1933-05-14 Cracovia - Warta Poznań 4:1

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Herb_Cracovia

Trener:
Gerhard Fleischmann
pilka_ico
Liga grupa zachodnia , 3 kolejka
Kraków, niedziela, 14 maja 1933

Cracovia - Warta Poznań

4
:
1

(2:0)



Herb_Warta Poznań


Skład:
Otfinowski
Lasota
Pająk
K. Seichter
Żiżka
Mysiak
Kubiński
A. Zieliński
S. Malczyk
Kossok
Kisieliński

Ustawienie:
2-3-5

Sędzia: Szczepan Kreicarek z Przemyśla
Widzów: 6 000

bramki Bramki
Kubiński (6')
A. Zieliński (39')
S. Malczyk (69')
S. Malczyk (80')
1:0
2:0
3:0
4:0
4:1




G. Scherfke (88'-karny)
Skład:
Fontowicz
Pawlak
Flieger
Przykucki
Ofierzyński
G. Scherfke
Radojewski
Knioła
F. Scherfke
Kryszkiewicz
Nowacki

Ustawienie:
2-3-5
Mecze tego dnia: Mecz następnego dnia:

1933-05-14 Cracovia - Warta Poznań 4:1
1933-05-14 Garbarnia II Kraków - Cracovia II 3:1

1933-10-15 Cracovia III - Krowodrza II Kraków 1:3



Kary

W 38 minucie sędzia usunął z boiska gracza gości - Ofierzyńskiego za faul na Kossoku, który z powodu kontuzji również opuścił plac gry powracając "po pauzie": Kossok powrócił na boisko, ale istnienie jego jest formalne, kuleje on przez cały czas i "służy" dla straszenia bramkarza przy rzutach rożnych, albo przy biciu outów bocznych.

Opis meczu

Od lewej Kisieliński, Fontowicz, Pawlak i Kossok
Fontowicz (zakryty) interweniuje
Po lewej Kossok

""Wzorcowy" mecz w Krakowie
Cracovia bije Wartę 4:1. Drużyny demonstrują wszystkie cechy piłkarstwa polskiego" -
Przegląd Sportowy

"Wzorcowy" mecz w Krakowie
Cracovia bije Wartę 4:1. Drużyny demonstrują wszystkie cechy piłkarstwa polskiego

Bramki dla Cracovii zdobyli: Malczyk dwie, Kubiński i Zieliński po jednej, dla Warty Scherfke I z karnego. Sędzia p. Krajcarek.

Jeżeli szukać będziemy określenia dla scharakteryzowania powyższego spotkania, to śmiało nazwiemy go przeglądem zalet i wad naszego piłkarstwa. W ciągu 90-ciu minut tego meczu znajdujemy bowiem okres gry stojącej na poziomie wysokim, prowadzonej przez dwa zespoły o wyrobieniu technicznem. Mamy – z zadowoleniem stwierdzić należy – bardzo krótki okres, gdy chrzęst kostek i gwizd sędziego mieszały się z rykiem tłumu. Jest wreszcie okres najdłuższy, gry „ligowej”, to znaczy stojącej już na niższym poziomie i toczącej się w wolnem tempie.

Miano zespołu lepszego trzeba przyznać całkowicie gospodarzom. Poprawił się o klasę Kossok, pokazał piękne zagranie Kisieliński, niebezpieczny był ruchliwy Malczyk, groźna cała prawa strona, gdzie Kubiński ”zagaił” serję bramek. Tylne formacje spełniły w zupełności swoje zadanie, a w szczególności w drugiej połowie gry, gdy atak opadł na siłach.

Warta z początku zademonstrowała swój kombinacyjny styl i jej piątka ataku była również najlepszą częścią drużyny. Najgroźniejsza była tutaj para Kryszkiewicz – Nowacki, niewiele im ustępował Schaerfke na środku i Knioła na łączniku. Pomoc zielonych była linją, której przypisać należy winę wysokiej przegranej. Faule Przykuckiego i Ofierzyńskiego zakończone wykluczeniem tego ostatniego z boiska, spowodowały bezpośrednio drugą bramkę i doprowadziły do załamania się moralnego drużyny. Specjalnie dotyczy to Fontowicza.

Cracovia: Otfinowski, Lasota, Pająk, Seichter, Żiżka, Mysiak, Kubiński, Zieliński, Malczyk, Kossok, Kisieliński.

Warta: Fontowicz, Pawlak, Flieger, Przykucki, Ofierzyński, Schaerfke II-gi, Radojewski, Knioła, Schaerfke I, Kryszkiewicz, Nowacki.

Nowacki już w drugiej minucie na pewne szanse po wybiegu Otfinowskiego, przestrzeliwuje jednak obok słupka. W 6-ej minucie Kubiński otwiera serję bramek ostrym strzałem w róg.

Obie drużyny demonstrują serje ładnych posunięć. Fontowicz broni przytomnie ostry strzał Kossoka i za chwilę piłka dobitą przez Kisielińskiego odbija twarzą. W 16-ej minucie Otfinowski udanym wybiegiem likwiduje groźny przebój Kryszkiewicza. Wspaniała główka Kossoka omal nie podwyższa wyniku.

Powoli gra przemienia się w „likwidację” różnych porachunków. Ofiarą tego pada Kossok. Sfaulowany w 38-ej minucie schodzi z boiska wśród ryku widowni. Następują pertraktacje i wślad za nim wędruje wydalony przez sędziego Ofierzyński.

Cracovia orjentuje się momentalnie: rzut wolny zostaje wykorzystany, piłkę otrzymuje Zieliński i dolnym strzałem w róg uzyskuje drugą bramkę w 39-ej minucie.

Po pauzie obie drużyny grają „normalnie”, to znaczy „ligowo”. Kossok powrócił na boisko, ale istnienie jego jest formalne, kuleje on przez cały czas i „służy” dla straszenia bramkarza przy rzutach rożnych, albo przy biciu outów bocznych. Dobry bieg i centra Kubińskiego znajdują wykończenie w świetnej główce Zielińskiego, która przechodzi nad poprzeczką.

Drugą serję bramek rozpoczyna Malczyk w 24-ej minucie. Po ładnej kombinacji z Kisielińskim, strzela on celnie, piłka odbija się o słupek i wpada do siatki. Za chwilę Pawlak kontuzjowany schodzi na kilka minut z boiska. Cracovia jest dalej w lekkiej przewadze. Ataki gości likwiduje pewnie obrona gospodarzy. W 35-ej minucie Malczyk otrzymawszy piłkę od Zielińskiego, dolnym strzałem uzyskuje czwartą bramkę.

Nic zdaje się nie zmieni już wyniku spotkania, gdy w 43-ej minucie wśród „niewyjaśnionych bliżej okoliczności” – gwizdek i sędzia wskazuje na punkt karny. Strzał Schaerfkego ustala wynik dnia.

Sędzia p. Krajcarek dopuścił może z początku do ostrej gry, ale naogół starał się sędziować sumiennie.
Źródło: Przegląd Sportowy nr 39 (840) z 17 maja 1933 [1]



Raz,dwa,trzy

Warta poznańska należała do tych nielicznych drużyn, które w Krakowie zawsze cieszyły sie niezwykłą popularnością. Nietyiko piękna, kombinacyjna gra, czy też znany strzał, animowały zawsze smakoszów krakowskich, ale też „fair" i koleżeńska gra tego zespołu przyciągała dawniej widzów na boiska.

Niestety od pewnego czasu nastąpiła zmiana na gorsze. Drużyna poznańska nabrała cech dawniej u niej nieznanych, a mianowicie ostrości, która trąci całkiem wyraźnie brutalnością u pewnych zawodników. Doświadczyła tego Wisła w Poznaniu, przekonała się o tem 6-tysięczna publiczność na boisku Cracovii. Coś wręcz innego zapowiadały pierwsze pociągnięcia przeciwników na boisku.
Ze zdumieniem radowano się na widok pięknych podań napastników obu drużyn, na ciekawe podania prostopadłe, a przedewszystkiem na tempo dobrej gry, zmieniającej sytuacje wprost błyskawicznie. Trafiające się w tym czasie niedokładności zagrań wynikały z podenerwowania jednostek. Trwało to dość długo. Cracovia szybciej opanowała się, dlatego też stawała się z każdą minutą groźniejszą dla broniącej się Warty, której gracze miast spokoju zyskują na nerwowości, w wyniku czego gwizdek sędziego daje się coraz częściej słychać.
Zaledwie 30 minut trwał okres pięknej gry i zadowolenia widzów. Brzydkie „faule" Ofierzyńskiego doczekały się zasłużonego wykluczenia, co zresztą powinno było wcześniej nastąpić, a wówczas gra nie straciłaby może tyle na wartości.
Ocena obu drużyn możliwa jest jedynie na podstawie pierwszych 30 minut, kiedy to jeszcze grano w piłkę, a nie w nogi przeciwnika. Gra późniejsza miała w sobie dużo z polowania na konkurenta. Nierzadko trafiało się, że ofiarą zacietrzewienia padał partner, czego doświadczył Pawlak w spotkaniu z Krzyszkiewiczem.
Tego rodzaju występ, jak ostatni, nigdy nie powinien przynieść „zielonym44 co innego, niż porażki. Warta umie wygrywać, to widzieliśmy choćby w spotkaniu z Garbarnią, ale przegrywać musi się ona uczyć, jeżeli chce wrócić do pozycji z przed laty, znanej i uznanej przez całe piłkarstwo polskie.
Nic nie usprawiedliwia gości
Przegrali na skutek własnej winy, jaką było odstąpienie od gry, a przerzucenie się na walkę, której ofiarą sami padli. Walka ta wcale nie była dla Warty koniecznością. Przecież właśnie chwile przewagi Warty przypadały na okres gry, natomiast walcząc, oddawała Warta przewagę przeciwnikowi.
Od ostatniego spotkania w Krakowie nic się w umiejętnościach Warty nie zmieniło. Atak nadal jest podstawową linją drużyny, a w nim najpracowitszy Kryszkiewicz. Zawodnik ten posiada cenny dla łącznika dar nadzwyczajnej wytrzymałości fizycznej, która pozwala mu skutecznie pomagać w tyłach, by momentalnie zjawić się pod bramką przeciwnika, gdzie jest najgroźniejszym z całego ataku. Inny typ reprezentuje Knioła, spokojniejszy, bardziej technicznie wyrobiony, ale mniej pracowity.
Ze skrzydłowych Radojewski wy padł lepiej może dlatego, że Mysiak więcej uwagi poświęcał łącznikowi. Nowacki był mniej pożyteczny. Szarfke II nie był odpowiednim kierownikiem ataku, ponieważ poza łącznikami tolerował tylko skrzydła, a tem samem nie umiał prowadzić akcji na zdobywanie terenu.
Linja pomocy grała dobrze tylko z początku. Brutalność Ofierzyńskieyo spowodowała utratę kontaktu tej linji z własnym atakiem, zmuszonym potem szukać piłki w tyłach. Przykucki i Szerfke I nie imponowali. W drugiej połowie zdekompletowana ta linja miała momenty rozpaczliwe.
Słabo grali obrońcy. Flieger był chyba chory, gdyż brakło mu zwykłej szybkości i pewności strzału. Pawlak zdradzał brak rutyny w gorących sytuacjach pod bramką.
Jasnym punktem był Fontowicz, aczkolwiek nie był bez winy przy jednej bramce.
Pierwsza połowa gry Cracovii była najlepszą w b. sezonie. Tyle pracy i zapału u wszystkich jej zawodników w tym roku jeszcze nie widziano. Nic więc dziwnego, że duże umiejętności zawodników, ujawniające się w pięknych podaniach, znajdowały aplauz widowni.
Trójka obronna ma już ustaloną markę, jako niewątpliwie najpewniejsza. O niej też wyrażać się można jak najlepiej. Ale przyjemnie zdziwił atak błałoczerwonych.
Serja doskonale przemyślanych i wykonanych ataków, tak środkiem jak i skrzydłami, momentalne strzały z pozycji bez przygotowania dowodzą, że lin ja ta znacznie więcej umie i może niż dotąd ujawniała. Widocznie do wydobycia całego zasobu wartości tej linji potrzeba niecodziennej podniety, jaką były ostatnie 2 porażki z Wartą.
Jak zawęzić dotąd, Zieliński był najpracowitszym zawodnikiem ataku, a Malczyk i Kisieliński niewiele mu w tern ustępowali. Ci trzej zawodnicy od pierwszej do ostatniej minuty prowadzili akcję zaczepną niezmordowanie. Najlepsze momenty Kisielińskiego przypadały w okresie gry na skrzydle, skąd doskonale podawał do środka, a również groźnie strzelał. Malczyk i Zieliński coraz bardziej jednoczą swe wysiłki, czyniąc to teraz bardziej celowiej i skuteczniej. Kossok przez krótki czas normalnej gry wykazał, że jedynie brakuje mu jeszcze szybkości. Kubiński mało wyzyskany.
Jako całość najskromniej przedstawiała się pomoc Cracovii. Seichter przewyższał kolegów swą stałą solidnością. Mysiak odczuwa skutki choroby nogi i dlatego fizycznie wypadł słabiej. Ziżka słabszy od poprzednich, ale i on był pożyteczny.
Skład drużyn i przebieg gry.
Cracovia: Otfinowski, Lasota, Pająk, Seichter, Ziżka, Mysiak, Kubiński, Zieliński, Malczyk, Kossok Kisieliński.
Warta: Fon to wica, Pawlak, Flieger, Przykucki, Ofierzyński, Szerfke I, Radojewski, Knioła, Szerfke II, Kryszkiewicz, Nowacki. Już pierwsza minuta gry przynosi próżną sytuację pod bramka Cracovii. Wybiegający Otfinowski mija się z piłką, a strzał Warty ześlizguje się ze słupka w aut. Cracovia rewanżuje się atakami. które dochodzą do Fontowicza pięknie je wyłapującego. Nie może natomiast uchronić bramki przeć strzałem Kubińskiego w 6 min., skierowanym sam róg.
W dwie minuty potem Kossok świetnie mija obronę i zbliska trafia w Fon to wieża, odbitą piłki poprawia Kisieliński znowu w Fontowicza. Pod niecenie wzrasta, gdy Cracovia składnie coraz częściej zmusza bramkarza Warty do interwencji Rzuty wolne mnożą się, Fontowicz dużo broni między innemi zbiera z nóg Kossoka piłkę, ratując znowu świetnie.
Przygnieciona Warta posługuje się rękami zawijając „wolne", mało korzystnie wykonywane Ataki Warty są naogół bardzo rzadkie, ab zawsze noszą groźną markę. W pewnym momencie Kryszkiewicz znajduje się sam przed bramki lecz Seichter zdołał jeszcze wyzyskać niezdecydowanie i odebrał mu piłkę.
Gra przybiera na ostrości. Kossok cierpi najbardziej wskutek silnej opieki Ofierzyńskiego. Kilki z rzędu „fauli" spotyka się tylko z wolnym, wreszcie po skrzywdzeniu Malczyka decyduje się sędzia na usunięcie Ofierzyńskiego, podczas gdy tymczasem Kossoka musiano już po przednio znieść z boiska. Ostrość maleje nieznacznie. Ataki Cracovii trwają i przynoszą jej drugi punkt przez Zielińskiego po wolny Kubińskiego. Po przerwie
Kossok pojawia się i statystuje na lewem skrzydle niepotrzebnie, gdyż nie jest absolutnie zdolny do czegokolwiek. Gra traci wiele ze swej wartość- natomiast jest nadal ostrą, a dlatego ustawicznie słychać gwizd sędziego. Akcyj kombinowamych mniej teraz widać. Częściej wysiłki siłowe. Udany przebój Kubińskięgo w pewnej chwili dochodzi do Zielińskiego, który głową przenosi Niedługo potem Kisieliński pięknie strzela voleyem. Przewaga Cracovii trwa nieprzerwanie przynosi w 24 m. dalszy punkt przez Malczyka. Tenże podwyższa wynik w 35 min. po bardzo ładnej kombinacji z Zielińskim. Przy końcu zawodów Warta wyzyskuje zmoczenie Cracovii i zagra jej, jednakże Olfinowski gra pewnie. Najzupełniej niespodziewanie gwizd sędziego w 45 min. przerywa grę i sędzia wyznacza karny rzut przeciw Cracovii, co daje Warcie jedyny punkt. Co skłoniło sędziego do odgwizdania karnego, kiedy dziesiątki identycznych sytuacyj nie gwizdał w ciągu tego spotkania, to już pozostanie jego tajemnicą.

Nie można jednak p. dr Krajcarkowi odmówić dobrej woli.
Pasikonik
Źródło: Raz,dwa,trzy nr 20 z 16 maja 1933


Mecze sezonu 1933

Grzegórzecki Kraków 1933-02-26 Cracovia - Grzegórzecki Kraków 3:2  Slavia Ruda Śląska 1933-03-05 Cracovia - Slavia Ruda 5:2  Stadion Królewska Huta 1933-03-12 Cracovia - Stadion Królewska Huta 7:1  Policyjny Katowice 1933-03-19 Cracovia - Policyjny Katowice 5:0  Pogoń Katowice 1933-03-25 Cracovia - Pogoń Katowice 3:1  Podgórze Kraków 1933-04-02 Cracovia - Podgórze Kraków 3:0  Warszawianka Warszawa 1933-04-08 Warszawianka Warszawa - Cracovia 0:2  Legia Warszawa 1933-04-09 Legia Warszawa - Cracovia 2:2  DFC Praga 1933-04-17 Cracovia - DFC Praga 1:3  Floridsdorfer Wiedeń 1933-04-30 Cracovia - Floridsdorfer Wiedeń 1:1  Wisła Kraków 1933-05-03 Wisła Kraków - Cracovia 1:1  Warta Poznań 1933-05-14 Cracovia - Warta Poznań 4:1  Garbarnia Kraków 1933-05-21 Garbarnia Kraków - Cracovia 1:1  Ruch Chorzów 1933-05-28 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 4:1  Miasto Frysztat 1933-06-05 Frysztat - Cracovia 5:3  Wisła Kraków 1933-06-11 Cracovia - Wisła Kraków 3:0  Podgórze Kraków 1933-06-15 Podgórze Kraków - Cracovia 2:4  Warta Poznań 1933-06-25 Warta Poznań - Cracovia 0:2  Garbarnia Kraków 1933-07-02 Cracovia - Garbarnia Kraków 1:3  Ruch Chorzów 1933-07-09 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 2:0  Wisła Kraków 1933-07-22 Cracovia - Wisła Kraków 1:0  Garbarnia Kraków 1933-07-23 Garbarnia Kraków - Cracovia 4:2  Hakoah Wiedeń 1933-07-29 Cracovia - Hakoah Wiedeń 2:2  2 Pułk Lotników 1933-08-03 Cracovia - 2 Pułk Lotników 6:1  Bocheński Bochnia 1933-08-06 Cracovia - Bochenski Bochnia 4:2  Concordia Zagrzeb 1933-08-12 Cracovia - Concordia Zagrzeb 3:2  Slovan Bratysława 1933-08-14 I.ČsŠK Bratislava - Cracovia 1:4  FC Nitra 1933-08-15 AC Nitra - Cracovia 2:2  Legia Warszawa 1933-08-20 Cracovia - Legia Warszawa 6:2  Pogoń Lwów 1933-08-27 Pogoń Lwów - Cracovia 3:1  Wisła Kraków 1933-09-03 Cracovia - Wisła Kraków 1:3  Rapid Wiedeń 1933-09-13 Rapid Wiedeń - Cracovia 6:0  Ruch Chorzów 1933-09-24 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 3:1  ŁKS Łódź 1933-10-01 ŁKS Łódź - Cracovia 0:1  Pogoń Lwów 1933-10-08 Cracovia - Pogoń Lwów 3:1  Plik:Strzelec Zakopane herb.png 1933-10-15 Strzelec - Cracovia 1:5  Wisła Kraków 1933-10-22 Wisła Kraków - Cracovia 1:1  ŁKS Łódź 1933-10-29 Cracovia - ŁKS Łódź 3:2  Legia Warszawa 1933-11-05 Legia Warszawa - Cracovia 2:2  Ruch Chorzów 1933-11-12 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 1:2