1922-08-27 Pogoń Lwów - Cracovia 3:2

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pierwsza w historii porażka Cracovii na wyjeździe w oficjalnych rozgrywkach.
Pierwsza w historii porażka Cracovii w Mistrzostwach Polski.


Herb_Pogoń Lwów

Trener:
Karl Fischer
pilka_ico
Mistrzostwa Polski grupa południowa , 5 kolejka
niedziela, 27 sierpnia 1922

Pogoń Lwów - Cracovia

3
:
2

(1:1)



Herb_Cracovia

Trener:
Imre Pozsonyi
Skład:
Haczewski
Olearczyk
Ignarowicz
Schneider
Wójcicki
Gulicz
Juras
Batsch
W. Kuchar
Garbień
Słonecki

Ustawienie:
2-3-5

Sędzia: Zygmunt Rosenfeld z Bielska
Widzów: ok. 5 000 „ok.” nie może być przypisane do zadeklarowanego typu liczbowego o wartości 5000.

bramki Bramki
Batsch (28')

Juras (49')
Batsch (60')
1:0
1:1
2:1
3:1
3:2

Chruściński (34')


Reyman (76')
Skład:
Popiel
Gintel
Fryc
Strycharz
Cikowski
Synowiec
Mielech
Reyman
Chruściński
Zimowski
Sperling

Ustawienie:
2-3-5



Zapowiedź meczu

Opis meczu

Wiadomości Sportowe

Relacja z meczu w tygodniku Wiadomości Sportowe cz.1
Relacja z meczu w tygodniku Wiadomości Sportowe cz.2
Zawody te były największą senzacją jesienną sportowego Lwowa, to też ściągnęły rekordową ilość widzów na boisko Pogoni, mimo wysokich wstępów, deszczowej pogody i błota. Obie drużyny wystąpiły w swych najlepszych składach:

(...)

Gra nie stała na wysokim poziomie, gdyż grząskie i śliskie boisko, a zwłaszcza wielka błotnista kałuża pod jedną bramką, utrudniały wszelkie kombinacje obu drużyn, które nie mogły rozwinąć należycie swej techniki. Pogoń grała z ogromną ambicją. Cracovia natomiast lepiej zgrana, nie wykazała wielkiej ambicji. W Cracovii najlepszymi byli Gintel i Cikowski. Synowiec miał ciężką pracę z Batschem – Jurasem. W napadzie najlepszym Szperling; swoim szpurtem, centrami, stwarzał on niebezpieczne momenty pod bramką gospodarzy. Środkowa trójka napadu słaba. Popiel zawinił swym ryzykownym wybiegiem jedną bramkę; pozatem obronił bardzo ładnie kilka niebezpiecznych strzałów. W Pogoni doskonała dwójka Garbień – Wacek Kuchar; pierwszy swoimi klasycznymi przebojami, drugi pracowitością, u Batscha widać postępy i wracanie do formy. W pomocy wyróżnił się Gulicz i Schneider. Olearczyk doskonały, natomiast Ignarowicz zawiódł. Haczewski niepewny.

Zaczyna Pogoń. Gra z początku bardzo nerwowa i to obustronnie. Pogoń uzyskuje przewagę nad gośćmi i zaczyna całą serję niebezpiecznych ataków. Już w 4 minucie strzela Batsch, ale bez skutku. Po pewnym czasie Cracovia otrząsa się z przewagi Pogoni i przypuszcza szereg ataków. Bardzo silny strzał Szperlinga w 15 min. przechodzi obok słupka. Pogoń momentalnie rewanżuje się, ale „bombę” Garbienia broni Popiel. 18 minuta przynosi krytyczny moment dla Pogoni, z którego ta wychodzi jednak bez szwanku. Dopiero 28 minuta przynosi pierwszą bramkę dla Pogoni, strzeloną przez Batscha, powitaną huraganem oklasków. Wolny dla Pogoni za faul, strzela Chruściński do bramki, ale Haczewski broni pewnie. Cracovia częściej atakuje i wreszcie Chruściński z podania Mielecha uzyskuje wyrównującą bramkę. W 35 minucie następuje bardzo groźny moment dla Cracovii: Pogoń strzela kilkakrotnie do bramki Cracovii z kilku metrów odległości, ale piłka zawsze odbije się od kogoś i wreszcie wraca na środek boiska. Mielech schodzi z boiska w 41 minucie z powodu kontuzji. Po zmianie pół uzyskuje Pogoń bezwzględną przewagę, ale nie może jej należycie cyfrowo uwydatnić, z powodu taktyki „jednobackowej” Cracovii. Przewaga ta znalazła swój wyraz już w 4 minucie, gdzie Juras efektownym strzałem zdobył drugi punkt dla Pogoni. W 15 minucie zdobywa Batsch 3 bramkę z ładnej kombinacji Słonecki-Wacek-Batsch. Cracovia podniecona utraconymi bramkami zaczyna grać lepiej, wyzwala się z pod supremacji Pogoni i napiera coraz częściej i wreszcie w 31 minucie zdobywa Reyman drugą bramkę z podania Mielecha. Pod koniec Pogoń znów w ataku. W 37 minucie Wacek Kuchar kopie Popiela w głowę i gra musiała być na dwie minuty przerwana. Obustronne ataki nie zmieniają jednak wyniku. Sędzia p. Rosenfeld z Bielska na ogół dobry. Rogów 3:3.
Ka-el.
Źródło: Wiadomości Sportowe nr 25 z 28 sierpnia 1922


Sport

Relacja z meczu w lwowskim tygodniku Sport
27 sierpnia. Mistrzostwo Polski południowej. Boisko Pogoni.

Prawie że decydujące o pierwszem miejscu w mistrzostwie Polski (grupa południowa), spotkanie przyniosło zasłużone zwycięstwo Pogoni, po zaciętej i nerwowej obustronnie walce. Wynik nie odpowiada może w zupełności stosunkowi sił, jednak bezsprzecznie jest wiernym obrazem przebiegu gry i akcji rozwiniętych przez obie strony. Zespół zwycięzców a zespół zwyciężonych różnią się zasadniczo. Pierwsi owiani niezmiernie żywym temperamentem, znakomici biegacze i bardziej wytrzymali, drudzy lepsi bezwzględnie w taktyce i rutynie, traktują walkę z zimną krwią i spokojem. Zarówno Pogoń jak i Cracovia nie przedstawiają jednolitych grup w drużynie. Pogoń ma najlepszych graczy w napadzie i w tej części drużyny leży główna jej siła i źródło powodzenia. Natomiast Cracovia naodwrót rozporządza doskonałymi tyłami a słabym i niedostrajającym się do nich napadem. Przejdźmy teraz szczegółowo poszczególne linje obu zespołów i ich zdolność i wartość bojową, opierając się na ostatniej grze tych drużyn.

Porównując napad Pogoni i Cracovii musimy przyznać wyższość napadowi Pogoni, któremu nieprzeciętna zdolność strzałowa trójki środkowej, zwinność jej, siła fizyczna, przebój i dobry bieg pozwalają na rozwinięcie bezwzględnie bardziej energicznych i niebezpiecznych ataków na bramkę przeciwnika. Z drugiej strony jednak napastnicy Cracovii zdradzają więcej skłonności do stylu i systemu i do bardziej obmyślanych akcji. Są to jednak, jak zaznaczam, narazie tylko skłonności, bo obecny skład napadu Cracovii jest dotychczas mało zgrany a większość to młodzi i mało rutynowani gracze. Kombinacyjnie i orjentacyjnie napad Pogoni pozostawia dużo jeszcze do życzenia. Tyły Cracovii górują nad tyłami Lwowiaków, a przedewszystkiem odnosi się to do obrońców. Wprawdzie różnica w technice jest już dziś bardzo minimalna, ale poziom taktyczny jest wyższy u Cracovii. Widzieliśmy znakomitą destrukcyjnie robotę obrońców Cracovii, którzy zorjentowawszy się w grze trójki środkowej Pogoni, stale unieszkodliwiali ich akcję, stosując system jednego obrońcy. Bardzo dobrze sekundowała im w tem pomoc. Takich spalonych było blisko 20. Pozatem obstawiali przeciwnika bez zarzutu. Te same linje drużyny lwowskiej przedstawiały się, jak już zaznaczyłem gorzej pod względem taktyki i wzajemnego zrozumienia. Bramkarze nie ustępują sobie wzajemnie.

Przebieg gry.

Skład Cracovii: Popiel; Gintel, Fryc; Strycharz, Cikowski, Synowiec; Mielech, Zimowski, Reyman, Chruściński, Szperling.

Skład Pogoni: Haczewski; Olearczyk, Ignarowicz; Szneider, Wójcicki, Gulicz; Juras, Batsch, W. Kuchar, Garbień, Słonecki.

Zaczyna Pogoń, przedostając się szybko na pole przeciwnika i pierwsza przeprowadza ataki. Jeden z nich kończy Batsch ostrym strzałem nad poprzeczką (4'). Wogóle strzałów obustronnie mało, bo obrońcy starają się za wszelką cenę do strzału nie dopuścić. Z kolei ataki Cracovii i parę ładnych momentów obrońców Pogoni (w 13' Olearczyk broni bardzo ładnie głową). W minutę później Szperling strzela niebezpiecznie tuż obok słupka. 16' Garbień po pięknej akcji solowej strzela bramkarzowi w ręce. 18' przynosi krytyczny moment pod bramką Pogoni, z którego obrońcy Pogoni wychodzą zwycięsko. Zmienne ataki trwają w dalszym ciągu. W 28' pada pierwsza bramka dla Pogoni strzelona przez Batscha. Spokój i zimna krew tego gracza zadecydowały o zdobyciu pierwszego punktu. Niedługo potem ma Haczewski sposobność wykazania swej dobrej klasy, broniąc pewnie rzut wolny z linji karnej, uderzony znakomicie przez Cikowskiego. Cracovia wyrównuje w 34' z ładnej centry Mielecha. Gracz ten w ogólności zawodził, a brak treningu i ciężkość była aż nadto widoczna, jednak centry jego były obliczone i precyzyjne. Do połowy jeszcze tylko jeden ważniejszy epizod: mianowicie w 35' święcił się pewny drugi punkt dla Pogoni. Naogół w pierwszej połowie ataki były zmienne, z lekką przewagą Pogoni.

Po zmianie połów zabiera się Pogoń energicznie do pracy i już w 4' uzyskuje Juras dalekim strzałem drugą bramkę. Odtąd nie schodzi Pogoń z pola przeciwnika przez dłuższy czas. Obrońcy i pomoc Cracovii mają bardzo gorące chwile. Środkowy pomocnik Cracovii Cikowski do pauzy wyborny destrukcyjnie i konstrukcyjnie, wyczerpuje się, gra już tylko defenzywnie i to nie bardzo skutecznie. W 15' centruje Słonecki, Batsch chwyta piłkę i z najbliższej odległości pakuje poraz trzeci w siatkę. Utrata trzech punktów działa bardzo deprymująco na grę Cracovii, silna przewaga Pogoni utrzymuje się aż do 30'. W 31' przeprowadza Cracovia atak i Reyman uzyskuje drugi punkt dla swych barw. To działa ożywczo na Cracovię która opanowuje się i wszelkimi siłami dąży do wyrównania wyniku, to też ostatnie minuty prawie należą do niej. W drugiej części gry zatem miała Pogoń bardzo znaczną przewagę i potrafiła ją mimo celowej pracy tyłów Cracovii zaznaczyć cyfrowo. Natomiast po utracie drugiej bramki nie potrafiła opanować nerwów, co uwydatniło się szczególnie w grze pomocy i obrońców, którzy w krytycznych momentach grali bardzo niepewnie.

Z drużyny Pogoni najlepszym był tego dnia Olearczyk, miał zaiste bardzo dobre momenty i bronił pewnie zarówno w ciężkich jak i niekrytycznych sytuacjach. Nie ustępował mu też Gulicz, który unieszkodliwiał zupełnie Mielecha i prawego łącznika. Reszta drużyny odpowiedziała w zupełności swemu zadaniu, a szczególnie napad. Z gości na wyróżnienie zasługują całe tyły. Napad pracował w miarę możności a najlepszym był Szperling. W ciągu drugiej połowy zmieniali się napastnicy Cracovii dwukrotnie między sobą.

Zawody prowadził p. Rosenfeld. Naogół wywiązał się dobrze ze swego zadania, jednak moim zdaniem przeczulał się zbyt pozycjami spalonymi i wskutek tego odgwizdał kilka nieistniejących, a zamało uwagi poświęcał foulom.

Nakoniec parę słów o zainteresowaniu, jakie wywołały te zawody. Walki tych dwu starych i zasłużonych pionierów sportu polskiego posiadają od dawna niepowszednią siłę przyciągającą i dla niejednych stanowią z pewnością najbardziej denerwującą atrakcję. Tak i tym razem zainteresowanie w całej Polsce było ogromne. Nasz telefon redakcyjny dzwonił do późnej nocy w niedzielę. Co chwila prosił ktoś o wynik. Kraków, Warszawa, Zakopane i t d., przeszło 20 miejscowości zapytywało nas o wynik.
Źródło: Sport nr 25 z 1 września 1922


Przegląd Sportowy

Najważniejsze może spotkanie w rozgrywkach o mistrzostwo Polski przyniosło zwycięstwo lwowskiej Pogoni, która z szaloną ambicją o nie walczyła. Mecz całym swoim przebiegiem dawał do poznania, że walka jest decydująca. Wprawdzie rewanżowa gra w Krakowie może przynieść dwa punkty Cracovii, lecz stosunek bramek wróży raczej Pogoni zwycięstwo. Mecz, który wywołał wielkie zainteresowanie, odbył się niestety na rozmokłem boisku, częściowo w deszczu. Mimo tych warunków atmosferycznych, publiczności zebrało się około 5000 - cyfra na Lwów rekordowa. W pierwszej połowie Pogoń broni się na terenie zupełnie błotnistym, w drugiej połowie Cracovia.

(...) Grę prowadził p. Rosenfeld bardzo spokojnie i z wielką rutyną. Okrzyki publiczności pod jego adresem były zupełnie nieuzasadnione i najwyższy czas by publiczność pozostawiła sędziemu prowadzenie zawodów.

Zaczyna Pogoń i otrzymuje w posiadanie piłkę. Strzały idą obok słupków. Wacek strzela na out z pewnej pozycji. Powoli Cracovia zyskuje spokój i gra staje się otwartą, zyskuje na tempie. Ładną centrę Mielecha broni Olearczyk głową. Ataki krakowian coraz częstsze, strzały niepewne na out. Piłka przenosi się z jednego pola na drugie, ataki obustronne, Pogoń często nieuważa na spalone. Cracovia dobrze wyzyskuje system jednego obrońcy. Ostry strzał Garbienia broni ładnie Popiel, wolny do Pogoni ratuje Ignarowicz. Tempo ostre. Przewaga Cracovii. Popiel kilkakrotnie broni wybiegając z bramki - zbyt ryzykownie. Ostry strzał Chruścińskiego - róg, niewyzyskany w 23 min. Bacz przedziela się z piłką, Popiel wylatuje - niepotrzebnie - piłka wyślizguje mu się z rąk - Bacz strzela w pustą bramkę. Pogoń prowadzi 1:0 w 27 min. Wolne dla Pogoni następują zbyt często. Za przytrzymanie gracza przez Wójcickiego - wolny rzut, obroniony przez Haczewskiego. Mielech mija pomoc, centruje, Chruściński z kilku metrów pewnie strzela. 1:1, (34 minuta). W chwilę potem ciekawa walka pod bramką Cracovii. Gracze Pogoni kilka razy strzelają na oślep - piłka odbija się od obrony, aż nareszcie Gintel wyjaśnia sytuację. Mielech wskutek nadwyrężenia nogi schodzi i Cracovia gra ostatnie 5 min. tej połowy i z początkiem drugiej bez niego.

Po pauzie znowu Pogoń naciska. Sędzia napomina Gulicza za niesportowe zachowanie się. Rzut sędziowski, piłkę dostaje Schneider, podaje Jurasowi i ten w 4 min. ładnie górą strzela. Popiel wywraca się i Pogoń zdobywa drugą bramkę. Gra w następnych momentach w ostrem tempie, z dużą przewagą Pogoni prowadzona. U Cracovii widać jakby zniechęcenie lub zmęczenie, Pogoń brawuruje. Liczne strzały, przeważnie Garbienia i Bacza unicestwia obrona Cracovii. Fryc odbija piłkę na róg w 13 min. Moment b. groźny, sytuację ratuje Strycharz. W chwilę potem Słonecki ucieka, centruje, piłka mija Wacka, obrońcę Cracovii i Bacz pewnie strzela. 15 minuta 3:1! Publiczność podniecona, daje temu wyraz coraz częstrzemi okrzykami. Gracze krakowscy nie pracują tak jak w pierwszej połowie, Pogoń wytęża wszystkie siły. Strzał Jurasa łapie Popiel, Reyman bije na out. Po zderzeniu pod bramką Pogoni sędzia napomina Szperlinga. Gra przenosi się powoli na środek placu, Cracovia próbuje wyrównać. Następują strzały ostre i dalekie, które łapie Haczewski. Kilka razy nawet Fryc strzela na bramkę. W 31 min. Reyman z podania Mielecha uzyskuje drugą bramkę. Dwa rogi dla Pogoni i Cracovii niewyzyskane. Wacek startuje do podanej naprzód piłki i wpada na Popiela, który broni robinzonadą. Wskutek tego zdarzenia i rozbicia Popiela gra zostaje na kilka minut przerwana. Do końca pozostaje jeszcze 8 minut, które obie strony starają się za wszelką cenę wyzyskać - jednak napróżno. Mimo ostrych ataków, obrony tak Pogoni jak i Cracovii nie dopuszczają do zmiany wyniku. Minutę przed końcem róg do Pogoni - sytuacja niepewna, wyjaśniona przez Kuchara. Strzał Mielecha tuż obok słupka, i gwizd sędziego. Stosunek rogów 3:3, wolnych 30:1! na korzyść Cracovii. Wielka liczba wolnych przeciw Pogoni powstała z powodu spalonych, ale i zbyt częste foule graczy Pogonii do tego się przyczyniły.

W Cracovii doskonale bronił Gintel, back ten jest rzeczywiście bezkonkurencyjnym. Cikowski pracował ponad siły, Synowiec rutyną wyjaśnił wiele sytuacyj. Ci trzej też uniemożliwili dobremu atakowi Pogoni wiele pewnych pozycyj. Fryc dobry, lecz często niepewny. Popiel za daleko wybiega przez to bardzo się naraża i zbyt wiele ryzykuje. Atak nie rozwinął tej siły przebojowej, co dawny napad Cracovii. Najlepszym był Szperling, lecz obstawiany pilnie. Mielech jeszcze nie gra tak jak w zeszłym roku. Środkowa trójka nie zastąpiła Kałuży, śp. Kotapki i Koguta. Najlepszy Reyman. W całości drużyna krakowska górowała i to znacznie techniką i rutyną nad przeciwnikiem. Brak jej jednak energji. Napad będący dawniej duszą Cracovii dziś zawodzi. Całość chwilami bardzo dobra, w niektórych momentach rozlatuje się i tworzy chaos.

Pogoń zwyciężyła dzięki szalonej ambicji, górowała fizycznie i była szybsza. Technika nie jest tak wyrobiona, jednak widać w całości wielką poprawę. Praca trenera Fiszera przynosi dobre rezultaty. Najlepiej grał napad i to cały. bez egoizmu wszyscy razem pracowali. Duszą napadu i drużyny był Garbień. Bacz pewniejszy, również Juras się poprawił. W pomocy dobry Schneider, Gulicz i Wójcicki pracują wiele, zbyt często niepotrzebnie robią foule. W obronie bardzo dobry Olearczyk, Ignarowicz jeszcze czasem niepewny. Haczewski spokojny, nabiera coraz więcej rutyny. Mimo zwycięstwa odniesionego, wiele pracy i energji będą musieli włożyć, by wyjść zwycięsko w Krakowie na boisku przeciwnika.

Mecz ten nasuwa jednak znowa refleksje co do organizacji mistrzostw w Polsce. Konieczność rozgrywania z drużynami znacznie słabszemi odbija się na tych najlepszych. Klasa gry się nie podnosi, o ile co groźniejsze, nie upada. Drużyny przeważnie zajęte meczami o mistrzostwo, nie mają czasu na mecze przyjacielskie z równymi przeciwnikami z innych okręgów i na spotkania międzynarodowe. O tournée zagranicą nie ma co marzyć. Wskutek tego odnosi się często zwycięstwa nawet dwucyfrowe, które drużynę w istocie osłabiają. Mistrz Polski musi conajmniej 18 terminów w roku poświęcić mistrzostwom, z tego 50% gier ze znacznie słabszymi przeciwnikami. Najwyższy też czas by P. Z. P. N. zmienił organizację rozgrywek. Będzie to z korzyścią dla silnych i słabych.
Zeter.
Źródło: Przegląd Sportowy nr 35 z 1 września 1922 [1]


Tygodnik Sportowy

Relacja z meczu w Tygodniku Sportowym cz.1
Relacja z meczu w Tygodniku Sportowym cz.2
Już od wczesnej godziny dążyły tłumy sportowej publiczności w kierunku boiska L. K. S. Pogoni, by zdobyć jeszcze możliwe miejsce, gdyż już na parę dni przed meczem wszystkie miejsca siedzące były zupełnie wykupione. Ilość widzów wprost niebywała, porównaćby ją można zaledwie z ilością na zawodach Pogoni z Hakoahem. Dyskusja wre na parterach i trybunie. Zdania podzielone, brak Kałuży usposabia jednak optymistycznie na korzyść Pogoni. Wreszcie wśród ogólnego naprężenia zjawiają się na boisku obie drużyny w składach następujących:

Cracovia: Popiel, bramka; Gintel i Fryc, obrona; Strycharz, Cikowski, Synowiec, pomoc; Mielech, Zimowski, Reymann, Chruściński, Sperling, napad.

Pogoń: Haczewski, bramka; Ignarowicz i Olearczyk, obrona; Schneider, Wójcicki, Gulicz, pomoc; Juras, Bacz, Wacek Kuchar, Garbień, Słonecki, napad.

Grę rozpoczyna Pogoń. Pierwsze minuty, jak zwykle w decydujących spotkaniach, mijają na grze nerwowej, na wzajemnem wyczuwaniu się przeciwników. Lecz wkrótce gracze uspokajają się i następuje szereg ataków obu drużyn, zmieniających się błyskawicznie i moc interesujących momentów footballowych. W 14 min. śliczną centrę Mielecha pakuje Chruściński w aut. Wkrótce Popiel broni brawurowo ostry Garbienia. Gra otwarta, nie można wyczuć najmniejszej przewagi po żadnej stronie. Dalsze serje ataków bez wyniku. Wreszcie w 28 min. Popiel niepotrzebnie opuszcza bramkę i Bacz z podania Wacka wśród huraganu oklasków i okrzyków zdobywa pierwszy punkt dla Pogoni. Pogoń zachęcona wynikiem, zaczyna lekko naciskać przeciwnika, lecz Cracovia, mimoto już w 5 min. później uzyskuje wyrównujący punkt przez Chruścińskiego. Do pauzy toczy się gra żywa, pełna interesujących momentów, nie przynosi jednak zmiany wyniku.

Po pauzie obraz gry zmienia się zupełnie. Pogoń opanowuje przeciwnika i przez pierwszych 30 min. przewaga jej jest duża. Szczególnie podobało się zgranie ataku Pogoni i brak zwykłych popisów solowych. Owocem pracowitych kombinacji dwie bramki w tym czasie strzelone przez Jurasa, Bacza z podania Słoneckiego. Po 25 min. ciągłych ataków, Pogoń wyczerpuje swe siły. Cracovia znów przychodzi do słowa i w 32 m. Chruściński uzyskuje punkt drugi dla swych barw. Wkrótce Popiel w zderzeniu pozostaje silnie stłuczonym, (incydent zbędny zupełnie, a za często u nas się powtarzający atakowania bezbronnego bramkarza), pozostaje jednak dalej na swem stanowisku. Cracovia przeprowadza niepotrzebną zmianę w ataku, lecz inicjatywę dzierży pewnie. Pogoń cofa się do obrony, broniąc swego zwycięstwa, które z każdą minioną minutą staje się pewniejszem. Liczne jednak niebezpieczne ataki Cracovii pozostają bez wyniku aż do końca gry.

Sędziował pewnie p. Rosenfeld.

Gra Cracovii w porównaniu z poprzednim rokiem straciła dużo. Przedewszystkiem środkowa trójka napadu jest za słabą w stosunku do całej drużyny. Brak Kałuży widoczny na każdym kroku. Cikowski najlepszym jeszcze na boisku i piękna gra jego spotkała się z ogólnem uznaniem. Mielech i Sperling, dobrzy, dalej wybijał się Synowiec i Gintel w obronie spokojnej i pewnej. Popiel naogół doskonały. Z Pogoni najlepszymi w ataku Bacz, Garbień i Słonecki. Wacek nie miał swego dnia najlepszego. Z pomocy odznaczył się Schneider i Gulicz, w obronie obecnych. Pozatem nadmienić trzeba, że w tym roku jeszcze Pogoń tak nie grała, jak z Cracovią i dzięki walorom swej gry, uzyskała zupełnie zasłużone zwycięstwo, które zdaje się przyniesie jej i laury mistrza Polski.
Źródło: Tygodnik Sportowy 4 września 1922


Mecze sezonu 1922

Pogoń Katowice 1922-02-19 Pogoń Katowice - Cracovia 2:8  Pogoń Katowice 1922-02-26 Cracovia - Pogoń Katowice 5:0  Union Žižkov 1922-03-04 Union Žižkov - Cracovia 2:1  Slavia Praga 1922-03-05 Slavia Praga - Cracovia 5:0  Jutrzenka Kraków 1922-03-12 Cracovia - Jutrzenka Kraków 8:0  BBSV Bielsko 1922-03-19 BBSV Bielsko - Cracovia 0:3  Moravská Slavia Brno 1922-03-25 Cracovia - Moravská Slavia Brno 4:3  Moravská Slavia Brno 1922-03-26 Cracovia - Moravská Slavia Brno 1:3  Wisła Kraków 1922-04-02 Wisła Kraków - Cracovia 1:1  Sturm Bielsko 1922-04-09 Cracovia - Sturm Bielsko 3:0  Törekvés Budapeszt 1922-04-16 Cracovia - Törekvés Budapeszt 1:3  Törekvés Budapeszt 1922-04-17 Cracovia - Törekvés Budapeszt 2:0  Makkabi Kraków 1922-04-23 Cracovia - Makkabi Kraków 0:1  Jutrzenka Kraków 1922-04-30 Jutrzenka Kraków - Cracovia 2:3  Pogoń Lwów 1922-05-07 Pogoń Lwów - Cracovia 3:0  Lechia Lwów 1922-05-08 Lechia Lwów - Cracovia 0:11  Jutrzenka Kraków 1922-05-21 Cracovia - Jutrzenka Kraków 4:0  Budapesti TC 1922-06-04 Cracovia - Budapesti TC 1:1  Union Žižkov 1922-06-05 Cracovia - Union Žižkov 0:1  BBSV Bielsko 1922-06-11 Cracovia - BBSV Bielsko 4:0  Sturm Bielsko 1922-06-18 Sturm Bielsko - Cracovia 0:6  Wisła Kraków 1922-06-25 Cracovia - Wisła Kraków 2:1  Makkabi Kraków 1922-06-29 Makkabi Kraków - Cracovia 1:8  SK Hodonín 1922-07-08 SK Hodonín - Cracovia 2:2  Moravská Slavia Brno 1922-07-09 Moravská Slavia Brno - Cracovia 0:0  Ruch Chorzów 1922-07-29 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 2:8  Ruch Chorzów 1922-07-30 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 0:7  Vasas Budapeszt 1922-08-05 Cracovia - Vasas Budapeszt 1:4  Vasas Budapeszt 1922-08-06 Cracovia - Vasas Budapeszt 0:1  WKS Lublin 1922-08-12 WKS Lublin - Cracovia 1:7  WKS Lublin 1922-08-13 WKS Lublin - Cracovia 0:6  Slavia Koszyce 1922-08-15 Cracovia - Slavia Koszyce 2:0  Budapesti TC 1922-08-19 Cracovia - Budapesti TC 2:1  Budapesti TC 1922-08-20 Cracovia - Budapesti TC 1:0  Pogoń Lwów 1922-08-27 Pogoń Lwów - Cracovia 3:2  BBSV Bielsko 1922-09-02 BBSV Bielsko - Cracovia 2:1  BBSV Bielsko 1922-09-03 BBSV Bielsko - Cracovia 0:0  Pogoń Lwów 1922-09-10 Cracovia - Pogoń Lwów 4:1  Makkabi Kraków 1922-09-17 Cracovia - Makkabi Kraków 1:0  Admira Wiedeń 1922-09-23 Cracovia - Admira Wiedeń 4:3  Admira Wiedeń 1922-09-24 Cracovia - Admira Wiedeń 2:0  Jutrzenka Kraków 1922-10-08 Cracovia - Jutrzenka Kraków 3:0  Floridsdorfer Wiedeń 1922-10-14 Cracovia - Floridsdorfer Wiedeń 1:3  Floridsdorfer Wiedeń 1922-10-15 Cracovia - Floridsdorfer Wiedeń 6:1  Polonia Warszawa 1922-10-22 Polonia Warszawa - Cracovia 3:3  Warta Poznań 1922-10-29 Warta Poznań - Cracovia 1:2  Wawel Kraków 1922-11-12 Cracovia - Wawel Kraków 0:2  Krakowianka Kraków 1922-11-19 Cracovia - Krakowianka Kraków 6:1  Makkabi Kraków 1922-11-26 Makkabi Kraków - Cracovia 0:1  Servette Genewa 1922-12-31 Servette Genewa - Cracovia 1:1