1925-06-01 Cracovia - Vasas Budapeszt 0:4
|
 Kraków, poniedziałek, 1 czerwca 1925
(0:1)
|
| ||||||||||
| Skład: Malczyk (Latacz) Gintel Fryc Strycharz Cikowski Zastawniak Kubiński Chruściński Kałuża Ciszewski Sperling |
Sędzia: Stanisław Ziemiański z Krakowa
|
|||||||||||||||||||
Bramki
| Mecze poprzedniego dnia: | Mecze tego dnia: | |
|
|
|
Zapowiedź meczu
Opis meczu
Tygodnik Sportowy
Toteż przykro było patrzeć na nieuchronną klęskę białoczerwonych, widocznie niedysponowanych i zdeformowanych, wobec przeciwnika w świetnej kondycji, grającego z zapałem, brawurą i stylowo. Naturalnie cyfrowa klęska Crac. jest grubo przesadzona, niemniej bowiem jak dwa rzuty karne dopomogły Węgrom do uzyskania tak efektownego wyniku, podczas gdy Crac. nietylko nie wyzyskała karnego, mogącego jej dać w I. połowie wyrównanie, ale ponadto całego szeregu pozycji, które się prosiły o efekt końcowy. Z wyjątkiem prawej strony (Kubiński, Strycharz, Gintel) cała reszta grała poniżej swej zwykłej formy i ani w przybliżeniu nie dorównywała przeciwnikowi, który był znakomicie wyrównany i jednolity, a nadto posiadał kilka wybitnych indywidualności w reprezentatywnym Takacsu, Szentmiklossym, Himmerze i Tomecsku, nie zapominając o najlepszym na boisku prawym obrońcy Rotterze i centrze ataku Jellinku.
Goście byli we wszystkich linjach lepszymi technicznie i taktycznie, startem i biegiem, wytrzymałością i tempem, jednolitością akcji i orjentacją. A szczególnie atak grał wspaniale, efektownie i skutecznie. Gros zasługi przypada w udziale znakomitemu Takascowi i Rotterowi, pierwszemu jako wykonawcy 3 bramek, drugiemu jako defenzorowi w najgroźniejszych sytuacjach.
1-szą bramkę zdobywa Takacs z karnego. Zastawniak nie wykorzystuje karnego tuż przed przerwą. Po pauzie dopiero goście opanowują pole gry i z łatwością przekraczają linje obronne gospodarzy. Wspaniałą drugą bramkę uzyskał zaraz po przerwie również Takacs z podania Szentmiklossy’ego, puszczając piorunową bombę tuż pod poprzeczkę. Następny karny daje temuż graczowi sposobność do zdobycia „hat trick’u”. Bramkarz Latacz, zastępujący skontuzjonowanego Malczyka, grający całkiem dobrze, nie bronił karnego na rozkaz kapitana drużyny Fryca, na znak protestu.
Osobny rozdział należy się sędziemu p. Ziemiańskiemu. Naogół nie sędziował wcale źle, powiedziałbym tylko, że był uparty i złośliwy. Kilka jego, zupełnie zresztą ludzkich, omyłek spowodowało rozdrażnioną fanatyczniejszą część publiczności do niemiłych wykrzyków i docinków pod jego adresem. Nie ulega wątpliwości, że sędzia powinien się starać jaknajlepiej grę obserwować, a uczynić to może lepiej zbliska, to znaczy biegnąc również w stronę toczącej się akcji, ale przyznać też trzeba, że sędzia z boku lepiej może rozstrzygać, szczególnie o ofside’ach, w których celuje Cracovia, a także w cieniu lepiej widzieć, niż prażony słońcem. Zdenerwowana jednak publika, w trosce o rezultat gry wobec widocznie gorszej formy Crac., posunęła się nieco za daleko w swych atakach na sędziego, którego omyłek nie można, mimo jego znanej sympatji ku Wiśle, nazwać rozmyślnemi. Te ataki publiczności odczuł p. Ziemiański widocznie jako prowokację i zamiast zrobić malutką koncesję i udać się od czasu do czasu także na słoneczną część boiska, zareagował świadomie i złośliwie jeszcze bliższem cofnięciem się ku bokowi trybuny tak, że narażony był bezpośrednio na djalogi z widzami, czego sędzia winien możliwie unikać, zamykając często swe wrażliwe uszy przed kaprysami gadatliwej i często niesprawiedliwej publiczności. Ten za bliski kontakt, ta prowokacja i reakcja, ten mecz p. Ziemiańskiego ze zwolennikami Crac., spowodował dalsze, częstsze już pomyłki, fatalne nawet w skutkach i zbyt pochopne, gdy chodzi o zarządzanie karnych rzutów. Stąd oburzenie widzów, masowa suggestja z galerji na graczy, rezygnacja widzów i graczy, - nieuchronna klęska. Niestety, wszyscy 4 sędziowie wszystkich 4 meczów świątecznych mieli kiepski dzień. Naturalnie nie obeszło się przeto bez oznak niezadowolenia.Źródło: Tygodnik Sportowy nr 23 z 3 czerwca 1925
Kurjer Sportowy
Do zawodów tych wystąpiła Cracovia w komplecie, t.j. z Kałużą i Cikowskim. Przypuszczano więc, że gra będzie na wysokim poziomie. Przykre jednak rozczarowanie spotkało licznie zebraną publiczność. Cracovia grała słabo, niedyspozycja kilku graczy była widoczna. Najbardziej niedysponowany był atoli sędzia p. Ziemiański. Rozstrzygnięcia jego w trzech czwartych były fałszywe i krzywdziły głównie gospodarzy. Nie posądzamy p. Z. o stronniczość czy też uprzedzenie wobec Cracovii. Faktem jednak jest, że Vasas swe wysokie zwycięstwo zawdzięcza w głównej mierze sędziemu. Vasas był drużyną lepszą i zasługiwał na zwycięstwo, ale zwycięstwo różnicą czterech bramek to „zasługa” słabej formy kierownika zawodów. Trudno zaś dziwić się, że p. Ziemiański sędziował źle. Od początku do końca trzymał się jednej linji bocznej. Na dystans 50-65 metrów orzekać o wydarzeniach na boisku, to chyba conajmniej ryzykowne. Ewentualne tłumaczenie się, że czynił to, aby go nie raziło słońce nie wytrzymuje krytyki. Zasadniczym wymogiem dla sędziego jest kontakt z piłką. A p. Ziemiański, może „na złość” demonstrującej publiczności przez 90 minut był w sprzeczności z tą zasadą. P. Z. jest sam zbyt dobrym teoretykiem, aby nie uznał słuszności zarzutów. Ale przez to nie naprawi krzywdy wyrządzonej Cracovii, a trudno mu będzie naprawić i swoją reputację w Krakowie. Zdaje się, że Warszawa i Toruń miały rację nie szczędząc słów krytyki po tamtejszych występach p. Ziemiańskiego. Vasas jest drużyną o doskonałej klasie. Technicznie doskonały, kombinuje pięknie i co najważniejsze w błyskawicznym tempie, a w odpowiednim momencie napastnicy węgierscy potrafią także i strzelić. Momentalnie z defenzywy, do której ściąga się bez skrupułu cała drużyna przechodzi do ataku, przyczem szczególnie posyła się w bój świetne, zwłaszcza lewe, skrzydła. Pomoc jest nieco słabsza, pracuje głównie obrona. Świetny natomiast jest prawy obrońca, którego można postawić w rzędzie najlepszych obrońców, jakich dotychczas spotkaliśmy w Krakowie. Bramkarz miał niewiele pracy. Cracovia miała swój kiepski dzień, a to mówi chyba wszystko. Kałuża, kontuzjowany nie powinien był grać, gdyż statystował na boisku. Ciszewski przechodzi zdaje się okres słabości. Sperling cierpi na tem, a nadomiar złego popadł w starą manierę. Nie pilnuje linji i bawi się piłką zamiast podciągnąć czy centrować. Chruściński pracowity, lecz pod bramką najzupełniej zawiódł. Miał zaś tyle sposobności do uzyskania bramki, że sam mógłby mecz wygrać. Kubiński słaby i jakby leniwy. Zgranie szwankowało, napastnicy po stracie piłki nie cofali się dość rychło z powrotem, strzelali i mało i kiepsko, ale zato stale pozwalali się kryć przeciwnikowi. Trudno faktycznie było pomocnikom znaleźć w polu swego napastnika. Na Cikowskim widoczny brak treningu, pomimo to zadużo wózkuje. Strycharz pracowity i ofiarny jak zwykle, jest tym chlubnym wyjątkiem, który wytrzymuje tempo. Gintlowi dużo brak do jego zwyczajnej formy. Fryc przeucza się. I w niedzielę i w poniedziałek zastosowywał swój system tylko w koniecznych wypadkach. Latacz nie popsuł nic, parę piłek schwytał nawet wcale dobrze, ale wykop… pożal się Boże. O przebiegu gry można krótko napisać, że gra była prawie cały czas równomiernie rozłożona. Czasem nawet, po nagłym przypływie ochoty, Cracovia miała lekką przewagę. Brak jednak energji w sytuacjach podbramkowych, a także wzruszająca nieporadność, są przyczyną, że nie uzyskała nawet honorowego punktu. Węgrzy uzyskują pierwszą bramkę z rzutu karnego za rękę, przyczem sędzia nie zauważył bezpośrednio przedtem dwukrotnego spalonego. Na dwie minuty przed pauzą sędzia dyktuje zupełnie bez uzasadnienia karny rzut przeciw Vasasowi. Zastawniak bije tak, że bramkarz broni.
Po pauzie Cracovia przygniata, lecz bezskutecznie. W 15 m. uzyskują Węgrzy pięknym strzałem drugą bramkę. W 31 min. karny przeciw Cracovii także bez powodu. Bramkarz z polecenia kapitana wychodzi z bramki. Takacs strzela więc w pustą. Na pochwałę demonstracja taka nie zasługuje w każdym razie. Białoczerwoni, widząc, że i Węgrom i sędziemu nie poradzą przestają grać. W parę minut potem lewy skrzydłowy ucieka ze spalonej pozycji, centruje a środkowy strzela czwarty punkt. Wkrótce potem koniec zawodów i głośnego, a nieustającego przez cały ich przeciąg koncertu protestów i okrzyków publiczności skierowanego przeciw sędziemu.Źródło: Kurjer Sportowy nr 13 z 3 czerwca 1925
Przegląd Sportowy
Bem.
Źródło: Przegląd Sportowy nr 22 (211) z 3 czerwca 1925 [1]
1925-03-01 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 5:0 
1925-03-08 Cracovia - Wawel Kraków 2:0 
1925-03-15 Cracovia - TKS Toruń 5:1 
1925-03-22 Cracovia - Polonia Warszawa 9:1 
1925-03-29 Cracovia - I.ČsŠK Bratislava 2:4 
1925-04-05 Cracovia - Czarni Lwów 3:2 
1925-04-12 Cracovia - Nürnberger FV 9:1 
1925-04-13 Cracovia - Čechie Karlín 1:1 
1925-04-18 Cracovia - III Kerület Budapeszt 2:5 1925-04-19 Cracovia - III Kerület Budapeszt 2:2 
1925-04-26 Cracovia - SK Pardubice 3:0 
1925-05-03 Wisła Kraków - Cracovia 5:5 
1925-05-10 Cracovia - Union Žižkov 2:3 
1925-05-21 Pogoń Lwów - Cracovia 3:0 
1925-05-24 Cracovia - Viktoria Žižkov 1:0 
1925-05-31 Cracovia - Gallia Club Paryż 7:1 
1925-06-01 Cracovia - Vasas Budapeszt 0:4 1925-06-11 Czarni Lwów - Cracovia 0:1 
1925-06-13 Cracovia - Hasmonea Lwów 4:0 
1925-06-14 Cracovia - Wacker Wiedeń 1:5 1925-06-21 Cracovia - Pogoń Lwów 0:1 
1925-06-29 Cracovia - Vienna 2:1 
1925-07-05 Makkabi Kraków - Cracovia 0:2 
1925-07-26 Cracovia - ČAFC Královské Vinohrady 5:0 1925-08-05 Cracovia - Vienna 3:2 
1925-08-09 Cracovia - Hakoah Graz 1:0 
1925-08-23 Cracovia - Sparta Kraków 10:0 1925-08-30 Cracovia - Makkabi Kraków 6:0 
1925-09-13 Cracovia - 1.FC Katowice 6:2 1925-09-19 Cracovia - Wawel Kraków 2:0 
1925-09-20 Cracovia - AKS Królewska Huta 5:1 
1925-09-27 Cracovia - Krowodrza Kraków 2:0 1925-10-17 Cracovia - Viktoria Žižkov 1:3 1925-10-18 Cracovia - Viktoria Žižkov 5:1 1925-10-25 Polonia Warszawa - Cracovia 2:2 1925-11-08 AKS Królewska Huta - Cracovia 0:7 
1925-11-11 Cracovia - Uniwersytet Jagielloński 1:5 1925-11-15 1.FC Katowice - Cracovia 4:1 1925-11-22 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 2:2 1925-11-29 Cracovia - Wawel Kraków 7:0