanisław Michalski. W skład zarządu PZT weszli Wiktor Szembek, Krzysztof Herbst i F. Dziuba.
CDN - --COCO 11:56, 2 sie 2006 (CEST)
Historia sekcji opracowana została na podstawie książki jubileuszowej "KS Cracovia: 80-lecie".
Sukcesy
4 x mistrzostwo indywidualne Polski (1937, 2 x 1946, 1960)
12 x indywidualne MP juniorów
Na stronie Polskiego Związku tenisowego można znaleźć miejsca zawodników w poszczególnych latach- PZT(do 1939 r.). PZT(po 1945)
Zobacz też
- Status sekcji tenisa ziemnego KS Cracovia
- Informacja z tygodnika Przegląd Sportowy o otwarciu kortów w 1924
- ↑ dziennik Czas z 19 września 1909 r.
- ↑ dziennik Czas z 24 września 1909 r.
- ↑ dziennik Czas z 25 września 1909 r.
- ↑ dziennik Czas z 26 września 1909 r.
- ↑ dziennik Czas z 28 września 1909 r. cz.1
- ↑ dziennik Czas z 28 września 1909 r. cz.2
- ↑ dziennik Gazeta poniedziałkowa z 25 kwietnia 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 26 lipca 1910 r. cz.1
- ↑ dziennik Czas z 26 lipca 1910 r. cz.2
- ↑ dziennik Czas z 18 sierpnia 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 19 sierpnia 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 3 sierpnia 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 3 sierpnia 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 7 września 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 14 września 1910 r.
- ↑ dziennik Czas z 15 września 1910 r. cz.1
- ↑ dziennik Czas z 15 września 1910 r. cz.2
- ↑ dziennik Czas z 17 września 1910 r. cz.1
- ↑ dziennik Czas z 17 września 1910 r. cz.2
- ↑ dziennik Czas 26 kwietnia 1911
- ↑ dziennik Nowa Reforma nr. 248 z 1 czerwca 1911
- ↑ dziennik Głos Narodu nr. 125 z 2 czerwca 1911 cz.1
- ↑ dziennik Głos Narodu nr. 125 z 2 czerwca 1911 cz.2
- ↑ dziennik Goniec Krakowski z dn. 20 lipca 1919
- ↑ Echo Krakowa z 5 czerwca 1946r.
- ↑ Echo Krakowa z 5 czerwca 1946r.
- ↑ dziennik Echo Krakowa nr. 183 z 13 września 1946 r.